Φτιάξτο μόνος σου στέγη μπάνιου: οδηγίες τακτοποίησης

Η κατασκευή και η μόνωση της ταράτσας είναι το τελικό στάδιο οποιασδήποτε κατασκευής, συμπεριλαμβανομένης της κατασκευής λουτρού. Αυτό το άρθρο θα μιλήσει για το πώς χτίζεται η οροφή του λουτρού με τα χέρια σας, με ποιο υλικό καλύπτεται και ποιες απαιτήσεις πρέπει να τηρούνται κατά την κατασκευή του.

Το σχήμα και ο σχεδιασμός της στέγης εξαρτάται από τον τύπο του κτιρίου στο οποίο ανεγέρθηκε.

Η οροφή ενός λουτρού διαφέρει από την οροφή ενός κτιρίου κατοικιών στο μικρότερο βάρος της και διάφορες αρχιτεκτονικές λεπτότητες εξαρτώνται από διαφορετικούς οικοδομικούς κώδικες, οι οποίοι σχετίζονται με τις διαστάσεις του λουτρού, τα υλικά που χρησιμοποιούνται στην κατασκευή των τοίχων και την τοποθέτηση του θεμελίωσης, καθώς και τα χαρακτηριστικά της περιοχής όπου πραγματοποιείται η κατασκευή.

Όταν σκέφτεστε πώς να φτιάξετε μια στέγη μπάνιου, θα πρέπει να λάβετε υπόψη ορισμένες συστάσεις όταν επιλέγετε τον τύπο της:

1. Εάν το λουτρό είναι χτισμένο με τη μορφή ξεχωριστού κτιρίου, τότε στο λουτρό ανεγέρθηκε μια αέτωμα στέγη με τα χέρια σας, η οποία εξασφαλίζει μέγιστη αξιοπιστία και σημαντική εξοικονόμηση δομικών υλικών.
2. Σε περιοχές με έντονες βροχοπτώσεις, η κλίση της οροφής πρέπει να είναι περίπου 45 μοίρες, με αποτέλεσμα να μην συσσωρεύονται μάζες χιονιού στη δομή της οροφής.
3. Στις περιοχές της στέπας και της δασικής στέπας, όπου το λουτρό βρίσκεται σε ανοιχτό χώρο, η οροφή στο λουτρό έχει ανεγερθεί με μια μικρή γωνία κλίσης για να αποφευχθεί η ζημιά ως αποτέλεσμα ισχυρών ριπών ανέμου.
4. Σε περίπτωση που το λουτρό είναι μια επέκταση σε ένα κτίριο, για παράδειγμα, ένα κτίριο κατοικιών, μπορεί να ανεγερθεί μια στέγη για ένα λουτρό. Η γωνία κλίσης του επιλέγεται ανάλογα με τα υλικά που χρησιμοποιούνται για την κάλυψη της οροφής στην περιοχή από 50 έως 60 °.

Δερμάτινη στέγη - η πιο κοινή έκδοση της οροφής μπάνιου

Για να μάθετε πώς να φτιάξετε σωστά μια στέγη σε ένα λουτρό, θα πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι οι απλούστερες κατασκευές από την άποψη της εγκατάστασης θεωρούνται επίσης οι πιο αξιόπιστες.

Παρά την πρωτοτυπία και την ομορφιά των πολύρριχτων οροφών με περίπλοκο σχήμα, η διαδικασία κατασκευής τους είναι αρκετά επίπονη και απαιτεί μεγάλες δαπάνες οικοδομικών υλικών.

Τύποι στεγών για μπάνιο

Τόσο single όσο και δίρριχτη στέγη διαφέρουν ως προς το σχεδιασμό τους σε στέγες με σοφίτα και στέγες χωρίς σοφίτα.

Η κατασκευή της οροφής ενός λουτρού με χώρο σοφίτας ξεκινά με την κατασκευή του δαπέδου της σοφίτας, μετά την οποία η ίδια η οροφή έχει ήδη ανεγερθεί.

Εάν αυτός ο χώρος απουσιάζει, τότε συνδυάζονται η οροφή και η οροφή του λουτρού, η οποία συχνά γίνεται ακουμπισμένη ελλείψει σοφίτας.

