Κατασκευή στέγης: απλό έως πολύπλοκο

Κανείς δεν θα υποστηρίξει ότι η οροφή είναι μια από τις πιο σημαντικές κτιριακές κατασκευές. Αναλαμβάνει τις περισσότερες από τις αρνητικές επιπτώσεις του περιβάλλοντος, βιώνει πολύ σοβαρό στρες. Ως εκ τούτου, για την ευημερία των κατοίκων, ο σχεδιασμός της οροφής του σπιτιού παίζει σημαντικό ρόλο. Πώς φαίνεται η οροφή σε μια ενότητα και σχετικά με τη σωστή συσκευή της - σε αυτό το άρθρο

Η οροφή του κτιρίου, μέσω των στοιχείων της, μεταφέρει το φορτίο από το δικό της βάρος, τη ροή του χιονιού ή του ανέμου στις δομές στήριξης του ίδιου του σπιτιού - είτε είναι τοίχοι είτε κολώνες. Επομένως, δίνεται ιδιαίτερη προσοχή στον σωστό σχεδιασμό του.

Ανακριβώς υπολογισμένο Φτιάξτο μόνος σου δοκάρια στέγης, πλαγιές ή υλικό στέγης μπορεί γρήγορα να βλάψουν τον εαυτό τους και να προκαλέσουν ζημιά σε άλλες κτιριακές κατασκευές. Θεωρητικά, ο υπολογισμός των στεγών πρέπει να πραγματοποιείται σύμφωνα με το SNiP II-26-76 (1979) - "Στέγες".

Ωστόσο, οι τελευταίες αλλαγές έγιναν σε αυτό το πρότυπο το 1979, όταν πολλές από τις σύγχρονες επιστρώσεις δεν ήταν ακόμη στη φύση.

Επομένως, ο σχεδιασμός των στεγών και η κατασκευή τους ως προς τα μονωτικά υλικά και απευθείας υλικό στέγης γίνεται πλέον κυρίως αποδεκτός είτε κατ' αναλογία με τα υλικά αντικατάστασης, είτε με βάση τις προδιαγραφές των κατασκευαστών τους.

Υπάρχουν πολλές μορφές στέγης, αφού κάθε περιοχή έχει τα δικά της κλιματολογικά χαρακτηριστικά και παραδοσιακά υλικά στέγης.

Ωστόσο, εκτός από διάφορα εξωτικά έργα, όπου κάθε εξάρτημα υπολογίστηκε προσεκτικά και κατασκευάστηκε με το χέρι, όλες οι στέγες μπορούν να χαρακτηριστούν σύμφωνα με τα ακόλουθα χαρακτηριστικά:

• προκατάληψη
• σχήμα στέγης
• Ο αριθμός των ακτίνων
• Τύπος δομής στήριξης
• υλικό στέγης

Ωστόσο, όλοι αυτοί οι τύποι έχουν κοινά στοιχεία:

• κάλυψη του τελευταίου ορόφου
• φέρουσα δομή στέγης
• κέικ στέγης - ένα μεγαλύτερο ή μικρότερο σύνολο στρωμάτων που παρέχουν μόνωση του κτιρίου από βροχοπτώσεις, ψύχους ανέμου

Όσον αφορά τέτοια κλίση στέγης, η οροφή μπορεί να είναι επίπεδη (σύμβολο, μια κλίση τουλάχιστον 3% είναι απαραίτητη για οποιαδήποτε στέγη για την αποστράγγιση των βροχοπτώσεων) ή κεκλιμένη.

Ορισμένες επίπεδες στέγες είναι κατασκευασμένες με "αντίστροφη" κλίση - έχουν ένα σύστημα αποστράγγισης που βρίσκεται μέσα στο κτίριο, γι 'αυτό εγκαθιστούν ειδικούς ανυψωτήρες καταιγίδας και χοάνες υποδοχής στην οροφή.

Αντίστοιχα γίνονται κλίσεις προς τις χοάνες. Αν και φαινομενικά πολύπλοκο, μερικές φορές είναι πιο εύκολο και φθηνότερο από τη δημιουργία ενός πολύπλοκου συστήματος υδρορροών και σωλήνων έξω από το κτίριο.

