Τι είναι η οροφή ραφής και είναι δυνατόν να την τοποθετήσετε μόνοι σας

Γιατί η μεταλλική ραφή στέγης αναγεννάται τώρα; Ας μάθουμε μαζί πώς είναι διατεταγμένη η οροφή ραφής, γιατί είναι τόσο αγαπημένη, ποια υλικά χρησιμοποιούνται και ποιοι τύποι αρμών ραφής υπάρχουν. Και ταυτόχρονα, θα σας πω βήμα προς βήμα με εικόνες για τη δική μου εμπειρία από την εγκατάσταση μιας τέτοιας οροφής.

Θεωρητικό μέρος

Για την ακρίβεια, η ραφή στέγης δεν είναι ένας τύπος στέγης, αλλά μάλλον ένας τρόπος σύνδεσης μεταλλικών φύλλων ή λωρίδων μεταξύ τους. Χάρη σε αυτή την τεχνολογία, λαμβάνετε μια μονολιθική, πλήρως σφραγισμένη μεταλλική επίστρωση χωρίς τρύπες από βίδες με αυτοκόλλητες βίδες, καρφιά και άλλους συνδετήρες.

Αν εξηγήσουμε με λίγα λόγια τη συσκευή μιας οροφής ραφής, τότε μοιάζει κάπως έτσι: δύο παρακείμενα μεταλλικά φύλλα στη διασταύρωση, μεταφορικά μιλώντας, συστρέφονται μεταξύ τους και στη συνέχεια πιέζεται αυτή η συστροφή.

Η ίδια η τεχνολογία ήρθε σε μας από τη Γερμανία πριν από περισσότερα από 100 χρόνια, και μαζί της ήρθε και το όνομα, γεγονός είναι ότι στα γερμανικά "falzen" σημαίνει το ρήμα λυγίζω ή λυγίζω.

Στο παρελθόν, η σιδερένια στέγη ήταν εξαιρετικά ακριβή γιατί όλα έπρεπε να γίνουν με το χέρι. Αλλά μετά τη χρήση σχετικά φθηνού εξοπλισμού και συσκευών για την κατασκευή στέγης ραφής, το κόστος της εργασίας μειώθηκε σημαντικά και αυτός ο τύπος επίστρωσης έγινε προσιτός για σχεδόν όλους.

Οι ραφές στην οροφή μπορούν να πτυχωθούν τόσο με το χέρι όσο και με τη βοήθεια ειδικής συσκευής.

Ας καταλάβουμε τους όρους

• ΠΙΝΑΚΕΣ ΖΩΓΡΑΦΙΚΗΣ - έτσι αποκαλούν οι επαγγελματίες τα μεταλλικά φύλλα ή λωρίδες, που στην πραγματικότητα καλύπτουν την οροφή.
• Falz - αυτή είναι η ίδια συστροφή μεταξύ δύο παρακείμενων φύλλων υλικού στέγης, είναι οι πτυχές που τραβούν αμέσως το βλέμμα στη φωτογραφία και θεωρούνται το σήμα κατατεθέν τέτοιων στεγών.
• Κλάιμερ - ένα μικρό στήριγμα σχεδιασμένο για να στερεώνει μεταλλικά φύλλα στο περίβλημα της οροφής.

Τύποι σύνδεσης ραφής

Η οδηγία απαιτεί η κλίση μιας τέτοιας οροφής να είναι τουλάχιστον 10º, ενώ η βέλτιστη κλίση είναι 30º–35º, αλλά όταν τοποθετείτε μια διπλή ραφή, η κλίση της οροφής δεν παίζει πλέον ιδιαίτερο ρόλο, μπορεί στην πραγματικότητα να είναι οτιδήποτε.

• Η σύνδεση με μια ενιαία όρθια ραφή θεωρείται η απλούστερη, εδώ η άκρη ενός φύλλου κάμπτεται στις 90º και η άκρη του παρακείμενου φύλλου περιστρέφεται και σφίγγει αυτό το κατώφλι. Για έναν αρχάριο πλοίαρχο, αυτή είναι η πιο κατάλληλη επιλογή.
• Μια διπλή ραφή είναι μια βελτιωμένη έκδοση μιας μονής πτυχής, μόνο σε αυτό το σχέδιο οι άκρες των παρακείμενων φύλλων στρίβονται σε 2 στροφές. Μια τέτοια σύνδεση θεωρείται η πιο αξιόπιστη και αεροστεγής, αλλά χωρίς ειδικό εργαλείο δεν είναι ρεαλιστικό να εξοπλιστεί αυτή η σύνδεση με υψηλή ποιότητα.
• Οι μονές και οι διπλές αναδιπλούμενες πτυχές διαφέρουν από τις όρθιες πτυχές μόνο στο ότι είναι λυγισμένες στο πλάι (ξαπλωμένο).