Για να λάβετε τη σωστή απόφαση για το πώς να φτιάξετε μια στέγη σε ένα λουτρό, θα πρέπει να μελετήσετε λεπτομερέστερα τα κύρια χαρακτηριστικά και των δύο τύπων στέγης μπάνιου:

• Η οροφή του λουτρού με μια σοφίτα φαίνεται πιο ελκυστική και παρέχει μια πρωτότυπη εμφάνιση του λουτρού. Επιπλέον, έχει καλά θερμομονωτικά χαρακτηριστικά κατά τη διάρκεια του κρύου καιρού, αφού μετά τον εξοπλισμό του καταφυγίου, ανεγείρεται οροφή για την προστασία του από τις επιπτώσεις των βροχοπτώσεων κατά την κατασκευή.
• Εάν χτίσουμε μια στέγη μπάνιου χωρίς σοφίτα, ένα τέτοιο μπάνιο είναι πιο κατάλληλο για χρήση το καλοκαίρι.
• Αυτή η επιλογή στέγης είναι πιο οικονομική όσον αφορά το κόστος εργασίας και υλικών και μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί για άλλους σκοπούς, όπως στέγνωμα φρούτων και λαχανικών, ηλιοθεραπεία κ.λπ.

Επί του παρόντος, προσφέρεται μια μεγάλη γκάμα υλικών που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την κάλυψη της οροφής ενός λουτρού - ondulin (ευρώ σχιστόλιθος), μέταλλο, πλακάκια κ.λπ.

Ανάλογα με το επιλεγμένο υλικό, θα πρέπει επίσης να επιλέξετε τη γωνία κλίσης της οροφής, η οποία είναι από 15 έως 27 ° για ένα μεταλλικό κάλυμμα στέγης, 27 μοίρες για σχιστόλιθο, από 3 έως 15 ° - όταν χρησιμοποιείτε υλικό σε ρολό που έχει χαμηλό βάρος.

Εάν η οροφή του λουτρού είναι εξοπλισμένη χωρίς σοφίτα, η γωνία κλίσης μπορεί να επιλεγεί αρκετά μικρή - εντός 10 °.

Υπάρχει μια άλλη πρωτότυπη εκδοχή του τρόπου κάλυψης της οροφής ενός λουτρού, η οποία δεν είναι ευρέως δημοφιλής στη χώρα μας, αλλά διαδεδομένη σε πολλές ξένες χώρες - αυτή είναι η κάλυψη της οροφής ενός λουτρού με χλοοτάπητα, γνωστή από την αρχαιότητα.

Ο ευκολότερος τρόπος για να τοποθετήσετε μια τέτοια "πράσινη" επίστρωση είναι ο εξής:

1. Στην κορυφή του δαπέδου, η οροφή του λουτρού είναι στεγανοποιημένη με πολλά στρώματα υλικού.
2. Δύο στρώματα χλοοτάπητα τοποθετούνται πάνω από τη στεγανοποίηση, το κάτω είναι στρωμένο με τις ρίζες και το επάνω με τις ρίζες προς τα κάτω.

Μια τέτοια οροφή πρέπει να έχει γωνία κλίσης 10 έως 15 °. Μια τέτοια οροφή φαίνεται πολύ αισθητικά ευχάριστη, αλλά μην ξεχνάτε ότι, όπως ένα κανονικό γκαζόν, μια "πράσινη" οροφή απαιτεί ιδιαίτερη φροντίδα.

Επομένως, επιλέγοντας αυτή την επιλογή για στέγες, θα πρέπει επίσης να προβλέψετε τη διαθεσιμότητα ελεύθερου χρόνου για να διατηρήσετε την "ανθισμένη" κατάσταση.

Ανέγερση στέγης μπάνιου

Υπάρχει ένας αρκετά μεγάλος αριθμός έντυπων δημοσιεύσεων και υλικού στο Διαδίκτυο σχετικά με τον τρόπο κατασκευής μιας στέγης μπάνιου. Ας μιλήσουμε εν συντομία για τα κύρια στάδια της κατασκευής στέγης μπάνιου.

Ο σχεδιασμός της οροφής του λουτρού αποτελείται από δύο μέρη:

• Το φέρον μέρος, το οποίο περιλαμβάνει στοιχεία όπως δοκοί, δοκοί κ.λπ.
• Στέγες, που περιλαμβάνει ξύλινο κιβώτιο, ειδική επίστρωση, καθώς και διάφορα μονωτικά στρώματα για την προστασία της οροφής από την υγρασία, τη θερμότητα και άλλες αρνητικές επιδράσεις.

