Πώς να καλύψετε μια στέγη με μεταλλικό κεραμίδι με τα χέρια σας σε 10 βήματα

Είναι δύσκολο να αμφισβητηθεί το γεγονός ότι μια στέγη καλυμμένη με μεταλλικά κεραμίδια προσελκύει ακούσια το μάτι με την ομορφιά και τη συνοπτικότητα των μορφών της. Με μια τέτοια στέγη, το σπίτι φαίνεται προσεγμένο και ταυτόχρονα συμπαγές.

Τώρα οι περισσότεροι ιδιοκτήτες είναι σίγουροι ότι μόνο οι επαγγελματίες μπορούν να τοποθετήσουν τέτοια ομορφιά, ομολογώ, το σκέφτηκα επίσης, αλλά σε πιο προσεκτική εξέταση όλα αποδείχθηκαν ότι δεν ήταν τόσο τρομακτικά και σε αυτό το άρθρο θα σας πω πώς να καλύψετε σωστά την οροφή με μεταλλικά πλακάκια τον εαυτό μου, χωρίς να καταφύγω στις υπηρεσίες ακριβών δασκάλων. Και για να καταλάβετε ευκολότερα, χώρισα την ιστορία μου σε 10 βήματα υπό όρους.

Η ενδελεχής προετοιμασία είναι το κλειδί για την επιτυχία κάθε επιχείρησης.

Δεν είναι μυστικό ότι η τιμή μιας τέτοιας στέγης απέχει πολύ από την παιδική, κατά μέσο όρο, το κόστος 1 m² κάλυψης ξεκινά από 1000 ρούβλια, από τα οποία σχεδόν τα μισά πηγαίνουν για να πληρώσουν για τη δουλειά των τεχνιτών. Εδώ σκέφτεσαι άθελά σου, είναι τόσο περίπλοκη η οδηγία να πληρώσεις τόσα πολλά;

Οι τεχνολογίες εγκατάστασης για σχιστόλιθο και μεταλλικά πλακίδια είναι κάπως παρόμοιες. Αλλά η τοποθέτηση πλακιδίων νεότυπων έχει πολλές μικρές αποχρώσεις, καθεμία από τις οποίες πρέπει να δοθεί προσοχή.

Πριν καλύψετε την οροφή με ένα μεταλλικό κεραμίδι με τα χέρια σας, πρέπει πρώτα να επιλέξετε αυτό ακριβώς το κεραμίδι. Στη συνέχεια, υπολογίστε πόσο υλικό πρέπει να αγοράσετε. Και φροντίστε να προετοιμάσετε το εργαλείο, γιατί ένα σιδηροπρίονο και ένα σφυρί δεν θα κάνουν εδώ.

Εν συντομία για την επιλογή του υλικού

Εάν ο σχιστόλιθος "παππούς" είναι σχεδόν ο ίδιος παντού, τότε το πλακίδιο διαφέρει στη διαμόρφωση και, το πιο σημαντικό, στην ποιότητα της επίστρωσης πολυμερούς. Η αντοχή της στέγης σας και φυσικά το κόστος της εξαρτάται από αυτό.

Η συντριπτική πλειοψηφία των κατασκευαστών αυτού του προϊόντος λαμβάνει ως βάση γαλβανισμένο φύλλο χάλυβα ψυχρής έλασης με πάχος 0,45 - 0,50 mm.Στην πραγματικότητα, πρόκειται για το ίδιο φύλλο με προφίλ, μόνο λυγισμένο διαφορετικά και με ευρύτερο φάσμα προστατευτικών επιστρώσεων φινιρίσματος.

Οι πιο συνηθισμένοι τύποι πολυμερών επιστρώσεων για μεταλλικά πλακίδια
Τύπος επίστρωσης	Γενικά χαρακτηριστικά της επίστρωσης
Πολυεστέρας με γυαλιστερό φινίρισμα	Σε ορισμένες πηγές, αυτή η γυαλιστερή επίστρωση ονομάζεται επίσης πολυεστέρας. Ο πολυεστέρας έχει το πιο λογικό κόστος, κρατά καλά την υπεριώδη ακτινοβολία, αλλά το πάχος του είναι μόνο 25 - 30 μικρά. Επομένως, η μηχανική αντοχή της επίστρωσης αφήνει πολλά να είναι επιθυμητά. Ο πολυεστέρας μπορεί να βλάψει ακόμη και ένα παχύ στρώμα χιονιού, για να μην αναφέρουμε ένα πεσμένο κλαδί.
Ματ πολυεστέρας	Εδώ, το πάχος του στρώματος ξεκινά ήδη από 35 μικρά, αντίστοιχα, και η αντοχή του ματ πολυεστέρα είναι μια τάξη μεγέθους υψηλότερη. Το μόνο μειονέκτημα είναι ότι η χρωματική γκάμα του υλικού είναι μάλλον φτωχή.
Pural	Ανθεκτικό και αρκετά όμορφο υλικό με πάχος 50 microns. Το κύριο συστατικό της επίστρωσης είναι η πολυουρεθάνη με την προσθήκη πολυαμιδίου, η οποία παρέχει μοναδική αντίσταση σε απότομες αλλαγές θερμοκρασίας.
Plastisol	Το Plastisol θεωρείται επάξια κλασικό του είδους. Το πάχος της επίστρωσης φτάνει τα 200 μικρά. Η βάση της πλαστιζόλης είναι το πολυβινυλοχλωρίδιο, αφενός, το PVC παρέχει υψηλή μηχανική αντοχή και, αφετέρου, η πλαστιζόλη μπορεί να αλλάξει χρώμα, με άλλα λόγια, να ξεθωριάζει από το φως του ήλιου. Επιπλέον, λόγω της παρουσίας πολυβινυλοχλωριδίου σε ορισμένες χώρες, η πλαστιζόλη απαγορεύτηκε, αν και αυτές οι απαγορεύσεις δεν μας επηρέασαν.
Πολυδιφθορίτης	Η τελευταία λέξη της μόδας, μια μοντέρνα επίστρωση με μεγάλη γκάμα χρωμάτων και μοναδικά χαρακτηριστικά αντοχής σε οτιδήποτε μπορεί να απειλήσει την οροφή σας.Η επίστρωση αποτελείται από 80% πολυβινυλοφθορίδιο και 20% ακρυλικές ρητίνες. Τα πάντα σχετικά με αυτό το προϊόν είναι καλά, αλλά η τιμή είναι αστρονομική.