Οι όρθιες πτυχές συνήθως τοποθετούνται παράλληλα με την κίνηση του νερού από την οροφή και χρησιμοποιούνται ανακλινόμενες επιλογές για οριζόντια ένωση 2 φύλλων, δηλαδή κάθετα προς την κατακρήμνιση. Με απλά λόγια, εάν το μήκος του φύλλου δεν είναι αρκετό για ολόκληρο το επίπεδο της οροφής, τότε ο τομέας που λείπει από το κάτω μέρος συνδέεται με μια ξαπλωμένη πτυχή.

• Υπάρχει επίσης ένα δίπλωμα κλικ - αυτό είναι ένα σχέδιο που μανδαλώνει μόνο του, στη μία πλευρά υπάρχει ένα είδος "δοντιού" και η διπλανή πλευρά, που προσκολλάται σε αυτό το δόντι, κουμπώνει στη θέση του, ιδανική για σπιτικά. Όμως η τεχνολογία εμφανίστηκε σχετικά πρόσφατα και μέχρι στιγμής η αξιοπιστία της πρέπει να κριθεί από διαφημιστικά κείμενα.

Τι είδους μεταλλικές στέγες καλύπτονται

Ατσάλι. Η λαμαρίνα ψυχρής έλασης θεωρείται παραδοσιακά ο πατριάρχης αυτής της κατεύθυνσης, όλα ξεκίνησαν από αυτό. Παλαιότερα ήταν απλά βαμμένο, τώρα υπάρχουν ζωγραφικοί πίνακες, γαλβανισμένοι πίνακες και γαλβανισμένοι πίνακες με πολυμερή επίστρωση.

Οι πρώτες 2 επιλογές δεν θα διαρκέσουν πολύ, φοβούνται τις μηχανικές βλάβες, για παράδειγμα, ένα κλαδί που έχει πέσει στην οροφή και την όξινη βροχή και ο γαλβανισμός με επίστρωση pural, πολυεστέρα ή πλαστιζόλη μπορεί να αντέξει έως και 50 χρόνια χωρίς επισκευή.

Χαλκός. Αυτή είναι η πιο ακριβή οροφή ραφής, αλλά το φύλλο χαλκού αξίζει τα χρήματα. Εάν καλύψετε ένα φύλλο χαλκού με ένα στρώμα πατίνας, τότε η οροφή σας θα λάμπει για δεκαετίες, αλλά ακόμα και χωρίς πατίνα, το οξείδιο του χαλκού σχηματίζει ένα ισχυρό φιλμ στην επιφάνεια, αν και δεν θα υπάρχει τέτοια λάμψη.

Επιπλέον, καμία όξινη βροχή ή γρατσουνιές στη χάλκινη οροφή δεν είναι τρομερές. Η εγκατάσταση μιας οροφής ραφής από χαλκό είναι πιο εύκολη από ό,τι, για παράδειγμα, από χάλυβα, καθώς ο ίδιος ο χαλκός είναι πολύ πιο μαλακός.

Ψευδάργυρος-τιτάνιο. Αυτό το κράμα εμφανίστηκε στις στέγες των δυτικών χωρών πίσω στη δεκαετία του εβδομήντα του περασμένου αιώνα · μια τέτοια ασημί-γκρι οροφή ραφής αιχμαλωτίζει αμέσως με την ομορφιά της.

Αλλά δεν ριζώθηκε στη χώρα μας: πρώτον, η εγκατάσταση στέγης ψευδαργύρου-τιτανίου απαιτεί επαγγελματική προσέγγιση και, δεύτερον, η τιμή του είναι ελαφρώς χαμηλότερη από ό,τι για τον χαλκό. Επιπλέον, η διάρκεια ζωής είναι περίπου 50 χρόνια, η οποία είναι αρκετά συγκρίσιμη με τις καλές στέγες από χάλυβα.

Αλουμίνιο. Η στέγη από αλουμίνιο είναι πιο ακριβή από τη στέγη από χάλυβα, αλλά φθηνότερη από τη στέγη από χαλκό.Αυτό το μέταλλο δεν σκουριάζει, δεν φοβάται τις μηχανικές βλάβες και τα επιθετικά χημικά, και το πιο σημαντικό, το αλουμίνιο είναι πολύ ελαφρύτερο από τους ανταγωνιστές του.