Η συναρμολόγηση του ζευκτού μπορεί να πραγματοποιηθεί τόσο στο έδαφος όσο και απευθείας στην ξύλινη καμπίνα του λουτρού, αλλά στο έδαφος η εργασία απλοποιείται πολύ.

Το ζευκτό είναι κατασκευασμένο από διάφορα μέρη:

• Πόδι δοκού, το οποίο είναι ένας πίνακας, του οποίου το μήκος είναι 2,8 μέτρα και το τμήμα είναι 100x40 mm.
• Η βάση έχει τη μορφή σανίδας με άκρο μήκους 4,40 μέτρων και διατομής 100x40 (50) mm.
• Η εγκάρσια ράβδος είναι μια σανίδα με άκρα που δίνει πρόσθετη ακαμψία στη δομή, η οποία βρίσκεται 50 εκατοστά κάτω από τη διασταύρωση της επαφής των ποδιών των δοκών.

Χρήσιμο: οι σανίδες που προορίζονται για τη δομή της οροφής κόβονται υπό γωνία 40 ° και στερεώνονται μεταξύ τους με βίδες. Η επένδυση των δοκών οροφής μπορεί να είναι τόσο οριζόντια όσο και κάθετη, είναι ευκολότερο να το εκτελέσετε στο έδαφος.

Μετά την ολοκλήρωση της συναρμολόγησης, η δομή που προκύπτει τοποθετείται πάνω από τους τοίχους του λουτρού και ξεκινά η διαδικασία κατασκευής του κιβωτίου, το οποίο, ανάλογα με το υλικό που χρησιμοποιείται για την κάλυψη της οροφής, μπορεί να γίνει σε τρέξιμο ή σε συμπαγή ένας.

Όταν χρησιμοποιείτε υλικό στέγης σε έλαση, ένα συνεχές κιβώτιο κατασκευάζεται από σανίδες με πάχος τουλάχιστον 2 cm, ενώ όσο μακρύτερο είναι το υλικό, τόσο πιο ανθεκτικό και αξιόπιστο το πλαίσιο στέγης μπάνιου επιτυγχάνεται με τη μείωση του αριθμού των ραφών στις αρθρώσεις.

Χρήσιμο: Συνιστάται να μην τοποθετείτε τους αρμούς πισινών στο ίδιο επίπεδο, για τους οποίους χρησιμοποιούνται σανίδες διαφορετικού μήκους.

Η κατασκευή της στέγης λουτρού πραγματοποιείται με τον ακόλουθο τρόπο:

1. Στις επάνω σωληνώσεις των τοίχων, τοποθετούνται δοκοί που χρησιμεύουν ως στήριγμα για τη δομή της οροφής. Εάν το έργο προβλέπει χώρο σοφίτας, τότε οι επικαλυπτόμενες δοκοί στερεώνονται στις υποδοχές. Κατά τη διαδικασία τοποθέτησης, η οριζόντια στερέωση των δοκών θα πρέπει να ελέγχεται προσεκτικά. Εάν προεξέχουν πέρα ​​από τα όρια των τοίχων σε απόσταση μεγαλύτερη των 50 cm, τοποθετείται πρόσθετο υποστύλωμα κάτω από τα δοκάρια.
2. Στα υποστηρικτικά μέρη, τα δοκάρια που κατασκευάζονται με τη μορφή σανίδων, δοκών ή κορμών τοποθετούνται σε απόσταση τουλάχιστον 1 μέτρου το ένα από το άλλο. Τα δοκάρια στερεώνονται με ξύλινες πλάκες ή μεταλλικά στηρίγματα.
3. Όταν καλύπτετε την οροφή με υλικό έλασης, είναι απαραίτητο να φτιάξετε πρώτα ένα δάπεδο από μασίφ ξύλο στη δομή της. Εάν σχεδιάζονται πλακάκια ή σχιστόλιθος για κάλυψη, τότε ένα κιβώτιο είναι κατασκευασμένο από σανίδες ή ξύλο.
4. Η κορυφογραμμή οροφής είναι κλειστή με αμιαντοτσιμέντο ή γαλβανισμένο μέταλλο.
5. Τα αετώματα της οροφής του μπάνιου είναι ραμμένα με σανίδες, παρακαμπτήριος ή ξυλόπανο σύμφωνα με το γούστο του προγραμματιστή.
6. Εάν υπάρχει σοφίτα κάτω από την οροφή, τότε στα άκρα της οροφής αφήνονται ανοίγματα για πόρτες και παράθυρα, τα οποία, ανάλογα με τη γωνία της οροφής, μπορούν να βρίσκονται τόσο στη μία πλευρά όσο και σε διαφορετικές πλευρές. Με μια ήπια κλίση της οροφής, συνιστάται η τοποθέτηση του παραθύρου και της πόρτας σε διαφορετικά άκρα της οροφής.