Υπάρχουν πολλές επιλογές διαμόρφωσης τώρα και κάθε κατασκευαστής επαινεί τη δική του έκδοση. Πόσο συνέκρινα, η αντοχή του φύλλου εξαρτάται από το βάθος του κύματος, συχνά κυμαίνεται από 22 έως 78 mm.

Πιστεύεται ότι όσο πιο βαθιά είναι το κύμα, τόσο πιο σταθερή θα είναι η οροφή. Αλλά από την άλλη πλευρά, εάν το κύμα είναι πολύ υψηλό, οι βαθουλώσεις αντιμετωπίζουν μεγαλύτερο φορτίο και το προστατευτικό στρώμα φθείρεται πιο γρήγορα εκεί. Ως αποτέλεσμα, κατέληξα στο συμπέρασμα ότι το βέλτιστο βάθος κύματος πρέπει να είναι περίπου 40 - 50 mm.

Το πλάτος του φύλλου περιορίζεται από τις δυνατότητες του εξοπλισμού, δηλαδή τις διαστάσεις των τυμπάνων με εκτυπώσεις στον μεταφορέα, συνήθως κυμαίνεται γύρω στο 1 m και συχνά αυτές οι παράμετροι δεν μπορούν να επηρεαστούν.

Το μήκος όμως μπορεί να φτάσει τα 8 μέτρα. Αν νωρίτερα ήταν ως επί το πλείστον αυστηρά καθορισμένες διαστάσεις, τώρα πιο προηγμένοι κατασκευαστές εισάγουν την υπηρεσία κατασκευής φύλλων κατά παραγγελία ανάλογα με το μήκος σας και σε ορισμένες περιπτώσεις μπορούν ακόμη και να κάνουν ένα σχέδιο υλικού ανάλογα με το σχήμα της οροφής σας.

Εάν αποφασίσετε να καλύψετε την οροφή με ένα μεταλλικό κεραμίδι με τα χέρια σας, τότε είναι καλύτερο να μην αναλάβετε πολύπλοκες κατασκευές πολλαπλών επιπέδων, ειδικά εκείνες που έχουν ημικυκλικές καμάρες και διάφορες σπασμένες μεταβάσεις. Το μέγιστο που μπορεί να κάνει ένας ερασιτέχνης χωρίς εμπειρία είναι μια τυπική αέτωμα στέγη με παράθυρο σοφίτας, αν και τίποτα δεν είναι αδύνατο για ένα δημιουργικό άτομο με χέρια και κεφάλι.

Υπολογισμός υλικού

Φυσικά, κάθε στέγη έχει μεμονωμένες διαστάσεις, οπότε για παράδειγμα θα πάρω τον μέσο υπολογισμό μιας απλής δίρριχτης στέγης με το μέγεθος κάθε πλαγιάς πλάτος 8 m (απόσταση κατά μήκος της άκρης της πλαγιάς) και 4,5 m μήκος (απόσταση από την κλίση στην κορυφογραμμή):

• Μετράμε το μήκος κατά μήκος των δοκών, δηλαδή από την κορυφογραμμή μέχρι την άκρη του ποδιού της δοκού, μετά από την οποία προσθέτουμε 50 - 70 mm σε αυτήν την τιμή (διαφορετικά μοντέλα πλακιδίων έρχονται με διαφορετικές προεξοχές, επομένως διαβάστε τη συνοδευτική τεκμηρίωση).
• Για να μάθετε τον αριθμό των σειρών, πρέπει να διαιρέσετε το πλάτος της κλίσης με το χρήσιμο πλάτος του φύλλου, το πλάτος της κλίσης μετράται κατά μήκος της κορυφογραμμής. Υπάρχει ένα χρήσιμο πλάτος φύλλου και ένα συνολικό πλάτος φύλλου, αυτά τα δεδομένα υποδεικνύονται επίσης στα έγγραφα.
  Εάν έχουμε μήκος κορυφογραμμής 8 m και χρήσιμο πλάτος φύλλου, για παράδειγμα, 1,1 m, τότε στο τέλος παίρνουμε 7,27 σειρές (8: 1,1 = 7,27). Λογικά, πρέπει να στρογγυλοποιήσετε, αντίστοιχα, θα πρέπει να βάλετε 8 σειρές.
• Φυσικά, είναι καλύτερο να παραγγείλετε ένα μόνο φύλλο σε όλο το μήκος της πλαγιάς, γιατί όσο λιγότερες αρθρώσεις, τόσο ισχυρότερη είναι η οροφή και είναι πιο εύκολο να το διορθώσετε. Αλλά η μεταφορά των μακριών σεντονιών είναι πολύ πιο ακριβή, επομένως τα 2,95 m θεωρείται το πιο δημοφιλές μέγεθος.
  Σύμφωνα με την κατάσταση της εργασίας μας, το μήκος του ποδιού της δοκού είναι 4,5 m, προσθέτουμε μια αναχώρηση φύλλου 0,07 m σε αυτό, συν μια επικάλυψη στη διασταύρωση φύλλων 0,15 m και παίρνουμε 4,72 m (4,5 + 0,07 + 0,15 = 4,72 ). Αποδεικνύεται ότι ένα φύλλο στην πλαγιά θα είναι συμπαγές (2,95 m) και το δεύτερο θα πρέπει να κοπεί.
• Με βάση αυτούς τους υπολογισμούς, έχουμε 16 φύλλα για κάθε κλίση (8x2 = 16). Και επειδή η στέγη μας είναι δίρριχτη, το μόνο που χρειάζεστε είναι 32 φύλλα μεταλλικών πλακιδίων με ωφέλιμο πλάτος 1,1 m και μήκος 2,95 m.

