Η διαδικασία για την ανέγερση στέγης περιλαμβάνει όχι μόνο εργασίες όπως η κατασκευή της δομής δοκών, η άμεση τοποθέτηση του υλικού στέγης και η εγκατάσταση υδρορροών, αλλά και το λιμάρισμα των μαρκίζων του. Αυτό το άρθρο θα μιλήσει για το πώς γίνεται η αρχειοθέτηση, ποια υλικά χρησιμοποιούνται και τι είναι ένα soffit - το λιμάρισμα στέγης με τη βοήθεια αυτού του άρθρου θα γίνει μια πολύ πιο απλή διαδικασία.
Η σωστά ολοκληρωμένη κατασκευή του σπιτιού συνεπάγεται ότι η οροφή του απομακρύνεται από τον τοίχο σε απόσταση τουλάχιστον 50-70 εκατοστών, γεγονός που εξασφαλίζει την προστασία των τοίχων της πρόσοψης από τη διείσδυση του νερού της βροχής.
Ταυτόχρονα, σχηματίζεται μια προεξοχή στο επίπεδο στέγης, καλυμμένη από πάνω με υλικό στέγης και στρίφωμα από κάτω, για παράδειγμα, με clapboard.
Επιπλέον, το στρίφωμα της οροφής στην περίπτωση της μόνωσης οροφής τύπου mansard επιτρέπει επίσης τον σωστό αερισμό του χώρου κάτω από την οροφή ή του κενού μεταξύ του υλικού στέγης και της μόνωσης.
Για να γίνει αυτό, δημιουργείται ένα βύθισμα της ροής αέρα, που προέρχεται από το κάτω σημάδι της προεξοχής της μαρκίζας στον χώρο κάτω από την οροφή, θερμαίνεται σταδιακά και ανεβαίνει στην κορυφογραμμή, μετά την οποία εξέρχεται από τις οπές εξαερισμού.
Αυτό διασφαλίζει τη συνεχή κυκλοφορία του αέρα στο χώρο κάτω από την οροφή και την αποτελεσματική διάβρωση της υγρασίας, επιτρέποντας στη δομή της οροφής να παραμένει στεγνή, γεγονός που αυξάνει τη διάρκεια ζωής της.
Υλικά επένδυσης οροφής
Για το στρίφωμα της οροφής χρησιμοποιούνται συνήθως τα ακόλουθα υλικά:
- Η ξύλινη επένδυση, η οποία έχει χαμηλή διάρκεια ζωής, απαιτεί περιοδική βαφή, απορροφά την υγρασία και μαυρίζει με την πάροδο του χρόνου. Επιπλέον, αυτό το υλικό δεν έχει επαρκώς αποτελεσματικό αερισμό.
- Η επένδυση βινυλίου, το προφίλ της οποίας έχει σχεδιαστεί για τοίχους πρόσοψης, επομένως, μετά το στρίφωμα της οροφής, φαίνεται μάλλον μη ελκυστική και η εμφάνισή της επιδεινώνεται μόνο με τη δημιουργία οπών για εξαερισμό, οι οποίες δεν είχαν αρχικά προβλεφθεί.
- Γαλβανισμένη μεταλλική επένδυση, η οποία έχει μάλλον μικρή διάρκεια ζωής, καθώς δεν προστατεύεται από τη διάβρωση και βρίσκεται στην προεξοχή της μαρκίζας της οροφής, όπου συχνά συσσωρεύεται συμπύκνωση.Σε αυτό το υλικό, οι καφέ κηλίδες σκουριάς εμφανίζονται αρκετά γρήγορα, ιδιαίτερα αισθητές εάν το χρώμα του στρίφωμα της οροφής είναι λευκό ή άλλο αρκετά ανοιχτό.
- Σοφίτα από βινύλιο, σχεδιασμένο ειδικά για στριφώματα γείσου. Αυτό το υλικό έχει δομή οροφής και μπορούν να χρησιμοποιηθούν διάφορες μέθοδοι διάτρησης για την κατασκευή του: συμπαγές επιφάνειες, διάτρητες ή με κεντρική διάτρηση.
- Σοφίτα αλουμινίου από λεπτά χρωματιστά φύλλα αλουμινίου. Το σχήμα του υλικού είναι το ίδιο με αυτό των δαπέδων βινυλίου, αλλά έχει μια σειρά από σημαντικά πλεονεκτήματα, για παράδειγμα, την απουσία συντελεστή συμπίεσης και διαστολής, που μπορεί να βελτιώσει σημαντικά την εμφάνιση της οροφής. Όταν επιλέγετε πώς να στρίψετε την οροφή, αυτό το υλικό ευνοείται επίσης από την ικανότητά του να διατηρεί τον κορεσμό του χρώματος για πολλά χρόνια υπό την επίδραση του άμεσου ηλιακού φωτός.