Κάλυμμα στέγης μπάνιου

Ας εξετάσουμε λεπτομερέστερα τη διαδικασία κάλυψης της οροφής ενός λουτρού χρησιμοποιώντας το παράδειγμα σχιστόλιθου:

1. Το πρώτο βήμα είναι η τοποθέτηση υλικού στέγης και το πλευρικό τμήμα της πρώτης λωρίδας του είναι μια κατευθυντήρια γραμμή για την τοποθέτηση σχιστόλιθου. Κατά την κοπή υλικού στέγης, για να αποφευχθούν διάφορες ελλείψεις που σχετίζονται με το μήκος της κλίσης, πρέπει να αφεθεί ένα επίδομα 10-15 εκατοστών. Η στρώση πρέπει να γίνεται προσεκτικά και με υψηλή ποιότητα, να μην επιτρέπονται κυματισμοί στην επιφάνεια του ήδη στρωμένου υλικού.
2. Στη συνέχεια, οι άκρες του υλικού στέγης που προεξέχουν πέρα ​​από τα όρια του κιβωτίου επισημαίνονται και κόβονται σύμφωνα με το σημάδι. Για να μην παρασυρθεί το πρώτο φύλλο από τον άνεμο, στερεώνεται με ειδικά κουμπιά.
3. Κάθε επόμενη λωρίδα τοποθετείται στην προηγούμενη με επικάλυψη 8-10 εκατοστών.
4. Ο σχιστόλιθος συνήθως τοποθετείται σε ένα και μισό φύλλο σε σχέση με το ύψος της κλίσης της οροφής του μπάνιου και για να επιταχυνθεί η διαδικασία τοποθέτησης, συνιστάται να κόψετε τα μισά των φύλλων εκ των προτέρων.
5. Τα πατίνια είτε κατασκευάζονται στο χέρι από δύο σανίδες ή γαλβανισμένο σίδερο, είτε αγοράζονται έτοιμα σε εξειδικευμένο κατάστημα.

Μόνωση ταράτσας μπάνιου

Η μόνωση ταράτσας μπάνιου μπορεί να γίνει με διάφορους τρόπους: μόνωση οροφής μπορεί να τοποθετηθεί ανάμεσα σε δοκούς, σε δοκούς ή κάτω από αυτά.

Η πρώτη επιλογή είναι η λιγότερο επίπονη, αλλά όταν χρησιμοποιείτε και τις τρεις μεθόδους, η μόνωση πρέπει να τοποθετείται στενά, αποφεύγοντας το σχηματισμό ρωγμών στις αρθρώσεις του υλικού με σωλήνες, τοίχους και άλλες κατασκευές μπάνιου.

Πρέπει επίσης να ληφθεί μέριμνα ώστε το πάχος του διακένου αέρα μεταξύ της στεγανωτικής και θερμομονωτικής επίστρωσης να είναι τουλάχιστον δύο εκατοστά.

Είναι επίσης πολύ σημαντικό να διασφαλιστεί ότι δεν επιτρέπεται η χαλάρωση του στεγανωτικού υλικού, γεγονός που εξασφαλίζει πιο αποτελεσματικό αερισμό από ρεύματα αέρα.

Εάν ο σχεδιασμός της οροφής του λουτρού είναι πιο επίπεδος, ο αερισμός μπορεί επίσης να βελτιωθεί με την κατασκευή των δοκών με ράβδους ή με την τοποθέτηση μόνωσης ξεχωριστά κάτω και μεταξύ των δοκών.

Επί του παρόντος, οι κατασκευαστές προσφέρουν μια μεγάλη γκάμα έτοιμων σύγχρονων συστημάτων στεγανοποίησης, τα οποία αποτελούνται από πάνελ προστατευμένα από την υγρασία με καλή θερμομόνωση.