Εάν η οροφή έχει ασύμμετρες κλίσεις ή υπάρχουν περισσότερες από 2 από αυτές τις κλίσεις, τότε οι υπολογισμοί πρέπει να γίνουν ξεχωριστά για κάθε κλίση και στη συνέχεια να αθροιστούν τα πάντα.

Εργαλείο

Παρακάτω θα δώσω μια συνιστώμενη λίστα εργαλείων που χρησιμοποιούνται για επαγγελματική εγκατάσταση μεταλλικών στεγών:

• Κοπή ηλεκτρικών ψαλιδιών.
• Ακροφύσιο σε τρυπάνι για κοπή μετάλλου.
• Χειροκίνητο ψαλίδι κοπής για μέταλλο.
• Πρότυπο ψαλίδι μοχλού για μέταλλο, μπορεί να είναι δεξιά, αριστερά και ευθεία.
• Για την εγκατάσταση εξαρτημάτων, θα χρειαστείτε πένσα "αυλάκωση".
• Πιστόλι κατασκευής για σφραγιστικό.
• Συσκευή για ομαλή κάμψη μεταλλικών λωρίδων "Strip bender";
• Εάν σχεδιάζεται η τοποθέτηση σε πριτσίνια, τότε χρειάζονται πένσες πριτσίνωσης.
• Συρραπτικό κατασκευής;
• Μαχαίρι τοποθέτησης.
• Ρυθμιζόμενο πρότυπο για την τοποθέτηση του κιβωτίου στήριξης.
• Ρουλέτα;
• Κορδόνι για να χτυπήσει το επίπεδο?
• Κατσαβίδι με ακροφύσια για διαφορετικούς τύπους βιδών με αυτοκόλλητη τομή.
• Εάν σχεδιάζεται μόνωση, τότε θα χρειαστείτε επίσης ένα μαχαίρι για την κοπή της θερμομόνωσης.

Απαγορεύεται αυστηρά η χρήση μύλου για την κοπή φύλλων. Όχι μόνο δίνει μια κουρελιασμένη κοπή, αλλά και «καίει» τις άκρες της πολυμερούς επίστρωσης. Ως αποτέλεσμα, σε σημεία κοπής, το μέταλλο αρχίζει να σκουριάζει πολύ σύντομα.

Τοποθέτηση στέγης σε 10 βήματα

Σε γενικές γραμμές, υπάρχουν 2 τύποι στέγης, η μόνωση και η ψυχρή. Διαφέρουν μόνο ως προς την παρουσία ή την απουσία μόνωσης.. Και δεδομένου ότι είναι λίγο πιο δύσκολο να τοποθετήσετε μια μονωμένη οροφή, θα εξετάσουμε τη συγκεκριμένη επιλογή.

Βήμα νούμερο 1: εγκατάσταση στεγανοποίησης

• Η στεγανοποίηση αρχίζει να τοποθετείται από τις λεγόμενες κοιλάδες, εάν υπάρχουν (οι «κοιλάδες» είναι η εσωτερική σύνδεση δύο παρακείμενων πλαγιών στέγης). Ένα ρολό αδιαβροχοποίησης τυλίγεται από πάνω προς τα κάτω σε όλο το μήκος του κοιλάδες, φυσικά με επικάλυψη και στις δύο παρακείμενες πλαγιές στέγης.
• Μετά από αυτό, η ταινία της στεγανωτικής μεμβράνης τυλίγεται οριζόντια σε ολόκληρη την οροφή. Πρέπει να μετακινηθείτε από την άκρη της οροφής στην κορυφογραμμή, και πάλι με επικάλυψη.

• Μεταξύ των δοκών, η στεγανοποίηση πρέπει να κρεμάσει ελαφρώς 10 - 20 mm, όχι περισσότερο. Και οι επικαλύψεις μεταξύ των ταινιών της στεγανωτικής μεμβράνης είναι κολλημένες με ειδική κολλητική ταινία.
• Από πάνω, στα δοκάρια, ο καμβάς στερεώνεται με ξύλινη ράβδο 50x50 mm. Δεν συνιστώ να παίρνετε λεπτότερες σανίδες, γιατί καλύπτετε την οροφή για περισσότερο από μία μέρα και όσο πιο χοντρές είναι οι σανίδες του τελάρου τόσο πιο αξιόπιστη θα είναι η κατασκευή σας. Αλλά να έχετε κατά νου, τα 50 mm είναι το μέγιστο, τα πηχάκια δεν πρέπει να είναι ευρύτερα από τα ίδια τα δοκάρια.

Βήμα νούμερο 2: εγκατάσταση του κιβωτίου

Μην ξεχνάτε ότι όλα τα ξύλινα δομικά στοιχεία πρέπει να υποβάλλονται σε επεξεργασία με μια σύνθετη προστατευτική ένωση. Δεν έχει νόημα να κάνετε τέτοιες συνθέσεις μόνοι σας τώρα, επειδή η τιμή των εργοστασιακών εμποτισμών είναι αρκετά αποδεκτή και η ποιότητά τους, σε σύγκριση με τα σπιτικά προϊόντα, είναι δυσανάλογα υψηλότερη.