Τι είναι τα soffits
Όταν επιλέγετε πώς να φτιάξετε ένα στρίφωμα οροφής, ένα αρκετά κοινό και αξιόπιστο υλικό είναι τα φατνώματα που κατασκευάζονται με τη μορφή προφίλ πολυβινυλοχλωριδίου (PVC) ή πάνελ αλουμινίου, το μήκος των οποίων κυμαίνεται συνήθως από 3 έως 3,6 m, καθώς και δύο ή τρεις λωρίδες με προφίλ μεγέθη 10 -12 εκατοστών η καθεμία.
Χρήσιμο: το συγκεκριμένο μέγεθος του πίνακα εξαρτάται από τον κατασκευαστή, οι Καναδοί και οι Αμερικανοί κατασκευαστές κάνουν αρκετά συχνά ένα τριπλό προφίλ, το πλάτος του οποίου είναι 30 εκατοστά και το μήκος είναι 3,6 γραμμικά μέτρα, το οποίο θεωρείται το βέλτιστο μέγεθος για το στρίφωμα του οροφή με δάπεδο, καθώς σας επιτρέπει να κόβετε πάνελ κατά μήκος των προεξοχών από τον τοίχο, αλλά ενώνονται μεταξύ τους από τα πλαϊνά μέρη, γεγονός που καθιστά δυνατό τον συνδυασμό των διατρήσεων τους.
Τα soffits των Ρώσων κατασκευαστών μπορεί να διαφέρουν σε μέγεθος, αλλά έχουν την ίδια ταξινόμηση και αρχή εγκατάστασης.
Πριν στρίψετε την οροφή, θα πρέπει να επιλέξετε έναν από τους τρεις τύπους δαπέδων που παράγονται με διάτρηση:
- Στερεό, που χρησιμοποιείται συχνότερα για το λιμάρισμα των οροφών κιόσκια, βεράντες, βεράντες κ.λπ.
- Πλήρως διάτρητο, το οποίο συνιστάται για στέγες καλυμμένες με υλικά χωρίς προφίλ, όπως ραφή ή έρπητα ζωστήρα.
- Ένα σοφίτα με διάτρηση στο κέντρο, που παρέχει επαρκώς αποτελεσματικό αερισμό του χώρου κάτω από την οροφή, ενώ στην προεξοχή του γείσου σχηματίζεται μια σύνθεση με εναλλασσόμενη μια λωρίδα διάτρησης και δύο συνεχείς λωρίδες.
Διαδικασία επένδυσης οροφής
Μετά την ολοκλήρωση της εγκατάστασης των δοκών, στη διαδικασία κατασκευής του κιβωτίου για στέγες, θα πρέπει να πριονίσετε τα άκρα των δοκών κατά μήκος μιας γραμμής παράλληλης προς το επίπεδο του τοίχου του σπιτιού.
Για την επένδυση του πλαισίου των προεξοχών του γείσου, χρησιμοποιούνται σανίδες ή προφίλ που προορίζονται για γυψοσανίδα. Τα ακραία μέρη των κάθετα πριονισμένων δοκών είναι ραμμένα παρόμοια με το ίδιο το κουτί.
Πριν στριμώξετε τις προεξοχές της οροφής, είναι απαραίτητο να μονώσετε τους τοίχους του κτιρίου από το εξωτερικό, αυτό ισχύει ιδιαίτερα για κουτιά που είναι ραμμένα όχι απευθείας κατά μήκος των δοκών, αλλά οριζόντια, τα οποία είναι τα πιο συνηθισμένα.
Εάν πραγματοποιήσετε τη μόνωση μιας τέτοιας δομής όπως μια τυπική οροφή ισχίου, μετά την κατασκευή του κουτιού, τότε το πάνω μέρος του τοίχου είτε δεν θα μονωθεί είτε η μόνωση του θα είναι δυνατή μόνο με την αποσύνδεση της πρώτης σανίδας από το τοίχο, κάτω από τον οποίο θα τοποθετηθεί η μόνωση.
Η μόνωση σε αυτή την περίπτωση δεν θα αποδειχθεί αρκετά αποτελεσματική και θα οδηγήσει σε απώλεια θερμότητας και η εκτέλεση μόνωσης πριν από την εγκατάσταση του κουτιού θα σας επιτρέψει να φέρετε το περίβλημα στον προηγουμένως μονωμένο τοίχο.
