Ο συνδυασμός χρωμάτων στο εσωτερικό έχει μεγάλη σημασία. Υπάρχει τόσο αισθητικό όσο και άλλο ψυχολογικό αντίκτυπο. Ο αρμονικός συνδυασμός χρωμάτων είναι μια αρκετά δύσκολη δουλειά που απαιτεί κατανόηση ορισμένων κανόνων και εάν υπάρχει τέτοια κατανόηση, τότε σχεδόν οποιοσδήποτε χώρος μπορεί να είναι ιδανικός για διαμονή σε αυτόν. Οι σχεδιαστές χρησιμοποιούν διάφορους συνδυασμούς από πίνακες αντιστοίχισης χρωμάτων, αυτοί οι πίνακες είναι καθολικοί και μπορούν να χρησιμοποιηθούν για διάφορες συνθήκες.
Επιλογή τόνου
Εάν χρησιμοποιείτε ένα χρωματολόγιο, τότε η επιλογή μιας αρμονικής διάταξης δεν είναι δύσκολη, αλλά το ζήτημα του τόνου παραμένει και αυτή η ερώτηση είναι αρκετά σημαντική. Μετά από όλα, υπάρχει ένας τεράστιος αριθμός πιθανοτήτων:
- Ο ανοιχτός τόνος δημιουργεί μια αίσθηση ελαφρότητας και είναι καλύτερος, για παράδειγμα, για ένα νηπιαγωγείο.
- κορεσμένο και φωτεινό δημιουργεί δραστηριότητα και είναι καλύτερο για τραπεζαρία ή σαλόνι.
- για την κρεβατοκάμαρα, τα απαλά, παστέλ χρώματα «δουλεύουν» καλύτερα.
Μερικές φορές η καλύτερη επιλογή είναι ένας συνδυασμός διαφορετικών τόνων. Αυτό είναι που δίνει αντίθεση και συχνά δίνει έμφαση σε ένα συγκεκριμένο χρώμα. Για παράδειγμα, το φόντο μπορεί να είναι απαλό και ήρεμο, αλλά τα πλούσια και φωτεινά χρώματα μπορούν να ξεχωρίσουν σε αυτό.
Πώς να επιλέξετε συνδυασμούς
Αν μιλάμε για ενδιαφέρουσες επιλογές, τότε υπάρχουν αρκετές σχεδόν καθολικές που πρέπει να δοκιμάσετε. Για παράδειγμα, το κόκκινο ταιριάζει πολύ με το λευκό και το χρυσό. Το ροζ ταιριάζει με χρώμα σοκολάτας και καφέ, ή με κόκκινο. Στο φόντο του μπεζ, ροζ ή χρώματος σαλάτας θα φανεί υπέροχο. Το ψυχρό κίτρινο συνδυάζεται με λευκό ή πρασινωπό. Το κυανό μπορεί να χρησιμοποιηθεί με μπλε ή μοβ.
Το καφέ χρησιμοποιείται καλύτερα με μπεζ, μπλε και πράσινο. Βουργουνδία - με μπεζ και χρυσό. Υπάρχουν και άλλες επιλογές, αλλά είναι σημαντικό όχι μόνο να γνωρίζετε πώς συνδυάζονται τα χρώματα, αλλά και να καταλάβετε πώς να τα συνδυάσετε. Για παράδειγμα, ισχύει πάντα ο κανόνας του κύριου χρώματος και των πρόσθετων. Η κύρια λαμβάνεται στο ποσό του 60-75% της συνολικής χωρητικότητας.
Επιπλέον, περίπου το ένα τέταρτο χρησιμοποιείται για το δευτερεύον χρώμα και μετά από αυτό, λαμβάνονται τυχόν τόνοι και χρωματικές κηλίδες, που μπορούν να προσθέσουν πρωτοτυπία και μοναδικότητα στο εσωτερικό. Αυτά τα φαινομενικά μικρά στοιχεία είναι που στην πραγματικότητα συχνά σχηματίζουν την ουσιαστική και σημασιολογική πτυχή του εσωτερικού. Κατά κανόνα, το πιο ευέλικτο και ανοιχτόχρωμο χρώμα επιλέγεται για το φόντο. Για παράδειγμα, μπλε ή ροδακινί, μπεζ ή ροζ. Αυτό ανοίγει πολλά περιθώρια για δημιουργικότητα.
Εάν χρησιμοποιείτε διαφορετικές έννοιες και τύπους χρωμάτων σε διαφορετικά δωμάτια, πρέπει να βεβαιωθείτε ότι η μετάβαση μεταξύ τους δεν είναι πολύ έντονη. Συμπερασματικά, σημειώνουμε τη χρήση δευτερευόντων χρωμάτων, μεταξύ των οποίων υπάρχουν και καθολικές επιλογές. Για παράδειγμα, θυμηθείτε το κλασικό αραβικό εσωτερικό, όπου πολύ συχνά χρησιμοποιείται ένα ισχυρό πορτοκαλί χρώμα, το οποίο δεν είναι τόσο πολύ, αλλά λειτουργεί υπέροχα σε ένα φόντο πιο απαλής ώχρας ή παστέλ χρωμάτων κόκκινο-κίτρινο.
Σας βοήθησε το άρθρο;