• Η εγκατάσταση του τόρνου κάτω από την οροφή ξεκινά με το κάρφωμα δύο πανομοιότυπων ράβδων 50x100 mm οριζόντια κατά μήκος της άκρης των δοκών. Οι ράβδοι στοιβάζονται το ένα πάνω στο άλλο. Σημειώστε ότι η άκρη της οροφής σχηματίζεται ακριβώς από 2 ράβδους, εάν πάρετε 1 ράβδο 100x100 mm, τότε υπάρχει πιθανότητα να οδηγηθεί από αλλαγές στην υγρασία και τη θερμοκρασία.

• Επιπλέον, η αδιαβροχοποίηση θα πρέπει να βγει πάνω από τις σανίδες, με άλλα λόγια, να τυλίγετε τις κατεβασμένες ράβδους με ένα στεγανοποιητικό φύλλο, όπως φαίνεται στο διάγραμμα. Ενώ ο καμβάς δεν χρειάζεται να επισκευαστεί, θα το φτιάξουμε αργότερα.
• Πάνω από τη ράβδο 50x50 mm που έχουμε παραγεμίσει, ένα κιβώτιο από σανίδα 32x100 mm είναι οριζόντια γεμιστό, το βήμα του κιβωτίου επιλέγεται σύμφωνα με το μήκος κύματος στο μοντέλο μεταλλικών πλακιδίων που έχετε επιλέξει.

• Εδώ είναι πολύ σημαντικό να διατηρήσετε με ακρίβεια το βήμα του κιβωτίου, έτσι ώστε κάθε σανίδα να γεμίζεται σύμφωνα με το πρότυπο. Οι επαγγελματίες χρησιμοποιούν ένα ρυθμιζόμενο πρότυπο, οι ερασιτέχνες, για να μην ξοδέψουν χρήματα σε ένα εργαλείο, απλά πάρουν μια ράβδο και οδηγούν 2 γαρίφαλα σε αυτό στη σωστή απόσταση.

• Στην κορυφογραμμή, 2 πηχάκια του κιβωτίου είναι γεμάτα σε κάθε κλίση, οπότε η κορυφογραμμή μας κλείνει και από τις δύο πλευρές με σανίδες 200 mm.

Βήμα νούμερο 3: τακτοποίηση της κοιλάδας

• Εάν υπάρχει μια κοιλάδα στη στέγη σας, αλλά η διάταξη της στέγης ξεκινά με αυτόν τον τομέα. Υπάρχει μια κάτω και πάνω κοιλάδα. Οι κάτω ράβδοι θεωρούνται ότι λειτουργούν, το νερό ρέει κάτω από αυτήν την υδρορροή.
• Η τοποθέτηση των σανίδων κοιλάδας πραγματοποιείται από κάτω προς τα πάνω με επικάλυψη περίπου 100 mm. Το μέταλλο είναι στερεωμένο στο κιβώτιο κατά μήκος της άκρης με βίδες με αυτοκόλλητη τομή και οι επικαλύψεις μεταξύ γειτονικών φύλλων λερώνονται με στεγανωτικό.

• Οι μεταλλικές λωρίδες της άνω κοιλάδας τοποθετούνται μετά τη διάταξη της οροφής και συνδέονται με τις βίδες στο άνω κύμα του φύλλου στέγης.

Προσωπικά, προτίμησα να μην εγκαταστήσω καθόλου την άνω κοιλάδα. Το γεγονός είναι ότι αυτό το στοιχείο είναι καθαρά διακοσμητικό, καθώς το φθινόπωρο το φύλλωμα είναι φραγμένο κάτω από την επάνω κοιλάδα και είναι πολύ δύσκολο να το καθαρίσετε από εκεί.

Βήμα νούμερο 4: πώς να περιηγηθείτε στην καμινάδα

• Οι λωρίδες σύνδεσης συνδέονται πρώτα στην καμινάδα. Θα πρέπει να ξεκινήσετε από την κάτω ράβδο, μετά οι πλαϊνές ράβδοι πηγαίνουν πιο μακριά και η επάνω τοποθετείται τελευταία.
• Η κάτω ράβδος διασταύρωσης είναι εξοπλισμένη με τη λεγόμενη γραβάτα.Η γραβάτα είναι ένα συνηθισμένο λείο φύλλο με φλάντζα, κατά μήκος του οποίου το νερό, το οποίο θα στραγγίσει μέσω του σωλήνα και θα πέσει αναπόφευκτα κάτω από την οροφή, ρέει στην υδρορροή αποστράγγισης ή στην πλησιέστερη κοιλάδα, οπότε ο δεσμός μπορεί να είναι αρκετά μεγάλος, τουλάχιστον το μισό μέγεθος της κλίσης?

• Προκειμένου οι παρακείμενες λωρίδες να ταιριάζουν άνετα με τον κορμό της καμινάδας, μικρές πλευρές κάμπτονται στα φύλλα από πάνω, στη συνέχεια αυτές οι πλευρές πρέπει να μπουν στις αυλακώσεις που θα κόψουμε κατά μήκος της περιμέτρου της καμινάδας.
• Για να κόψετε ομοιόμορφες αυλακώσεις, πρώτα κάθε φλάντζα εφαρμόζεται στο σημείο εγκατάστασης και χαράσσεται μια γραμμή κατά μήκος της άνω άκρης με ένα μαρκαδόρο.

• Για να κόψετε ένα ομοιόμορφο στροβοσκόπιο, είναι καλύτερο να χρησιμοποιήσετε ένα μύλο με δίσκο μεγάλης διαμέτρου. Το στροβοσκόπιο κόβεται κατά μήκος ολόκληρης της περιμέτρου της καμινάδας σύμφωνα με τις σημάνσεις, το βάθος γίνεται σύμφωνα με τις διαστάσεις της καμπύλης πλευράς.
• Θα έχετε πολλή σκόνη από το μύλο, οπότε αφού κόψετε το στροβοσκόπιο, πρέπει να το καθαρίσετε με μια μαλακή βούρτσα, να ξεπλύνετε καλά με νερό και να περιμένετε μέχρι να στεγνώσει όλα, διαφορετικά το στεγανωτικό δεν θα στεγνώσει καλά και βρώμικη επιφάνεια?