Η διαδικασία για το λιμάρισμα της οροφής με σοφίτες
Η ίδια η διαδικασία εγκατάστασης είναι αρκετά απλή, αλλά έχετε κατά νου ότι πρέπει να ταιριάζουν στη συνολική εμφάνιση του σπιτιού, επομένως θα πρέπει να μελετήσετε προσεκτικά τις οδηγίες για το πώς να στρίψετε σωστά την οροφή.
Ο σχεδιασμός του ίδιου του κουτιού μπορεί να είναι ατομικός ανάλογα με τη συγκεκριμένη δομή στέγης, αλλά υπάρχουν δύο πιο συνηθισμένες επιλογές που περιλαμβάνουν κοινά στοιχεία αρχειοθέτησης:
- Στριφώματα απευθείας κατά μήκος των δοκών, όταν επιλέγεται μια γωνία για το λιμάρισμα που ταιριάζει με τη γωνία της κλίσης. Αυτή η μέθοδος προορίζεται κυρίως για στέγες με μικρή γωνία κλίσης, ενώ η τοποθέτηση των δαπέδων πραγματοποιείται απευθείας στα δοκάρια παράλληλα με το επίπεδο του τοίχου. Ταυτόχρονα, εάν το κάτω επίπεδο των δοκών δεν είναι ομοιόμορφο, θα πρέπει να ισοπεδωθεί για να διασφαλιστεί η υψηλή ποιότητα στριφώματος.Για να το κάνετε αυτό, μπορείτε να βιδώσετε στις πλευρές των σανίδων κοπής των δοκών με βίδες, το πάχος των οποίων είναι τουλάχιστον 4 cm και το μήκος είναι τουλάχιστον 10 cm. Πρώτα, βιδώνονται η πρώτη και η τελευταία σανίδα, μεταξύ των οποίων τραβιούνται κλωστές και στερεώνονται οι υπόλοιπες σανίδες. Στο σημείο σύγκλισης των πλαγιών, οι σανίδες στερεώνονται και στις δύο πλευρές των γωνιακών δοκών.
- Η πιο συνηθισμένη επιλογή είναι όταν κατασκευάζεται ένα οριζόντιο κουτί από την άκρη των δοκών στον τοίχο και το πλαίσιο για την πλήρωση των γείσων με προβολείς είναι επίσης κατασκευασμένο από σανίδες. Η μία άκρη στερεώνεται στο κάτω μέρος των δοκών, η άλλη σε μια πρόσθετη σανίδα, η οποία χαμηλώνεται και στερεώνεται στη διασταύρωση των δοκών με τον τοίχο. Στις γωνίες της σύγκλισης των πλαγιών, η σανίδα τοποθετείται επίπεδη, αφού σε αυτό το μέρος θα υπάρχει ένας σύνδεσμος όπου στερεώνονται τα δύο άκρα των σανίδων. Ο αρμός αυτός πρέπει να εκτείνεται από τη γωνία σύγκλισης των πρανών προς τη γωνία σύγκλισης των τοίχων, με αποτέλεσμα να σχηματίζεται μια άκαμπτη κατασκευή ανεξάρτητη από τον τοίχο.
Σημαντικό: πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή στην αξιοπιστία της στερέωσης, μπορεί να γίνει με βίδες, αλλά είναι καλύτερο να χρησιμοποιείτε γωνίες και μεταλλικές πλάκες.
Μετά την κατασκευή του πλαισίου Φτιάξτο μόνος σου κοφτή στέγη κατασκευάζεται επένδυση με δαπέδες. Δεδομένου ότι η βροχή, το χιόνι, ο άνεμος, το κρύο κ.λπ. μπορούν να διεισδύσουν σε αυτό το τμήμα της οροφής, η στερέωση του περιβλήματος θα πρέπει επίσης να γίνεται όσο το δυνατόν πιο αξιόπιστα.
Οι σανίδες ενώνονται κατά μήκος με μοτίβο σκακιέρας, δεν πρέπει να επιτρέπεται να υπάρχουν δύο σύνδεσμοι ο ένας δίπλα στον άλλο, εκτός από τις γωνίες όπου το πριόνισμα γίνεται στις 45º.
Η ακραία σανίδα και όλες οι σανίδες που χρησιμοποιούνται για τον εξοπλισμό υποβάλλονται σε επεξεργασία και στις δύο πλευρές με ειδικό αντισηπτικό προστατευτικό παράγοντα.
Σας βοήθησε το άρθρο;