Κεραμικά πλακίδια: παραδοσιακά κόλπα τοποθέτησης στέγης

Τα φυσικά κεραμικά πλακάκια έχουν περάσει εδώ και καιρό στην κατηγορία των ρετρό υλικών και ένα είδος «εξωτικού». Σημαίνει όμως αυτό ότι θα πρέπει να εγκαταλειφθεί τελείως υπέρ της ονδουλίνης, των μεταλλικών πλακιδίων, της ασφαλτικής στέγης κ.λπ.; Φυσικά όχι - πολύ περισσότερο, επομένως είναι πολύ πιθανό να μάθετε πώς να τοποθετείτε μια κεραμοσκεπή μόνοι σας. Και αν κατακτήσετε αυτήν την τεχνική, τότε το αποτέλεσμα θα είναι αρκετά αξιόλογο - τόσο από την άποψη της αισθητικής όσο και από την άποψη της αξιοπιστίας, της ανθεκτικότητας και της λειτουργικότητας.

Πλακάκια ως υλικό στέγης: πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα

Χαρακτηριστικά της παραγωγικής διαδικασίας

Μαζί με τις αχυρένιες και καλαμιές στέγες, τα κεραμικά πλακίδια είναι ένα από τα παλαιότερα υλικά στέγης. Μπορούμε λοιπόν με ασφάλεια να πούμε ότι η αξιοπιστία του επιβεβαιώνεται εδώ και χίλια χρόνια. Και παρόλο που τα σύγχρονα προϊόντα είναι αρκετά διαφορετικά από τα πλακάκια της εποχής της Αρχαίας Ρώμης, έχουν αρκετά κοινά χαρακτηριστικά.

Η τεχνολογία για την παραγωγή πλακιδίων είναι σχετικά απλή:

1. Πρώτη ύλη. Η βάση του υλικού είναι ο πηλός, ή μάλλον, ένα μείγμα διαφορετικών αργίλων με υψηλή πλαστικότητα. Για τη βελτίωση των μηχανικών χαρακτηριστικών, προστίθενται στον πηλό πληρωτικά άμμου και ορυκτών, καθώς και πλαστικοποιητές. Στην παραγωγή έγχρωμων πλακιδίων, εισάγονται ορυκτές βαφές στη σύνθεση του υλικού.
2. Γείσο. Ξεχωριστά στοιχεία κεραμοσκεπής σχηματίζονται από την αργιλώδη μάζα με μηχανική σφράγιση. Κατά τη σφράγιση, ο πηλός συμπιέζεται, γεγονός που καθιστά δυνατή την αφαίρεση του αέρα από το πλακίδιο και την αύξηση της αντοχής του.

3. Στέγνωμα και ψήσιμο. Τα σφραγισμένα μέρη πρώτα στεγνώνονται στον αέρα και στη συνέχεια πυρώνονται φούρνους σε θερμοκρασία 1000 °C. Σε αυτή την περίπτωση, εμφανίζεται κεραμοποίηση του πηλού.
4. Φινίρισμα. Τα συνηθισμένα πλακίδια μετά το ψήσιμο και την ψύξη μπορούν να τεθούν αμέσως σε λειτουργία. Εάν είναι απαραίτητο να αυξηθεί η αντίσταση στην υγρασία του υλικού ή να βελτιωθούν οι διακοσμητικές ιδιότητες, τότε πραγματοποιείται εγκόλληση ή υάλωση. Ταυτόχρονα, οι μπροστινές επιφάνειες των εξαρτημάτων επικαλύπτονται με ενώσεις που είναι ανθεκτικές στις εξωτερικές επιδράσεις.

Το αποτέλεσμα είναι ένα κομμάτι υλικό στέγης με σχήμα που διευκολύνει την εγκατάσταση και καλή απόδοση.

Πλεονεκτήματα της κεραμικής στέγης

Τα φυσικά κεραμίδια είναι αρκετά κατάλληλα για την κάλυψη των στεγών κτιρίων κατοικιών, βοηθητικών κτιρίων και ορισμένων δημόσιων κτιρίων. Αυτό οφείλεται στα πλεονεκτήματά του:

1. Όμορφη εμφάνιση. Αν ακόμη και πριν από 50 χρόνια τα πλακάκια επιλέχθηκαν για άλλες ιδιότητες, σήμερα οι σχεδιαστικές σκέψεις βγαίνουν στην κορυφή. Μια οροφή από αυτό το υλικό φαίνεται πολύ κομψή, ειδικά επειδή στην αγορά είναι διαθέσιμες τόσο οι κλασικές χρωματικές επιλογές (αποχρώσεις του κόκκινου και του καφέ) όσο και τα μοντέλα χρωμάτων.