• Τώρα οι τομείς φλάντζας εισάγονται ένας προς έναν. Κάθε τομέας είναι σφραγισμένος με ένα ανθεκτικό στη θερμότητα στεγανωτικό σε ένα στροβοσκοπικό κομμένο από εμάς. Και μετά στερεώνεται με βίδες σε ξύλινο κιβώτιο.

• Αφού στερεώσετε όλους τους τομείς φλάντζας στο κιβώτιο, θα χρειαστεί να περάσετε ξανά από όλες τις προβληματικές περιοχές και να τις καλύψετε με στεγανωτικό. Η περιοχή όπου η οροφή γειτνιάζει με την καμινάδα είναι το πιο ευάλωτο μέρος για διαρροές.

• Φύλλα της κύριας επίστρωσης έχουν ήδη τοποθετηθεί πάνω από τη φλάντζα και μετά την ολοκλήρωση της τοποθέτησης, τοποθετείται μια άλλη άνω φλάντζα. Εάν ο σωλήνας δεν είναι επενδυμένος με μέταλλο, τότε η τεχνολογία για την εγκατάσταση της άνω φλάντζας είναι παρόμοια με αυτή που ήδη περιέγραψα παραπάνω, μόνο η κάτω ράβδος εδώ πηγαίνει χωρίς γραβάτα. Σε σωλήνα επενδυμένο με φύλλο προφίλ, η φλάντζα στερεώνεται χωρίς στεγανωτικό, απλά σε βίδες με αυτοκόλλητη βίδα ή πριτσίνια.

Βήμα νούμερο 5: εγκατάσταση εξαρτημάτων για την αποχέτευση και τοποθέτηση της λωρίδας γείσου

• Σε μια τέτοια οροφή, εγκαθίστανται υπόστεγα για αποχέτευση ακόμη και πριν από την εγκατάσταση της κύριας επίστρωσης. Η ίδια η αποχέτευση θα πρέπει να έχει κλίση περίπου 3 mm ανά 1 τρεχούμενο μέτρο. Για να μην μετρηθεί κάθε ράβδος ξεχωριστά, σημειώνονται ταυτόχρονα, αριθμούνται και μετά λυγίζουν.

• Είναι καλύτερο να λυγίζετε τους υποδοχείς υδρορροής με λωρίδα λωρίδας, σε αυτό το εργαλείο ρυθμίζεται αμέσως η επιθυμητή γωνία. Φυσικά, στο σπίτι μπορείτε να χρησιμοποιήσετε μια μέγγενη και ένα σφυρί, αλλά θα χρειαστεί 5 φορές περισσότερος χρόνος.
• Οι λωρίδες των στηριγμάτων στερεώνονται στα ακραία ζευγαρωμένα πηχάκια του κιβωτίου με βίδες με αυτοκόλλητη βίδα, με βήμα μισού μέτρου. Εδώ, να είστε προσεκτικοί με την αρίθμηση των σανίδων, το παραμικρό λάθος μπορεί να καταρρίψει τη γωνία κλίσης και στη συνέχεια, το νερό θα λιμνάζει συνεχώς στην υδρορροή, και ακόμη χειρότερα, θα μαζεύονται σκουπίδια.

• Τώρα θα πρέπει να αποφασίσετε πού θα έχετε τη χοάνη εξόδου και να κόψετε μια τρύπα σε σχήμα V για τη χοάνη εξόδου στην αποχέτευση με ένα σιδηροπρίονο.

• Οι βάσεις έχουν ειδικά άγκιστρα για τη στερέωση της υδρορροής, όταν εισάγετε την αποχέτευση στις βάσεις, αυτά τα άγκιστρα λυγίζουν και συγκρατούν σταθερά την υδρορροή.Στα άκρα των υδρορροών τοποθετούνται βύσματα. Η χοάνη αποστράγγισης έχει πολλά άγκιστρα, τοποθετείται στην υδρορροή από κάτω, μετά την οποία τα άγκιστρα κάμπτονται στις άκρες της υδρορροής.

• Οι υδρορροές εισάγονται μεταξύ τους και αλληλοσυνδέονται με επικάλυψη. Προκειμένου η διασταύρωση να συγκρατείται σταθερά και να μην έχει διαρροή, τοποθετείται από κάτω ένα ημικυκλικό στήριγμα με ελαστικό σφράγισμα, υπάρχουν κλειδαριές σε τέτοια στηρίγματα που κουμπώνουν στη θέση τους και στερεώνονται με μια γλώσσα.
• Μια λωρίδα γείσου είναι τοποθετημένη στην κορυφή της υδρορροής, η οποία πρέπει να επικαλύπτει την άκρη της αποχέτευσης · ​​για αξιοπιστία, μια τέτοια σύνδεση γίνεται με γάντζο. Το πάνω μέρος της σανίδας στερεώνεται με βίδες με αυτοκόλλητη βίδα στο κιβώτιο, μετά το οποίο εφαρμόζεται η άκρη του φύλλου στεγανοποίησης και κολλάται σε αυτό. Ως αποτέλεσμα, ακόμα κι αν το νερό διαρρεύσει κάτω από την οροφή, απλώς ρέει κάτω από το στεγανοποιητικό φύλλο στην υδρορροή.

• Εάν η οροφή έχει εντυπωσιακό μέγεθος, τότε είναι λογικό να εγκαταστήσετε διαχωριστικά και απορροφητές πίεσης νερού στα πιο προβληματικά σημεία της αποχέτευσης, έτσι ώστε κατά τη διάρκεια μιας καταιγίδας το νερό να μην ξεχειλίζει πάνω από την άκρη της αποχέτευσης.