Για επίπεδες στέγες, στη συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων, η βάση της οροφής είναι η οροφή του τελευταίου ορόφου του κτιρίου, αν και υπάρχουν και κατασκευές με σοφίτα, αλλά αυτό είναι σπάνιο - συνήθως τοποθετείται τεχνικό δάπεδο.

Για να δημιουργήσετε την επιθυμητή κλίση για αποστράγγιση: με ένα εξωτερικό σύστημα εκκένωσης, μερικές φορές η μία πλευρά της πλάκας δαπέδου του τελευταίου ορόφου ανυψώνεται, και με τα δύο συστήματα, η πλάκα τοποθετείται ομοιόμορφα και οι απαιτούμενες κλίσεις ρυθμίζονται με τσιμεντοκονίες.

δομή επίπεδης στέγης

Σημαντικές πληροφορίες! Η επίπεδη οροφή είναι η απλούστερη από τις επιλογές κατασκευής στέγης. Έχει τη μικρότερη επιφάνεια από όλες τις δυνατές, επομένως, παρέχει τη χαμηλότερη κατανάλωση υλικών. Ωστόσο, λόγω της μικρής κλίσης, απαιτεί ένα άριστα λειτουργικό σύστημα αποχέτευσης, που σημαίνει προσεκτικό σχεδιασμό και εκτέλεση.

Οι επίπεδες στέγες χωρίζονται σε:

• Μη αεριζόμενο - μια τέτοια οροφή δεν έχει πρόσβαση στον αέρα από το εξωτερικό περιβάλλον. Τα σύγχρονα μονωτικά υλικά καθιστούν δυνατή τη συσκευασία της μόνωσης σχεδόν ερμητικά: από κάτω είναι ένα φράγμα ατμών που εμποδίζει τη διείσδυση υγρασίας από την οροφή και από πάνω - στεγανοποίηση. Ωστόσο, με αυτόν τον τρόπο οργάνωσης είναι απαραίτητο:
  • Η μόνωση είναι εγγυημένη ότι δεν θα έχει υπολειμματική υγρασία κατά την τοποθέτηση
  • Τα στρώματα υδροφράκτη και υδρατμών τοποθετήθηκαν χωρίς ελαττώματα
• Αεριζόμενο - αυτή είναι μια παραλλαγή της οροφής, στην οποία, με τη βοήθεια ειδικών παρεμβυσμάτων, η μόνωση διαχωρίζεται από τη στεγανοποίηση κάθετα. Αυτό επιτρέπει στον αέρα να φυσά ελεύθερα μέσα από το θερμομονωτικό στρώμα και να απομακρύνει την υγρασία από αυτό.

• Αντίστροφη - εδώ χρησιμοποιείται η αντίστροφη σειρά των μονωτικών στρωμάτων: το στρώμα στεγάνωσης τοποθετείται πρώτα και το στρώμα θερμομόνωσης τοποθετείται πάνω του. Μη απορροφητικό (για παράδειγμα, αφρός πολυστυρενίου), από πάνω γίνεται ένα προστατευτικό στρώμα χαλίκι. Εάν είναι απαραίτητο, τοποθετείται ένα πρόσθετο προστατευτικό στρώμα.

Η αντίστροφη στέγη έχει πολλά πλεονεκτήματα σε σχέση με άλλες επιλογές: εδώ, εάν είναι απαραίτητο, δεν είναι απαραίτητο να χρησιμοποιήσετε τσιμεντοκονία, η οποία μειώνει δραματικά το βάρος της οροφής, η στεγανοποίηση προστατεύεται αξιόπιστα από μηχανικές καταπονήσεις, έκθεση σε θερμότητα, παγετό και υπεριώδη ακτινοβολία ακτινοβολία.

Επίσης, οι κατασκευές στέγης με μικρές κλίσεις χωρίζονται σε μη εκμεταλλευόμενες - όπου επιτρέπεται η παραμονή των ατόμων μόνο για λόγους συντήρησης της ίδιας της στέγης (απόρριψη χιονιού, φύλλων, επισκευών κ.λπ.) και εκμεταλλεύονται - τοποθετούνται βεράντες. , τοποθετούνται χώροι αναψυχής και αθλητικοί χώροι, φυτεύονται φυτά.