Είναι πολύ σημαντικό το υλικό στέγης να είναι σε αρμονία με το υπόλοιπο φινίρισμα και με το συνολικό εξωτερικό του κτιρίου. Ωστόσο, τα κεραμικά πλακάκια είναι σχεδόν πάντα αντίκες και είναι αρκετά δύσκολο να τα συνδυάσεις με μοντέρνα αρχιτεκτονικά στοιχεία.

2. Ανθεκτικότητα και ανθεκτικότητα. Ο ψημένος πηλός είναι ανθεκτικός, χαμηλή ικανότητα υγρασίας και σχεδόν απόλυτη χημική αδράνεια. Ως αποτέλεσμα, μια οροφή από αυτό το υλικό μπορεί να διαρκέσει περισσότερα από 100 χρόνια.

3. Θερμομόνωση και ηχομόνωση. Η κεραμοσκεπή είναι αρκετά παχιά και ετερογενής. Αυτό παρέχει τόσο μείωση της θερμικής αγωγιμότητας της επικάλυψης όσο και μείωση της έντασης των εξωτερικών ήχων.
4. Φιλικότητα προς το περιβάλλον. Για την παραγωγή κεραμικών πλακιδίων χρησιμοποιούνται σχεδόν αποκλειστικά φυσικές πρώτες ύλες. Χάρη σε αυτό, η οροφή δεν εκπέμπει τοξικές ουσίες και δικαίως θεωρείται απολύτως ασφαλής.
5. Αντοχή στη φωτιά. Ο κεραμικός πηλός μπορεί να αντέξει θερμοκρασίες έως και 1000 βαθμούς. Πρόκειται για μια υπολειμματική αποτελεσματική προστασία της οροφής και των κατασκευών κάτω από την οροφή από ανάφλεξη κατά τη διάρκεια κεραυνών, σπινθήρων, πτώσης φλεγόμενων κλαδιών κ.λπ.

Από προσωπική εμπειρία, μπορώ επίσης να προσθέσω ότι το πλεονέκτημα αυτού του υλικού είναι στο μικρό μέγεθος των επιμέρους εξαρτημάτων. Με την κατάλληλη επιδεξιότητα, τα πλακάκια μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την κάλυψη σχεδόν οποιουδήποτε σχήματος στέγης και θα υπάρχουν σχετικά λίγα απόβλητα.

Ελαττώματα που θέλουν προσοχή

Δυστυχώς, μεταξύ άλλων υλικών στέγης, τα κεραμίδια δεν μπορούν να διεκδικήσουν ηγεσία. Αυτό εξηγείται από μια σειρά από ελλείψεις:

1. Μεγάλο βάρος. Το ειδικό φορτίο από κεραμικά πλακίδια μπορεί να φτάσει τα 50–55 kg/m2. Αντίστοιχα, τόσο οι δομές στήριξης όσο και το σύστημα ζευκτών πρέπει να είναι κατασκευασμένα με περιθώριο ασφαλείας, γεγονός που οδηγεί στην άνοδο της τιμής τους.

Η τοποθέτηση κεραμικών πλακιδίων σε κλίσεις στέγης 60° και άνω πραγματοποιείται μόνο με τη χρήση ενισχυμένων συνδετήρων. Αυτό εμποδίζει το υλικό να γλιστρήσει κάτω από το βάρος του.

2. Εύθραυστο. Η καλή θλιπτική αντοχή του υλικού συνοδεύεται από χαμηλή αντοχή στην κρούση. Ως αποτέλεσμα, με σημειακές κρούσεις (κατά τη φόρτωση, εγκατάσταση ή λειτουργία), το πλακίδιο ραγίζει εύκολα.
3. Υψηλή τιμή. Η μέση τιμή του συνηθισμένου υλικού ξεκινά από περίπου 800-1000 ρούβλια ανά τετραγωνικό μέτρο. Επιπλέον, για την τοποθέτηση της οροφής χρειάζονται πρόσθετα στοιχεία (σαλάχια, λωρίδες κορυφογραμμής και γείσου, κοιλάδες κ.λπ.), τα οποία σπάνια κοστίζουν λιγότερο από 150-200 ρούβλια ανά τεμάχιο.