Βήμα αριθμός 6: εγκατάσταση μεταλλικών φύλλων

• Σε σύνθετες στέγες, πριν σηκώσετε τα φύλλα, πρέπει να κοπούν στο έδαφος. Για να γίνει αυτό, το φύλλο τοποθετείται σε σταθερή βάση, σημειώνεται και κόβεται. Φυσικά, με πάχος μετάλλου μισού χιλιοστού, οι άκρες των τομών δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να μένουν απροστάτευτες, η διάβρωση τα "τρώει" πολύ γρήγορα.
• Για να προστατεύσετε τις άκρες, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε ένα ειδικό χρώμα σε δοχεία αεροζόλ, που προσφέρουν οι κατασκευαστές, αλλά νομίζω ότι αυτό είναι ένα επιπλέον «άντληση» χρημάτων από τον αγοραστή, οπότε όταν πρέπει να κόψω ένα μεταλλικό πλακίδιο, βάζω ένα βάζο με βερνίκι αλκυδ-ουρεθάνης δίπλα του για εξωτερικούς χώρους δουλεύω, και μετά το κόψιμο καλύπτω αμέσως την άκρη του φύλλου με ένα πινέλο. Εάν το βερνίκι χρησιμοποιείται μόνο για αυτούς τους σκοπούς, τότε ένα μικρό βάζο είναι αρκετό για την επεξεργασία των αρμών σε μια μεγάλη οροφή.

• Τα φύλλα μεταλλικών πλακιδίων είναι ένα μάλλον εύθραυστο πράγμα, με τέτοιο πάχος μετάλλου και διαστάσεις είναι πολύ εύκολο να καταστραφούν ή να λυγίσουν, επομένως το υλικό πρέπει να ανυψωθεί στην οροφή πολύ προσεκτικά. Ο ευκολότερος τρόπος είναι να τοποθετήσετε 2 ή 3 μακριούς κορμούς από το έδαφος στην οροφή και να μετακινήσετε τα φύλλα επάνω κατά μήκος τους.

Αν και αυτό το άρθρο είναι για το πώς να καλύψετε την οροφή με ένα μεταλλικό κεραμίδι με τα χέρια σας, δεν χρειάζεται να καταλάβετε τα πάντα τόσο κυριολεκτικά. Ειλικρινά, δεν έχω δει ακόμη κανέναν να αντιμετωπίζει μόνος του ένα τέτοιο έργο. Στην ιδανική περίπτωση, θα χρειαστείτε άλλους τρεις βοηθούς, ο επαγγελματισμός τους δεν παίζει ιδιαίτερο ρόλο, το κυριότερο είναι ότι υπάρχει κάποιος να στηρίξει και να εξυπηρετήσει.

• Όπως είπα ήδη, είναι πολύ πιο εύκολο να δουλέψετε όταν το μήκος των φύλλων είναι ίσο με το μήκος της κλίσης της οροφής, στην περίπτωση αυτή το πρώτο φύλλο είναι ευθυγραμμισμένο κατά μήκος της κορυφογραμμής και κατά μήκος της άκρης της οροφής, μετά το οποίο είναι στερεώνεται με βίδες με αυτοκόλλητη τομή.

• Όλες οι βίδες αυτοεπιπεδώματος που χρησιμοποιούνται για την τοποθέτηση μεταλλικής στέγης πρέπει να είναι με ροδέλες πρέσας, συχνά το χρώμα των κεφαλών των βιδών ταιριάζει με το χρώμα της οροφής. Κατά τη στερέωση φύλλων, οι βίδες με αυτοκόλλητη κίνηση περνούν μέσα από το κύμα, με μοτίβο σκακιέρας, στο κάτω μέρος του κύματος.

• Σε διαφορετικά μοντέλα μεταλλικών πλακιδίων, το σύστημα σύνδεσης φύλλων μπορεί να διαφέρει, αλλά σε γενικές γραμμές, τα φύλλα επικαλύπτονται.
• Τα κοντά φύλλα τοποθετούνται λίγο διαφορετικά από τα μακριά, η τοποθέτησή τους πραγματοποιείται σύμφωνα με την αρχή της παρτίδας. Δηλαδή, πρώτα τοποθετούνται 3 φύλλα από την άκρη της οροφής. Στη συνέχεια, η επόμενη σειρά επισυνάπτεται από πάνω τους, αυτό θα θεωρείται ένα πακέτο. Τώρα κινείστε στο πλάι και αρχίζετε επίσης να στρώνετε το δεύτερο πακέτο σεντονιών και ούτω καθεξής μέχρι να ράψετε ολόκληρη την οροφή.

Όσο κι αν προσπαθήσετε, σε κάθε περίπτωση, θα πρέπει να πατήσετε και να περπατήσετε κατά μήκος των ήδη τοποθετημένων σεντονιών. Θυμηθείτε ότι το μέταλλο είναι λεπτό, και αυτό πρέπει να γίνει πολύ προσεκτικά. Τα παπούτσια πρέπει να είναι μαλακά, τα πόδια πρέπει να τοποθετούνται μόνο στην κάτω άκρη του κύματος και είναι επιθυμητό να πέσουν στα πηχάκια του κιβωτίου, η θέση τους είναι εύκολο να προσδιοριστεί με βίδες με αυτοκόλλητη τομή.

• Συχνά είναι δύσκολο για τους αρχάριους να δουλέψουν με ένα κατσαβίδι, ή μάλλον, ούτε καν με το ίδιο το εργαλείο, αλλά με το επίπεδο των βιδών σύσφιξης. Σε αυτή την περίπτωση, είναι σημαντικό να βρείτε μια μέση λύση· είναι αδύνατο να συνθλίψετε ή να σφίξετε λίγο τις βίδες. Δεν υπάρχουν ειδικές συστάσεις εδώ, απλά πρέπει να γεμίσετε το χέρι σας.