Η χρήση τέτοιων συστημάτων καθιστά περιττή την τοποθέτηση στεγανοποίησης κάτω από την οροφή, η οποία αποκλείει αυτόματα ένα επίπεδο κυκλοφορίας αέρα.

Κατά την τοποθέτηση έτοιμων συστημάτων στεγανοποίησης, ένα σημαντικό σημείο είναι η τοποθέτηση ενός στρώματος φραγμού ατμών στο εσωτερικό.

Η μόνωση μπορεί να τοποθετηθεί κάτω ή πάνω από τις λεπτομέρειες του συστήματος δοκών, ενώ ενώνει την έκπτωση μεμονωμένων στοιχείων.

Θα πρέπει επίσης να ληφθεί υπόψη ότι η τοποθέτηση του υλικού κάτω από τα δοκάρια μειώνει τον διαθέσιμο χώρο σοφίτας, επομένως συνιστάται η τοποθέτηση της μόνωσης πάνω από τις ράβδους.

Αυτό επιτρέπει στα στοιχεία της δομής της οροφής να παραμένουν σε εσωτερικούς χώρους, παρέχοντάς τους προστασία από εξωτερικές επιρροές με τη μορφή βροχοπτώσεων και μεταβολών θερμοκρασίας.

Τα υπόλοιπα ανοιχτά δοκάρια μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως πρόσθετο στοιχείο διακόσμησης του χώρου της σοφίτας.

Επιλογές οροφής μπάνιου

Το τελευταίο βήμα στην κατασκευή μιας στέγης μπάνιου είναι η επιλογή μιας επιλογής οροφής. Η οροφή μπορεί να στριφωθεί με οικοδομικά υλικά ή να κατασκευαστεί με τη μέθοδο του δαπέδου. Πριν επιλέξετε τον τύπο επικάλυψης οροφής, θα πρέπει να εξοικειωθείτε με τις δύο μεθόδους με περισσότερες λεπτομέρειες.

Όταν στρίφετε την οροφή από κάτω με σανίδες, απαιτείται ένα επιπλέον στρώμα υλικού φραγμού ατμών. Μέχρι σήμερα, διατίθενται στο εμπόριο ειδικά υλικά για λουτρά που αντέχουν σε θερμοκρασίες άνω των 100 °.

Ένα στρώμα από ορυκτοβάμβακα φιλικό προς το περιβάλλον τοποθετείται πάνω από το φράγμα ατμών ως θερμομονωτικό υλικό.

Ένας άλλος τρόπος είναι να τοποθετήσετε ένα στρώμα φράγματος ατμών στην οροφή βυθίσματος από κάτω, μετά το οποίο η σανίδα του βαγονιού στερεώνεται ως υλικό φινιρίσματος. Από πάνω τοποθετείται μια μεμβράνη διάχυσης, στην κορυφή της οποίας τοποθετείται ένα στρώμα μόνωσης.

Η οροφή που κατασκευάζεται με τη μέθοδο του δαπέδου τοποθετείται κατά μήκος της άνω επένδυσης των τοίχων του λουτρού, ενώ αλουμινόχαρτο, υλικό στέγης, τσόχα στέγης, στρώμα πηλού μπορούν να χρησιμεύσουν ως φράγματα ατμών και τόσο τα τελικά προϊόντα όσο και πριονίδι, τύρφη, ρινίσματα, ξηρά φύλλα κ.λπ. μπορούν να χρησιμεύσουν ως μόνωση.

Η σωστή και συνεπής εργασία μόνος σας για την κατασκευή όλων των δομικών στοιχείων του λουτρού, που περιλαμβάνει την οροφή, θα του επιτρέψει να λειτουργεί για μεγάλο χρονικό διάστημα και αποτελεσματικά, επιτρέποντάς σας στη συνέχεια να λάβετε εσωτερική ικανοποίηση από την ποιοτική εργασία που έχει γίνει .

Μια ικανή προσέγγιση στη μελέτη του υλικού καθιστά επίσης δυνατή τη σημαντική απλοποίηση της διαδικασίας κατασκευής ενός λουτρού και την εξοικονόμηση σημαντικού ποσού για την πρόσκληση ειδικών τρίτων.

Σας βοήθησε το άρθρο;