4. Πολύπλοκη εγκατάσταση. Η κατασκευή μιας κεραμοσκεπής με τα χέρια σας είναι τόσο δύσκολη όσο και ακριβή. Τα άρθρα και τα βίντεο δίνουν μόνο μια γενική ιδέα της τεχνολογίας, επομένως είναι καλύτερο να κατακτήσετε την τεχνική στην πράξη.Ιδανικά, υπό την καθοδήγηση ενός έμπειρου στεγαστή.

5. Χαμηλή στεγανότητα. Η βέλτιστη κλίση στέγης για την τοποθέτηση κεραμικών πλακιδίων ξεκινά από 22°. Εάν τοποθετήσετε το υλικό σε πιο ήπια κλίση, τότε οι διαρροές θα είναι αναπόφευκτες. Κατ 'αρχήν, μπορείτε να το αντιμετωπίσετε με τη βοήθεια της θερμομόνωσης υποστρώματος, αλλά είναι καλύτερο να χρησιμοποιείτε απλώς πιο κατάλληλα προϊόντα.

Ως αποτέλεσμα, μπορώ να πω ότι τα κεραμικά πλακίδια, για να το θέσω ήπια, δεν είναι καθολικά. Όλα βασίζονται κυρίως στα οικονομικά: εάν τα χρήματα είναι "πίσω με πλάτη", τότε είναι καλύτερο να επιλέξετε μια άλλη επιλογή. Εάν το επιτρέπει ο προϋπολογισμός και ταιριάζει η κεραμοσκεπή σχέδιο κτίρια, μπορείτε να μειώσετε ελαφρώς το κόστος με αυτοσυναρμολόγηση.

Στέγαση

Υλικά και εργαλεία

Η κεραμική στέγη είναι μια αρκετά περίπλοκη κατασκευή που πρέπει να συναρμολογηθεί σύμφωνα με όλους τους κανόνες. Για τη συσκευή του χρειαζόμαστε τα ακόλουθα υλικά:

Απεικόνιση	Υλικό για κεραμοσκεπή
	Μπάρες για τελάρα. Χρησιμοποιούμε ξύλινη δοκό με διατομή τουλάχιστον 50x50 ή 40x60 mm.
	Στεγανωτική μεμβράνη στέγης.
	Τελικό χαλί. Ειδική στεγανοποίηση, η οποία τοποθετείται στη θέση της εσωτερικής συμβολής των πρανών. Επίσης, μερικές φορές χρησιμοποιείται χαλί κοιλάδας για να διακοσμήσει το μέρος όπου η πλαγιά γειτνιάζει με κάθετη επιφάνεια (τοίχο ή καμινάδα).
	Figarol - διάτρητη αυτοκόλλητη ταινία για αερισμό κορυφογραμμών και πατίνων.
	Συνηθισμένο πλακάκι.
	Πρόσθετα στοιχεία: κοιλάδες? πατίνια? λεπτομέρειες κορυφογραμμής? λωρίδες γείσο? τελικές σανίδες.
	Συνδετήρες για πλακάκια: βίδες με αυτοκόλλητη τομή. στηρίγματα πλάκας? βραχίονες συρμάτινων ράβδων.
	Λεπτομέρειες για τη στερέωση της υδρορροής.

Θα χρειαστείτε επίσης ένα σύνολο εργαλείων:

• σφυριά στέγης?
• ηλεκτρικό πριόνι με δίσκο για κοπή κεραμικών.

• πένσες πλακιδίων διαφόρων μεγεθών για την τοποθέτηση εξαρτημάτων.
• κατσαβίδι;
• επίπεδο;
• ρουλέτα;
• βαρίδι;
• κορδόνι μέτρησης?
• συρραπτικό κατασκευής για τοποθέτηση στεγανοποίησης.

Δεδομένου ότι η εργασία εκτελείται σε ύψος, πρέπει να φροντίσουμε για τη διαθεσιμότητα σκαλοπατιών και μεντεσέδων κατά μήκος των οποίων θα κινηθούμε.

Είναι επίσης σημαντικό να έχετε ατομικό προστατευτικό εξοπλισμό. Τουλάχιστον - ένα σύστημα ασφαλείας με ζώνη στερέωσης και κράνος για την προστασία της κεφαλής από θραύσματα πλακιδίων.