Πρόκειται για μια πολύ λογική χρήση του κενού χώρου, τόσο για ένα αστικό πολυώροφο κτίριο όσο και για ένα εξοχικό σπίτι. Ωστόσο, μια τέτοια οροφή είναι πολύ πιο περίπλοκη τόσο ως προς τη διαδικασία του εξοπλισμού όσο και ως προς τη δομή της. Σε αυτό προστίθενται πολλά νέα επίπεδα.

δίρριχτες στέγες

Η πιο ποικιλόμορφη ομάδα κατασκευών στέγης είναι κεκλιμένη. Αυτό δεν προκαλεί έκπληξη - τελικά, μόνο ένα αεροπλάνο μπορεί να τακτοποιηθεί και τα κεκλιμένα μπορούν να συνδυαστούν ατελείωτα.

Τέτοιες στέγες είναι πολύ όμορφες, ειδικά λόγω του συνδυασμού των γωνιών κλίσης.

Συμβουλή! Όταν επιλέγετε μια στέγη για ένα σπίτι, δεν πρέπει να παρασυρθείτε με πολύ περίπλοκα σχήματα.Όσο περισσότερες γωνίες έχει η οροφή (ειδικά οι κοίλες), τόσο υψηλότερο είναι το κόστος κατασκευής και λειτουργίας της και τόσο πιο επιτηδευμένο έργο δεν θα αντικατοπτρίζεται στον χρόνο κατασκευής με τον καλύτερο τρόπο.

Για να κατανοήσετε ποιες διαφορές αμφισβητούνται σε διαφορετικούς τύπους κεκλιμένων στεγών, πρέπει να γνωρίζετε την ορολογία. Ταυτόχρονα, υπάρχουν δύο επίπεδα - φέρουσες κατασκευές και απευθείας στέγες - το καθένα έχει το δικό του σύνολο τυπικών στοιχείων. .

Δεδομένου ότι οι στέγες ταξινομούνται ανάλογα με την εμφάνισή τους και εκδηλώνεται με τη μορφή στέγης, το πρώτο πράγμα είναι τι είναι αυτό που είναι εξωτερικά:

Οι κύριες κατηγορίες στεγών είναι μονόρριχτες, αέτωμα, τετράριχτες (ισχίο και μισό γοφό) και πολύκλιτες (με περισσότερα από 2 αετώματα και σύνθετη διαμόρφωση στέγης). Επίσης, οποιοσδήποτε από τους τύπους κεκλιμένων στεγών μπορεί να έχει ευθεία (ακόμη και σε κάθε μια από τις πλαγιές) ή σπασμένη στέγη.

Κεκλιμένες στέγες είναι εκείνες όπου, σε μία ή περισσότερες κλίσεις, η γωνία της κλίσης της αλλάζει.Σε αυτή την περίπτωση, το κάταγμα μπορεί να είναι τόσο προς την κατεύθυνση της αύξησης της κλίσης, όπως στην κλασική οροφή μανσάρδας, όσο και προς την κατεύθυνση της μείωσής της, όπως σε σπίτια με ημιξύλο.

Δεδομένου ότι η οροφή βρίσκεται στις δομές στήριξης - το σύστημα ζευκτών, είναι σαφές ότι όσο πιο περίπλοκη είναι η διαμόρφωση της οροφής, τόσο πιο δύσκολο θα είναι αυτό το σύστημα.

Αυτό οδηγεί σε αύξηση του όγκου εργασίας, αυξημένη κατανάλωση υλικών και αύξηση του φορτίου στις δομές στήριξης ολόκληρου του κτιρίου. Σε τέτοιες στέγες είναι πιο δύσκολο να εφαρμοστεί ένα σύστημα αποχέτευσης. Επίσης, η περιοχή των υλικών που χρησιμοποιούνται για την οργάνωση του χαλιού στέγης αυξάνεται πολλαπλά.

σύστημα ζευκτών

Το σύστημα δοκών χρησιμεύει ως ο σκελετός της οροφής. Αναλαμβάνει το φορτίο από το υλικό στέγης (το δικό του βάρος, την πίεση του χιονιού που συσσωρεύεται το χειμώνα, το φορτίο ανέμου) και τα μεταφέρει στις δομές στήριξης του κτιρίου.

