Στοιχεία οροφής από το "Α" έως το "Ζ" - μια λεπτομερής επισκόπηση των απαραίτητων για την κατασκευή στεγών

Το μόνο σύνθετο στοιχείο στο σχεδιασμό επίπεδων οροφών είναι το σύστημα υδρορροής, το οποίο είναι διατεταγμένο όχι κατά μήκος της προεξοχής οροφής, αλλά απευθείας στο πάχος της πίτας στέγης.

Οι δοκοί με στρώσεις ακουμπούν στο Mauerlat και μεταφέρουν το μηχανικό φορτίο σε αυτό από ολόκληρη την οροφή. Η Mauerlat μεταφέρει αυτό το φορτίο στους φέροντες τοίχους του κτιρίου.

Για να αποφευχθεί η σήψη του ξύλου, η επιφάνεια του τοίχου, όπως στη φωτογραφία, καλύπτεται με στεγανοποίηση σε ρολό ή επίστρωση

.

Μαζί με δοκούς οροφής, στρωμένες ή κρεμαστές δοκοί σχηματίζουν δοκούς.

Στις συνηθισμένες στέγες με αέτωμα, τα ζευκτά κατασκευάζονται σε σχήμα τριγώνου. Στις αετωμένες στέγες, το ζευκτό έχει χαρακτηριστικές στροφές.

Ο αριθμός των ραφιών καθορίζεται σύμφωνα με το μήκος της διαδρομής της κορυφογραμμής και σύμφωνα με την περιοχή της κλίσης. Ο βαθμός κλίσης της οροφής εξαρτάται από το ύψος του ράφι.

Το κρεβάτι τοποθετείται στον εσωτερικό τοίχο ή απευθείας στο δοκάρι της οροφής. Στην επιφάνεια του κρεβατιού στερεώνονται κάθετα ράφια.

Στα συμβατικά συστήματα αέτωμα χρησιμοποιείται ένα κρεβάτι και σε σπασμένες στέγες χρησιμοποιούνται πολλά κρεβάτια. Αντίστοιχα, αυξάνεται και ο αριθμός των ραφιών.

Η χρήση αντηρίδας παρέχει στο δοκό οροφής μεγαλύτερη ακαμψία. Ως αποτέλεσμα, η κλίση της στέγης δεν παραμορφώνεται υπό το φορτίο της ατμοσφαιρικής βροχόπτωσης.

Στο δωμάτιο της σοφίτας, η οροφή γεμίζεται απευθείας πάνω στην εγκάρσια ράβδο. Σε ορισμένα κτίρια, η εγκάρσια μπάρα, εκτός από την κύρια λειτουργία, χρησιμεύει και ως διακοσμητικό στοιχείο.

Τα αετώματα χρησιμοποιούνται ως φέρουσες κατασκευές. Στο πάνω μέρος τους στερεώνεται ένα τρέξιμο και πάνω τους στρώνονται οι άκρες του κιβωτίου.

Αυτό το κενό, κατά τη λειτουργία της τελικής οροφής, θα χρησιμεύσει για την αποστράγγιση του συμπυκνώματος από κάτω από το υλικό στέγης.

Η χρήση θερμομόνωσης, χωρίς αποτυχία, συνδυάζεται με τη χρήση υδροστατικών και υλικών φραγμού ατμών.

Σε αχρησιμοποίητες στέγες δεν είναι απαραίτητη η χρήση θερμομόνωσης, αφού η οροφή είναι μονωμένη.

Η μεμβράνη φραγμού ατμών ωθείται στα δοκάρια από το εσωτερικό της σοφίτας. Αυτό γίνεται έτσι ώστε η μόνωση να μην απορροφά υγρό αέρα από το δωμάτιο.

Εάν το φύλλο κόντρα πλακέ ή η σανίδα προσανατολισμένης κλώνου (OSB) είναι γεμισμένη πάνω από τα δοκάρια, τότε ως υλικό στέγης χρησιμοποιούνται εύκαμπτα ασφαλτικά πλακίδια.

Η σανίδα, αφενός, εκτελεί διακοσμητική λειτουργία και, αφετέρου, εμποδίζει τον άνεμο να πνέει στο κενό εξαερισμού.

Υπάρχουν μακριά και κοντά άγκιστρα:

• Τα κοντά άγκιστρα συνδέονται απευθείας στη ράβδο της μαρκίζας.
• Τοποθετούνται μακριά άγκιστρα με ίσιο άκρο κάτω από το υλικό στέγης στο κιβώτιο.

Αυτά τα συστήματα στέγης είναι ασταθή στη μηχανική καταπόνηση και ως εκ τούτου ονομάζονται μη λειτουργικά. Για να μην καταστρέψετε την επίστρωση, κατά την είσοδο στην οροφή και την οροφή, συνιστάται να τοποθετείτε φαρδιούς πεζόδρομους και να περπατάτε πάνω τους

.

Το ανώτερο στρώμα του συστήματος μπορεί να είναι ένας χλοοτάπητας φυτεμένος πάνω από ένα χώμα ή μια σκληρή επιφάνεια όπως πλάκες από πορσελάνη.

Οι συγκολλημένες κατασκευές συναρμολογούνται από μια γωνία και μια ράβδο. Αλλά τελευταία, οπτικά ελκυστικά εμπόδια συγκολλούνται από γυαλισμένους χαλύβδινους σωλήνες, η τιμή των οποίων είναι υψηλότερη.

Αυτές οι κατασκευές δεν είναι κατώτερες σε αντοχή σε σχέση με τις συγκολλημένες αντίστοιχες και, εάν είναι απαραίτητο, μπορούν να αποσυναρμολογηθούν ή να ξαναφτιάξουν.

Η καταπακτή είναι εγκατεστημένη στην έξοδο στην οροφή από την προσγείωση. Οι σύγχρονες καταπακτές, για ευκολία στο άνοιγμα, είναι εξοπλισμένες με στηρίγματα αερίου.

Οι σκάλες συγκολλούνται από μεταλλική γωνία ή σωλήνα ή συναρμολογούνται χρησιμοποιώντας συνδετήρες. Η εγκατάσταση των κατασκευών πραγματοποιείται σε μπουλόνια αγκύρωσης ή με συγκόλληση σε ενσωματωμένες μεταλλικές πλάκες.