Προπαρασκευαστικό στάδιο

Τα κεραμικά πλακάκια οροφής είναι πολύ απαιτητικά για την ποιότητα της βάσης στην οποία στερεώνονται. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο, για να αποκτήσετε μια σφραγισμένη και ανθεκτική οροφή, πρέπει να δώσετε μεγάλη προσοχή στην προετοιμασία των πλαγιών στέγης για την τοποθέτηση κεραμικών πλακιδίων.

Απεικόνιση	Προπαρασκευαστικό στάδιο
	Εγκατάσταση σταγόνων. Για να αφαιρέσουμε την τριχοειδή υγρασία που ρέει κάτω από το στρώμα στεγάνωσης, τοποθετούμε μια μεταλλική ράβδο - ένα σταγονόμετρο στα κάτω μέρη των δοκών με βίδες με αυτοκόλλητη βίδα.
	Διαγώνιο κλουβί κοιλάδας. Σε κοιλάδες, όπως και σε σημεία με αυξημένο κίνδυνο διαρροών, τοποθετούμε δύο παράλληλες διαγώνιες δοκούς. Θα χρησιμεύσουν ως στήριγμα για τους δίσκους αντίθετου πλέγματος και κοιλάδας.
	Τοποθετώντας ένα χαλί κοιλάδας. Στις εσωτερικές αρθρώσεις των πλαγιών, ανοίγουμε ένα χαλί κοιλάδας - ένα επιπλέον στρώμα στεγανοποίησης. Θα παρέχει ασφάλεια έναντι διαρροής σε αυτόν τον τομέα.
	Εγκατάσταση στεγανοποίησης. Στρώνουμε στεγανοποίηση στις πλαγιές, κυλώντας τα ρολά οριζόντια.Πραγματοποιούμε την τοποθέτηση από τις μαρκίζες μέχρι την κορυφογραμμή, φροντίστε να επικαλύπτετε το επάνω ρολό στο κάτω εντός 100-150 mm. Στα δοκάρια στερεώνουμε τη μεμβράνη με συρραπτικό.
	Κλουβί σε κορυφογραμμές και πλαγιές. Πάνω από τις δομές στήριξης στις κορυφογραμμές της οροφής, γεμίζουμε τις διαγώνιες ράβδους του κιβωτίου. Για τη στερέωση χρησιμοποιούμε καρφιά ή ξυλόβιδες. Στα επίπεδα των πλαγιών τοποθετούμε κάθετες ράβδους που πιέζουν τη στεγανοποίηση στα δοκάρια και χρησιμεύουν ως στήριγμα για το αντίθετο πλέγμα κάτω από τα πλακάκια.
	Το κύριο αντίθετο πλέγμα. Σε όλες τις κάθετες και διαγώνιες ράβδους γεμίζουμε το αντίθετο πλέγμα, στο οποίο θα στερεωθεί το υλικό στέγης. Τα δομικά στοιχεία αφαιρούνται αυστηρά οριζόντια. Το βήμα του αντίθετου πλέγματος καθορίζεται από την απόσταση μεταξύ των οπών στερέωσης στα πλακάκια.
	Αντιπλέγμα Endovanya. Στις κοιλάδες, τοποθετούμε πρόσθετες ράβδους του αντίθετου πλέγματος, οι οποίες θα παρέχουν μεγαλύτερη ακαμψία του πλαισίου. Λόγω αυτών των ράβδων, ο δίσκος κοιλάδας και τα πλακάκια θα κρατηθούν πιο δυνατά.
	Τοποθέτηση του δίσκου κοιλάδας. Ένας δίσκος είναι στρωμένος στην κοιλάδα, ο οποίος θα εξασφαλίσει τη ροή του νερού. Το εξάρτημα στερεώνεται στο κιβώτιο με βίδες με αυτοκόλλητη βίδα στο επάνω και στο κάτω μέρος. Κατά τη συναρμολόγηση ενός δίσκου από πολλά μέρη, στοιβάζονται με επικάλυψη τουλάχιστον 100 mm.
	Φώκια κοιλάδας. Για να αποτρέψουμε την είσοδο σκόνης και υγρασίας στον χώρο κάτω από την οροφή, κολλάμε μια πορώδη πολυμερή στεγανοποιητική ταινία στις άκρες του δίσκου κοιλάδας.
	Τοποθέτηση συνδετήρων για την υδρορροή. Στερεώνουμε στηρίγματα για την υδρορροή στην κάτω δοκό του κιβωτίου πάνω από το σταγονόμετρο. Κατά την εγκατάσταση, λυγίζουμε τους βραχίονες με τέτοιο τρόπο ώστε το εγκατεστημένο σύστημα να δέχεται μια κλίση προς τη χοάνη λήψης.