Ο σκοπός των κύριων στοιχείων του συστήματος δοκών:

• Τα πόδια δοκού χρησιμοποιούνται για τη στερέωση και συγκράτηση του υλικού στέγης
• Σύσφιξη - ένα οριζόντιο στοιχείο που δεν επιτρέπει στα δοκάρια να χωριστούν
• Run (sleight) - μια δοκός που βασίζεται σε ράφια και ρουφηξιές και τρέχει κατά μήκος της κλίσης της οροφής, κάθετα στα δοκάρια. Χρησιμεύει για την ομοιόμορφη κατανομή του βάρους της οροφής μεταξύ των δοκών
• Rack - ένα ενδιάμεσο κατακόρυφο στοιχείο στήριξης που μεταφέρει το βάρος του συστήματος ζευκτών στους εσωτερικούς φέροντες τοίχους ή στην πλάκα δαπέδου
• Ξαπλωμένη - μια δοκός που τρέχει κατά μήκος του δαπέδου δημιουργεί μια ζώνη ακαμψίας μαζί με μια διαδρομή και ράφια και επίσης κατανέμει το φορτίο από αυτά ομοιόμορφα κατά μήκος της δομής στήριξης του κτιρίου
• Mauerlat (δοκός δοκού) - ιμάντα κατά μήκος της κορυφής των τοιχωμάτων εδράνου, στα οποία συνδέονται τα κάτω άκρα των ποδιών του δοκού.Μεταφέρει το φορτίο από τα δοκάρια στους εξωτερικούς φέροντες τοίχους

Υπάρχουν δύο κύριοι τύποι συστημάτων δοκών: κρεμαστά δοκάρια και πολυεπίπεδα. Η διαφορά μεταξύ τους έγκειται στην αρχή της μεταφοράς πίεσης στις δομές στήριξης.

Οι κεκλιμένες δοκοί στηρίζονται στους εξωτερικούς φέροντες τοίχους από πάνω, μέσω του mauerlat, ασκώντας πίεση στους τοίχους από πάνω προς τα κάτω. Εάν είναι απαραίτητο, τοποθετούνται πρόσθετα στηρίγματα στο εσωτερικό της οροφής.

Ανάλογα με το πλάτος του κτιρίου, μπορεί να υπάρχουν ένα ή δύο τέτοια στηρίγματα. Σε αυτή την περίπτωση, η μέγιστη απόσταση μεταξύ των σημείων στήριξης των δοκών στα εξωτερικά τοιχώματα μπορεί να είναι 14 m.

Σε αυτό το σχέδιο, το ράφι λειτουργεί σε συμπίεση, εάν είναι απαραίτητο, τοποθετούνται επίσης αντηρίδες και εμποδίζουν τα δοκάρια να εκτρέπονται ή να σπάσουν στη μέση. Με μεγάλο άνοιγμα, τα δοκάρια ενισχύονται επιπλέον με ρουφηξιές.

Στην περίπτωση μιας δομής οροφής με κρεμαστά δοκάρια, το σύστημα, αντίθετα, λειτουργεί για να σπάσει. Ονομάζονται κρεμαστές, γιατί οι δοκοί στηρίζονται μόνο στους εξωτερικούς φέροντες τοίχους, χωρίς στηρίγματα μέσα στο σπίτι.

Το καθήκον της σύσφιξης εδώ είναι να αποτραπεί «η εξάπλωση των ποδιών της δοκού, είναι εγκατεστημένη εδώ στα κάτω άκρα των δοκών. Με αύξηση του ανοίγματος, μια πρόσθετη επίστρωση ή εγκάρσια ράβδος, τοποθετείται σε κάποια απόσταση από το άνω άκρο των δοκών.

Με ακόμη μεγαλύτερα ανοίγματα, τοποθετείται μια κατακόρυφη κεφαλή με αντηρίδες στο κέντρο. Λειτουργεί ως εξής: οι δοκοί τείνουν να σπάνε την κάτω ρουφηξιά.

Σε αυτή την περίπτωση, η δύναμη από αυτά μεταδίδεται στο headstock (από πάνω προς τα κάτω) και μέσω αυτού - στην ρουφηξιά. Έτσι, υπάρχει μια "αντίστροφη ώθηση" - μια δύναμη συμπίεσης που λυγίζει την ρουφηξιά και τραβά τα άκρα των δοκών προς το κέντρο. Οι αντηρίδες βοηθούν στη μεταφορά της πίεσης του μεσαίου τμήματος των δοκών στην ίδια ρουφηξιά.