Το μόνο αρνητικό είναι ο υψηλός συντελεστής διαστολής όταν θερμαίνεται, αλλά με την εγκατάσταση υψηλής ποιότητας, αυτό δεν έχει σημασία.

Τώρα υπάρχουν στην αγορά φωτογραφίες από κράματα αλουμινίου με ψευδάργυρο, καθώς και τιτάνιο με ψευδάργυρο και χαλκό, αλλά είναι πολύ νωρίς για να μιλήσουμε σοβαρά γι' αυτά, δεν έχουν περάσει τη δοκιμασία του χρόνου και οι διαφημιστικές υποσχέσεις δεν είναι πάντα αληθινές .

Λίγα λόγια για τα υπέρ και τα κατά

Τα πλεονεκτήματα εδώ είναι αρκετά σημαντικά:

• Ολόκληρο φύλλο. Το πρώτο και ίσως το κύριο πλεονέκτημα είναι η στιβαρότητα της οροφής. Με μια ποιοτική σύνδεση με διπλή ραφή, στην πραγματικότητα, αποκτάτε ένα συμπαγές φύλλο μετάλλου χωρίς σπασίματα και οπές στερέωσης.
• Ελαφρύ βάρος. Το μέγιστο πάχος του μετάλλου είναι 1,2 mm, αλλά στις περισσότερες περιπτώσεις χρησιμοποιούνται φύλλα με πάχος 0,5–0,8 mm, επομένως, μια τέτοια οροφή θα είναι η ελαφρύτερη μεταξύ των ανταγωνιστών.
• λείο φινίρισμα. Το χιόνι πρακτικά δεν παραμένει σε μια επίπεδη και λεία μεταλλική επιφάνεια, αλλά υπάρχει μια απόχρωση εδώ: λόγω του κινδύνου ανεξέλεγκτης τήξης του χιονιού, είναι απαραίτητο να εγκαταστήσετε συγκρατητές χιονιού στην οροφή της ραφής· στα δυτικά, ένα τέτοιο σπίτι δεν θα να είναι ασφαλισμένος χωρίς αυτά?
• Αντοχή. Ακόμη και σε μοντέλα οικονομικής θέσης, για παράδειγμα, χάλυβας με επικάλυψη πολυμερούς, η εγγύηση ξεκινά από 25 χρόνια και οι χάλκινες στέγες, σύμφωνα με τους κατασκευαστές, μπορούν να διαρκέσουν 100 χρόνια.
• Ασφάλεια φωτιάς. Το μέταλλο δεν καίγεται και δεν υποστηρίζει την καύση.

Τα πιο αξιοσημείωτα μειονεκτήματα είναι:

• Θόρυβος. Πράγματι, οι σταγόνες της βροχής θα κυλήσουν σε λεπτό μέταλλο αρκετά δυνατά. Τώρα αυτό το πρόβλημα επιλύεται με τη βοήθεια ενός ηχομονωτικού υποστρώματος.
• αλεξικέραυνο. Οποιαδήποτε διπλωμένη οροφή πρέπει να είναι γειωμένη και, ιδανικά, είναι επιθυμητό να εγκαταστήσετε ένα κωδωνοστάσιο αλεξικέραυνου στην κορυφογραμμή, επειδή με ένα τέτοιο τετράγωνο, η πιθανότητα χτυπήματος κεραυνού σε μέταλλο αυξάνεται σημαντικά.
• Παρασκευή. Για να δημιουργήσετε μια διπλωμένη εικόνα, χρειάζεστε ένα ειδικό μηχάνημα κύλισης, καθώς και ένα εξαιρετικά εξειδικευμένο εργαλείο για το τσάκισμα των πτυχών. Αλλά με το τρέχον επίπεδο εξυπηρέτησης, όλα λύνονται εύκολα, μπορούν να παραγγελθούν πίνακες και το όργανο μπορεί να ενοικιαστεί, το έλεγξα μόνος μου.

Πώς να καλύψετε την οροφή με σίδερο

Το επάγγελμα του τενεκεδοποιού (ειδικός σε μεταλλικές στέγες) είχε πάντα μεγάλη εκτίμηση, και πιστέψτε με, για καλό λόγο. Η τοποθέτηση μιας διπλωμένης οροφής με τα χέρια σας είναι δυνατή, αλλά δεν πρέπει να στοχεύετε σε μεγάλες περιοχές και πολύπλοκες κατασκευές, προσωπικά σπούδασα σε ένα μικρό λουτρό, για το οποίο θα μιλήσω αργότερα.