Φυσικά, αυτή η οδηγία δεν είναι δόγμα: ο σχεδιασμός του κιβωτίου και του συστήματος στεγανοποίησης μπορεί να διαφέρει από αυτόν που προτείνεται.Αλλά αυτό συμβαίνει όταν αξίζει να πειραματιστείτε μόνο εάν έχετε αρκετή εμπειρία για να αξιολογήσετε τις συνέπειες μιας συγκεκριμένης αλλαγής στο έργο.

Τοποθέτηση πλακιδίων

Η ίδια η τοποθέτηση των κεραμικών πλακιδίων απαιτεί ακρίβεια και μέγιστη ακρίβεια. Ο ευκολότερος τρόπος για να το διορθώσετε είναι με βίδες με αυτοκόλλητες βίδες μέσα από τις τεχνολογικές οπές, αλλά μερικές φορές χρησιμοποιούνται και ειδικοί βραχίονες για τη στερέωση.

Απεικόνιση	Λειτουργία τοποθέτησης
	Τοποθέτηση του πρώτου πλακιδίου αέτωμα. Στο αέτωμα στα δεξιά, τοποθετούμε το πρώτο πλακίδιο με διάκενο περίπου 100 mm από την μετωπική σανίδα. Κατά την εγκατάσταση, μπορεί να χρειαστεί να αφαιρέσετε την ακίδα στήριξης από το εσωτερικό - γκρεμίστε την με ένα σφυρί.
	Διάταξη στήλης. Εστιάζοντας στο πρώτο τοποθετημένο πλακίδιο, σημειώνουμε τις στήλες οριζόντια (τις περισσότερες φορές το βήμα είναι περίπου 30 cm). Με ένα κορδόνι σήμανσης, μεταφέρουμε σημάδια στο τελάρο σε όλη την πλαγιά.
	Τοποθέτηση της πρώτης σειράς. Απλώνουμε την πρώτη οριζόντια σειρά πλακιδίων, ελέγχοντας τη θέση κάθε τρίτου μέρους με ένα επίπεδο και μια μεζούρα.
	Στερέωση της πρώτης σειράς. Στερεώνουμε κάθε πλακίδιο της πρώτης σειράς με μία βίδα με αυτοκόλλητη τομή, βιδώνοντάς το σε μια προ-τρυπημένη τρύπα.
	Τοποθέτηση και στερέωση της κολόνας του αετώματος. Μετά την τοποθέτηση και τη στερέωση της πρώτης σειράς, προχωράμε στη στήλη αέτωμα. Στρώνουμε τα πλακάκια και στερεώνουμε κάθε μέρος στο αντίθετο πλέγμα με δύο βίδες με αυτοκόλλητη τομή.
	Τοποθέτηση πλακιδίων στέγης. Προχωρώντας από δεξιά προς τα αριστερά και από κάτω προς τα πάνω, καλύπτουμε τις πλαγιές με πλακάκια. Στερεώνουμε τα εξαρτήματα με βίδες με αυτοκόλλητη τομή, χωρίς να ξεχνάμε να ελέγχουμε πόσο ομοιόμορφα είναι τοποθετημένα.
	Κοπή και στερέωση πλακιδίων σε κοιλάδες. Για να καλύψουμε την υδρορροή της κοιλάδας, κόβουμε τα πλακάκια διαγώνια. Κατά το κόψιμο, βεβαιωθείτε ότι το κενό μεταξύ των άκρων των ενωμένων πλακιδίων κατά μήκος του άξονα της υδρορροής είναι τουλάχιστον 15 mm.Εάν τα μέρη ενωθούν σχεδόν στενά, ο δίσκος κοιλάδας δεν θα παρέχει αποτελεσματική αποστράγγιση και η υγρασία θα μείνει στάσιμη στο εσωτερικό.