Συμβουλή! Η στέγη ακολουθεί τη διαμόρφωση των κύριων φέρων κατασκευών του κτιρίου, τουλάχιστον των εξωτερικών τοίχων. Δεδομένου ότι οι στέγες με πολύπλοκο έδαφος θα απαιτήσουν ένα κατάλληλο σύστημα δοκών, αξίζει να υπολογίσετε τα κέρδη και τις απώλειες ακόμη και κατά την κατάρτιση της διάταξης του μελλοντικού σπιτιού. Συχνά είναι πιο σκόπιμο να αρνηθεί κανείς τις αρχιτεκτονικές υπερβολές. Ακόμη και ένας απλός θόλος πάνω από το πηγάδι λειτουργεί πιο αξιόπιστα.

Τα δοκάρια τοποθετούνται, ανάλογα με τα φορτία σχεδιασμού, κάθε 600-2000 mm, ενώ είτε κάθε ζεύγος από αυτά, είτε σε ορισμένα διαστήματα, συνδέονται με πρόσθετα στοιχεία - τις ίδιες εγκάρσιες ράβδους. Τέτοιες δέσμες ονομάζονται ζευκτά. Με μεγάλα μεγέθη στέγης, αυτή είναι μια πολύπλοκη και χρονοβόρα εργασία, εάν γίνει επί τόπου, ακριβώς τη στιγμή της εγκατάστασης.

Για τη βελτίωση της ακρίβειας των διαστάσεων και την αύξηση της ταχύτητας κατασκευής (καθώς και τη μείωση του κόστους), χρησιμοποιούνται εργοστασιακά ζευκτά, κατασκευασμένα με βιομηχανικό τρόπο.

Το τέλος είναι το στέμμα

Και όλες αυτές οι δυσκολίες είναι απαραίτητες για να τοποθετηθεί η τελευταία λεπτομέρεια στην ταράτσα του κτιρίου - μια πίτα στέγης. Είναι αυτός που προστατεύει ολόκληρο το εσωτερικό του σπιτιού από τη βροχή, το χιόνι και τον άνεμο. Η δίρριχτη στέγη είναι ευλογημένη με το γεγονός ότι μπορεί να τοποθετηθεί κάθε είδους στέγη πάνω της.

Αυτό, πραγματικά γιορτινό για κάθε ιδιοκτήτη σπιτιού, μοιάζει με κομμένη τούρτα ως εξής:

• Δομή ρουλεμάν δοκού
• Στρώμα φραγμού ατμών
• μόνωση
• Δοκός
• σακαράκα
• Στεγανοποίηση
• υλικό στέγης

Δεδομένου ότι οι δομές στήριξης έπρεπε να φροντιστούν εκ των προτέρων, το κύριο πράγμα ήταν να διατηρηθεί η σωστή σειρά των στρωμάτων. Η αρχή εδώ είναι η εξής: όσο πιο κοντά είναι το στρώμα στο εξωτερικό περιβάλλον, τόσο μεγαλύτερη θα πρέπει να είναι η διαπερατότητα της υγρασίας προς τα έξω.

Το φράγμα υδρατμών απελευθερώνει μονομερώς την υγρασία από το σπίτι, αλλά δεν την αφήνει να μπει. Στη συνέχεια όμως ακολουθεί ένα στρώμα μόνωσης, το οποίο χάνει τις ιδιότητές του όταν είναι υγρό.

Επομένως, ακολουθεί:

• Τοποθετήστε αξιόπιστη αδιαβροχοποίηση με το πέρασμα των ατμών της μόνωσης προς τα έξω
• Εξασφαλίστε καλό αερισμό του χώρου της οροφής

Φυσικά, εάν το υλικό στέγης δεν τοποθετηθεί σωστά, τότε η οροφή θα διαρρεύσει πολύ γρήγορα, επομένως πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή στην τοποθέτησή της.

Με τον σωστό υπολογισμό και διάταξη, οποιαδήποτε δομή στέγης λειτουργεί καλά και διαρκεί πολύ. Ωστόσο, θα πρέπει να λάβετε υπόψη τα χαρακτηριστικά που έχει το καθένα από αυτά - και το σπίτι θα είναι πάντα ζεστό και στεγνό.

Σας βοήθησε το άρθρο;