εικονογραφήσεις	συστάσεις
	Εργαλείο μαγειρικής. Για να εγκαταστήσετε μια οροφή ραφής, θα χρειαστείτε: Το Shilyayzin είναι ένα είδος σκαλωσιάς, με τη βοήθειά του το μέταλλο κάμπτεται σε δύσκολα σημεία. Σφύρα ξύλινο ή καουτσούκ. Ρουλέτα; Συνηθισμένο σφυρί? Pelican - ψαλίδι για διαμήκη κοπή μετάλλου. Δεξί και αριστερό ψαλίδι για μέταλλο. Πένσα για αποσπασματική κάμψη μετάλλου. Τετράγωνο; Εξειδικευμένη πένσα πτύχωσης για μονή και διπλή ραφή. Επιπλέον, θα χρειαστείτε επίσης ένα κατσαβίδι με ένα σετ κομματιών.
	υλικά: Δεν είχα πτυσσόμενο μηχάνημα, οπότε υπολόγισα πόσους πίνακες χρειαζόμουν, μετά από τον οποίο πήγα στην πλησιέστερη εταιρεία στέγης και με μια μικρή χρέωση έκαναν τα πάντα για μένα μέσα σε μισή ώρα.
	Για τη στερέωση φύλλων ακόμα χρειάζομαι: Βίδες στέγης με ροδέλα πρέσας, είναι καλύτερα να τις πάρετε αμέσως με χρωματιστές κεφαλές, που ταιριάζουν με την οροφή. Γαλβανισμένα καρφιά στέγης για στερέωση kleimers. Σταθεροί σφιγκτήρες. Υπάρχουν επίσης πλωτά kleimers, αλλά χρησιμοποιούνται για την προσάρτηση πινάκων μήκους άνω των 10 m, καθώς ο συντελεστής θερμικής διαστολής του μετάλλου σε τέτοια μεγέθη είναι αρκετά σοβαρός.
	σανίδα μαρκίζας. Το φινίρισμα της λωρίδας του γείσου βιδώνεται πρώτα, ως φινίρισμα χρησιμοποιούμε μια λωρίδα από το ίδιο μέταλλο με την οροφή. Ένα σημαντικό σημείο: πριν από την τοποθέτηση στο γείσο, η άκρη της λωρίδας (25-30 mm) κάμπτεται σε όλο το μήκος, στη φωτογραφία αυτό το γείσο υποδεικνύεται με ένα κόκκινο βέλος. Η ίδια η λωρίδα στερεώνεται στο γείσο με βίδες με αυτοκόλλητη ροδέλα (υποδεικνύονται με κίτρινα βέλη), το βήμα στερέωσης είναι 60-80 cm.
	ακραία εικόνα. Σύμφωνα με τους κανόνες, η πιο εξωτερική εικόνα πρέπει να έχει εσωτερικές πτυχές και στις δύο πλευρές, αλλά για να μην πληρώσω πάρα πολλά, απλώς τράβηξα μια κανονική φωτογραφία και, έχοντας ευθυγραμμίσει την εξωτερική πτυχή, την λύγισα κατά μήκος της άκρης με συνηθισμένες λαβίδες. Το φύλλο είναι προσαρτημένο στην κεκλιμένη λωρίδα γείσου με μεταλλικές λωρίδες χρησιμοποιώντας καρφιά οροφής: Κόψτε μια μικρή λωρίδα με ψαλίδι (περίπου 150x30 mm). Καρφώστε το κάτω άκρο της λωρίδας στην κεκλιμένη λωρίδα του γείσου. Λυγίστε την επάνω άκρη της λωρίδας γύρω από το φύλλο, όπως στη φωτογραφία, ένα βήμα περίπου μισού μέτρου.
	Στερέωση με σφιγκτήρες. Τώρα, στην πίσω πλευρά του φύλλου, βάλτε ένα kleimer στην εσωτερική πτυχή και καρφώστε το στο περίβλημα της οροφής με γαλβανισμένα καρφιά οροφής, ένα βήμα περίπου μισού μέτρου. Παρεμπιπτόντως, κάτω από την διπλωμένη οροφή, το κιβώτιο κάτω από την οροφή πρέπει να τοποθετηθεί με διάκενο όχι μεγαλύτερο από 200 mm και ιδανικά, είναι καλύτερο να γεμίσετε τις λωρίδες μέχρι τέρμα.