Βήμα 7: Τοποθέτηση της κορυφογραμμής και των ακραίων ράγες

• Οι ράβδοι κορυφογραμμών είναι ημικυκλικές και τριγωνικές. Από την άποψη της λειτουργίας, δεν υπάρχει μεγάλη διαφορά σε αυτά, αλλά πιστεύεται ότι οι ημικυκλικές σανίδες φαίνονται καλύτερα, αντίστοιχα, και κοστίζουν περισσότερο.
• Από τα άκρα, οι ημικυκλικές ράγες κορυφογραμμών κλείνουν με βύσματα. Τα βύσματα, με τη σειρά τους, είναι επίσης ίσια και ημικυκλικά, σε αυτή την περίπτωση, τα ημικυκλικά βύσματα χρησιμοποιούνται σε στέγες τύπου σκηνής και τα ευθύγραμμα σε τυπικές.

• Όποια βύσματα και αν επιλέξετε, στερεώνονται με βίδες με αυτοκόλλητη τομή.Δηλαδή, λυγίστε τις γλωττίδες στερέωσης στο βύσμα κατά 90º, τοποθετήστε το στο άκρο της ράβδου και στερεώστε το με μια βίδα με αυτοκόλλητη βίδα ή ένα πριτσίνι.
• Αρχικά, απλά στερεώνετε τη ράβδο στην κορυφογραμμή και βάζετε μια σφράγιση κορυφογραμμής κάτω από αυτήν, επιλέγεται για τη διαμόρφωση του φύλλου. Η ίδια η ράβδος κορυφογραμμής βιδώνεται στα φύλλα μεταλλικών πλακιδίων με βίδες με αυτοκόλλητη τομή, πρέπει να τη στερεώσετε μέσω ενός κύματος.

• Ειδικές ακραίες λωρίδες τοποθετούνται στα άκρα των πλαγιών της οροφής. Από πάνω, τυλίγονται κάτω από τη ράβδο κορυφογραμμής και στερεώνονται αμέσως με μια βίδα με αυτοκόλλητη βίδα. Στη συνέχεια, σε όλο το μήκος, στερεώνονται με βίδες στέγης με το ίδιο βήμα με τα φύλλα των μεταλλικών πλακιδίων.

Βήμα #8:. εγκατάσταση εξαερισμού και εξόδων κεραίας στην οροφή

Καμία σύγχρονη στέγη δεν μπορεί να κάνει χωρίς την εγκατάσταση αποχέτευσης, εξαερισμού και εξόδων κεραίας σε αυτήν. Η τεχνολογία εγκατάστασης τέτοιων κατασκευών είναι γενικά παρόμοια.

Το πιο δύσκολο είναι η εγκατάσταση ενός σωλήνα αποχέτευσης (ο σωλήνας αποχέτευσης ονομάζεται σωλήνας εξαερισμού αποχέτευσης).

• Όλες αυτές οι έξοδοι είναι τοποθετημένες στην άνω κορυφή του κύματος. Στο σετ οποιασδήποτε τέτοιας επικάλυψης υπάρχει ένα πρότυπο χαρτιού, το οποίο χρησιμεύει για να επισημαίνει τη βάση στην οποία θα συντριβεί αυτή η επικάλυψη. Απλώς πρέπει να πάρετε αυτό το πρότυπο, να το βάλετε στην κορυφή του κύματος και να το περιγράψετε με ένα μαρκαδόρο.
• Μετά από αυτό, πάρτε ψαλίδι για μέταλλο και κόψτε μια ομοιόμορφη τρύπα στην οροφή, μην ξεχάσετε να βερνικώσετε τις άκρες της τρύπας.

• Επιπλέον, η οδηγία προβλέπει να αφαιρέσετε το μεταλλικό φύλλο πλακιδίων και να σημειώσετε και να κόψετε μια παρόμοια τρύπα στο φύλλο στεγανοποίησης κατά μήκος της εσωτερικής άκρης της κάτω σφράγισης και να το κόψετε με ένα μαχαίρι.
• Τώρα πρέπει να λιπαίνετε γενναιόδωρα τις άκρες του στεγανωτικού με στεγανωτικό, να το φέρετε κάτω από τη στεγανοποίηση, να λυγίσετε τις λωρίδες στερέωσης και να βιδώσετε αυτές τις λωρίδες στο κιβώτιο στέγης με βίδες με αυτοκόλλητη τομή. Μετά από αυτό, το φύλλο μετάλλου τοποθετείται στη θέση του.
• Αν και όταν αντιμετώπισα την ανάγκη εγκατάστασης πρίζας ανεμιστήρα, δεν έβγαλα τελείως το φύλλο. Αφού κόπηκε το παράθυρο στο μεταλλικό φύλλο, σημάδεψα και έκοψα το παράθυρο στη στεγανοποίηση και μετά έκοψα τις περισσότερες λωρίδες στερέωσης στο στεγανωτικό και στερέωσα το στεγανωτικό όχι πάνω από το κιβώτιο, αλλά στο τέλος των ταινιών ρουλεμάν. Φυσικά, έπρεπε να τσιμπήσω, αλλά δεν ήταν απαραίτητο να αφαιρέσω εντελώς το φύλλο των μεταλλικών πλακιδίων.