	Εγκατάσταση της σανίδας της σπονδυλικής στήλης. Για να σχεδιάσουμε την εξωτερική διασταύρωση των πλαγιών - την κορυφογραμμή - τοποθετούμε την σανίδα κορυφογραμμής στα στηρίγματα στήριξης. Επιλέγουμε το ύψος των στηρίξεων με τέτοιο τρόπο ώστε το κενό μεταξύ της άνω άκρης της σανίδας της σπονδυλικής στήλης και της κάτω άκρης των πλακιδίων της σπονδυλικής στήλης να είναι τουλάχιστον 10 mm. Μια δοκός κορυφογραμμής στερεώνεται επίσης χρησιμοποιώντας παρόμοια τεχνολογία.
	Μέρη στερέωσης κατά μήκος της κορυφογραμμής. Κόβουμε τα πλακάκια κατά μήκος της κορυφογραμμής διαγώνια και τα στερεώνουμε με σφιγκτήρες. Βάζουμε ένα άκρο του σφιγκτήρα στο πλακίδιο, μετά το οποίο τεντώνουμε τους συνδετήρες σύρματος κάτω από την σανίδα ραχοκοκαλιάς και το στερεώνουμε με μια βίδα με αυτοκόλλητη βίδα.
	Εξαερισμός κορυφογραμμών. Πάνω από τη σανίδα της σπονδυλικής στήλης στρώνουμε figarol με διάτρητα ένθετα. Στερεώνουμε το υλικό με συρραπτικό και το κολλάμε κατά μήκος των άκρων σε συνηθισμένα πλακάκια.
	Τοποθέτηση των πλακιδίων της σπονδυλικής στήλης. Στερεώνουμε το κάτω πλακίδιο της σπονδυλικής στήλης με μια βίδα με αυτοκόλλητη βίδα. Στερεώνουμε τα ακόλουθα μέρη της κορυφογραμμής με ειδικούς σφιγκτήρες, οι οποίοι τοποθετούνται στην σανίδα κορυφογραμμής πάνω από το υλικό εξαερισμού.
	Διακόσμηση γοφών. Τοποθετούμε ένα τριγωνικό μαξιλαράκι ισχίου σε δύο βραχίονες στερεωμένους υπό γωνία 90 °.
	Αερισμός πατίνι. Στο δοκάρι της κορυφογραμμής, καθώς και στις ράχες της οροφής, στρώνουμε figarol με εξαερισμό. Κλείνουμε το άκρο με μια διάτρητη επικάλυψη, η οποία θα προστατεύει τον χώρο κάτω από τα πλακάκια κορυφογραμμής από το φύσημα σκόνης, σκουπιδιών και σταγόνων βροχής.
	Πλακάκι αλόγου. Στερεώνουμε τα πλακάκια στη δοκό κορυφογραμμής, στερεώνοντάς την με μεταλλικά κλιπ.
	Στεγανοποίηση σύνδεσης σωλήνων. Σε σημεία ένωσης με κάθετες επιφάνειες κολλάμε στεγανωτικό υλικό. Τυλίξτε προσεκτικά τη στεγανοποίηση με ρολό.
	Τοποθέτηση ράβδων διασταύρωσης. Πιέζουμε την πάνω άκρη της στεγάνωσης με μια μεταλλική ράβδο, την οποία τοποθετούμε στην άγκυρα. Επεξεργαζόμαστε το σημείο εγκατάστασης της ράβδου διασταύρωσης με στεγανωτικό σιλικόνης.

Αυτή είναι η πιο κοινή μέθοδος τοποθέτησης κεραμικής στέγης. Σε ορισμένες περιπτώσεις, μπορούν να χρησιμοποιηθούν και άλλες τεχνικές, αλλά για αρχή είναι επιθυμητό να κυριαρχήσετε την "κλασική" τεχνολογία.

συμπέρασμα

Τα κεραμικά πλακίδια είναι όμορφα και ανθεκτικά, αλλά ταυτόχρονα ακριβά και δύσκολο στην τοποθέτηση υλικό. Για να το αντιμετωπίσετε, συνιστάται όχι μόνο να διαβάσετε τις συμβουλές που δίνονται και να μελετήσετε το βίντεο σε αυτό το άρθρο, αλλά και να εξασκηθείτε. Επιπλέον, οι αρχάριοι (και όχι μόνο) πλοίαρχοι μπορούν πάντα να λάβουν συμβουλές κάνοντας μια ερώτηση στα σχόλια.

Σας βοήθησε το άρθρο;