	Λυγίζουμε την πτυχή. Η επόμενη ράβδος είναι γαντζωμένη στην προηγούμενη, μετά την οποία η πτυχή τυλίγεται και πτυχώνεται, μοιάζει κάπως έτσι: Η φωτογραφία δείχνει πώς η εξωτερική πτυχή της επόμενης εικόνας τοποθετείται στην εσωτερική πτυχή της προηγούμενης.
	Τώρα παίρνουμε λαβίδες για την κάμψη μιας μονής πτυχής και τσακίζουμε τη σύνδεση σε όλο το μήκος.
	Στη συνέχεια, παίρνουμε τις λαβίδες για την κάμψη της διπλής όρθιας πτυχής και τσακίζουμε ξανά τη σύνδεση.
	Αριστερά φαίνεται διάγραμμα διάταξης διπλής όρθιας ραφής με χειροκίνητη λαβίδα.
	Διάταξη της κάτω άκρης. Το σίδερο στέγης στερεώνεται αρχικά με επικάλυψη. Έτσι, μετά την επένδυση της οροφής, πρέπει να εξοπλίσουμε την ερμητική άρθρωση των πινάκων με την επένδυση της λωρίδας του γείσου: Η λωρίδα του γείσου μας είναι ήδη λυγισμένη, τώρα μετράμε περίπου 20 mm από την άκρη αυτής της προσωπίδας, την λυγίζουμε λίγο και κόβουμε την περίσσεια.
	Στη συνέχεια, με τα χέρια μας πιέζουμε την άκρη της εικόνας γύρω από το γείσο της λωρίδας του γείσου.
	Μετά από αυτό, παίρνουμε τις λαβίδες και σφίγγουμε καλά τις άκρες. Ως αποτέλεσμα, αποκτήσαμε μια ερμητική σύνδεση μεταξύ του μετάλλου της λωρίδας του γείσου και των πινάκων στέγης. Στη συνέχεια, μια υδρορροή θα κρεμαστεί στις μαρκίζες, αλλά όσο βροχερό κι αν είναι, η υγρασία δεν θα εισχωρήσει κάτω από την οροφή. Στο πλαϊνό κεκλιμένο γείσο, κάνουμε το αντίθετο: λυγίζουμε την επένδυση γύρω από την άκρη της εικόνας (όπως ακριβώς κάναμε με τις λωρίδες στερέωσης) και μετά την τσακίζουμε με λαβίδες.
	Τελικό αποτέλεσμα.
	Ηχομόνωση. Λόγω έλλειψης εμπειρίας, δεν έλαβα υπόψη το πρόβλημα της ηχομόνωσης στο μπάνιο μου, απλά στερέωσα το σίδερο στο τελάρο της στέγης. Τώρα, κατά τη διάρκεια της βροχής, ακούω ένα τύμπανο, αλλά στο λουτρό δεν παρεμβαίνει πολύ, το σπίτι είναι άλλο θέμα. Για να μειώσετε το θόρυβο, πρέπει αρχικά να στερεώσετε ένα στρώμα ηχομόνωσης στο κιβώτιο με συρραπτικό, για παράδειγμα, Nanoizol, TechnoNIKOL ή τουλάχιστον penofol (αφρισμένο πολυαιθυλένιο).
	Διάταξη κορυφογραμμών. Για κατασκευές όπως η οροφή ραφής, η κορυφογραμμή πρέπει να αερίζεται, διαφορετικά θα συσσωρευτεί συμπύκνωση κάτω από αυτήν και τα δοκάρια θα αρχίσουν να φθείρονται. Το διάγραμμα στα αριστερά δείχνει την αρχή μιας τέτοιας διάταξης: 2 σανίδες είναι τοποθετημένες στην κορυφή της επένδυσης. Μετά από αυτό, προσαρτάται ένα προφίλ κορυφογραμμής, το οποίο αγοράζεται ξεχωριστά.

συμπέρασμα

Φυσικά, μια οροφή με μεταλλική ραφή θα σας κοστίσει περισσότερο από, για παράδειγμα, τον ίδιο σχιστόλιθο, αλλά αυτή η επίστρωση είναι από την κατηγορία εκείνων που κάνατε και ξεχάσατε το πρόβλημα για τουλάχιστον 20-30 χρόνια. Στο βίντεο σε αυτό το άρθρο, θα βρείτε πολλές λεπτές αποχρώσεις και αποχρώσεις σχετικά με το θέμα των οροφών ραφής. Εάν έχετε οποιεσδήποτε ερωτήσεις, γράψτε στα σχόλια, μπορώ να βοηθήσω.

Σας βοήθησε το άρθρο;