• Σε πλαγιές στέγης με μεγάλες επιφάνειες, είναι απαραίτητο να εξοπλιστεί ο εξαερισμός κάτω από την οροφή. Είναι λίγο πιο εύκολο στην εγκατάσταση από ένα ανεμιστήρα. Εδώ χρειάζεται μόνο να κόψετε ένα παράθυρο σε ένα μεταλλικό φύλλο σύμφωνα με το πρότυπο, να λερώσετε τις άκρες της επένδυσης με στεγανωτικά και να βιδώσετε αυτή την επένδυση στην οροφή με βίδες με αυτοκόλλητη τομή. Δεδομένου ότι ο εξαερισμός είναι κάτω από την οροφή, δεν είναι απαραίτητο να αγγίξετε το στεγανοποιητικό φύλλο.
• Η έξοδος της κεραίας είναι περίπου η ίδια. Εδώ, φυσικά, η στεγανοποίηση θα πρέπει να είναι διάτρητη, αλλά ένας σωλήνας ανεμιστήρα με διάμετρο περίπου 100 mm είναι ένα πράγμα και ένας λεπτός σωλήνας για την εγκατάσταση μιας εξόδου κεραίας είναι εντελώς άλλο.

Βήμα νούμερο 9: τοποθετούμε τον συγκρατητή χιονιού και τους διαδρόμους στην οροφή

Στο μεγαλύτερο μέρος της μεγάλης μας δύναμης, οι έντονες χιονοπτώσεις το χειμώνα δεν είναι ασυνήθιστες και σε στέγες με σοβαρό τετράγωνο υπάρχει ανάγκη να εγκατασταθούν συγκρατητές χιονιού.

Είναι δύο παράλληλοι μεταλλικοί σωλήνες τοποθετημένοι σε πολλές κάθετες πλάκες.

• Οι ράβδοι έδρασης των συγκρατητών χιονιού τοποθετούνται στο κάτω μέρος του κύματος και στερεώνονται με πολλές βίδες. Για να γίνει αυτό, πρέπει να προ-τρυπήσετε αρκετές οπές για βίδες με μπουλόνια στα φύλλα στέγης.
• Οι λωρίδες ρουλεμάν εγκαθίστανται σε ελαστικά παρεμβύσματα, μέσω των οποίων βιδώνονται οι βίδες των μπουλονιών στην οροφή.
• Στο τελευταίο στάδιο της εγκατάστασης, οι σωλήνες προφίλ εισάγονται και στερεώνονται σε ειδικές οπές στις ράβδους μεταφοράς. Η ίδια η διάταξη συγκράτησης χιονιού μπορεί να κατασκευαστεί όσο θέλετε.

• Δεδομένου ότι η οροφή είναι συνήθως αρκετά απότομη και λεία, πάνω της τοποθετούνται ειδικές μεταβατικές γέφυρες με ρυθμιζόμενη γωνία κλίσης για ασφαλή μετακίνηση. Η εγκατάσταση τέτοιων γεφυρών είναι παρόμοια με την εγκατάσταση συγκρατητών χιονιού.
• Η μόνη διαφορά είναι ότι οι ράγες οδηγών συνδέονται τόσο στην οροφή όσο και στην ίδια τη γέφυρα, μετά από την οποία ρυθμίζεται η επιθυμητή γωνία κλίσης και η δομή στερεώνεται τελικά.

Βήμα αριθμός 10: διάταξη μόνωσης

• Για τη μόνωση της οροφής, χρησιμοποιούνται βαμβακερές πλάκες θερμομόνωσης, σε αυτή την περίπτωση το μαλλί βασάλτη ταιριάζει καλύτερα. Μην συγχέετε βαμβακερές πλάκες και βαμβακερά χαλάκια. Οι πλάκες έχουν πυκνή δομή και καθαρά σχήματα, και τα χαλάκια είναι μια μαλακή μόνωση. Σίγουρα οι περισσότεροι από εσάς έχετε δει υαλοβάμβακα, οπότε αυτό είναι ένα παράδειγμα βαμβακερού χαλιού.
• Οι πλάκες πρέπει να κοπούν 2 - 3 cm ευρύτερα από την απόσταση μεταξύ των δοκών. Αυτό γίνεται έτσι ώστε η μόνωση να εφαρμόζει σφιχτά μεταξύ των ποδιών της δοκού.

• Περαιτέρω, μια μεμβράνη φραγμού ατμών τεντώνεται πάνω από τη μόνωση και στερεώνεται στα δοκάρια με συρραπτικό, χρειάζεται έτσι ώστε οι βαμβακερές πλάκες να μην απορροφούν υγρασία.
• Λάβετε υπόψη ότι τέτοιες μεμβράνες επιτρέπουν στον ατμό να περάσει μόνο προς μία κατεύθυνση, καθώς υπάρχουν αντίστοιχα σημάδια στην ίδια τη μεμβράνη. Σε αυτή την περίπτωση, η κατεύθυνση της κίνησης του ατμού πρέπει να είναι από τη σόμπα προς το δωμάτιο. Διαφορετικά, αφού έχουμε τοποθετήσει στεγανοποίηση πάνω από τη μόνωση, θα συσσωρευτεί υγρασία στις βαμβακερές πλάκες και τελικά θα γίνουν άχρηστες.

• Η εσωτερική σοφίτα μπορεί να επενδυθεί με οποιοδήποτε κατάλληλο υλικό. Τις περισσότερες φορές, οι ιδιοκτήτες επιλέγουν μεταξύ clapboard, κόντρα πλακέ και γυψοσανίδας.

συμπέρασμα

Προσπάθησα να περιγράψω όσο το δυνατόν περισσότερες λεπτομέρειες πώς να καλύψει σωστά την οροφή με μεταλλικά πλακάκια. Οι φωτογραφίες και τα βίντεο σε αυτό το άρθρο δείχνουν τις περιπλοκές αυτής της διαδικασίας. Εάν μετά την παρακολούθηση έχετε οποιεσδήποτε ερωτήσεις, γράψτε τις στα σχόλια, θα μιλήσουμε.

Σας βοήθησε το άρθρο;