Φτιάξτο μόνος σου εγκατάσταση του συστήματος ζευκτών

Η εγκατάσταση ενός σύγχρονου τύπου συστήματος ζευκτών είναι μια πολύ ευέλικτη διαδικασία, ικανή να υλοποιήσει ακόμη και τις πιο σύνθετες ιδέες όσον αφορά την στέγη.

Ωστόσο, ταυτόχρονα, θα πρέπει να δοθεί μεγαλύτερη προσοχή στην τοποθέτηση δοκών, καθώς το σχήμα της οροφής θα εξαρτηθεί από τη σωστή εγκατάσταση του συστήματος ζευκτών, που είναι ο σκελετός της οροφής.

Τα συστήματα Rafter είναι πολύπλοκα και ταυτόχρονα αξιόπιστα, ικανά να δώσουν μια ελκυστική εμφάνιση τόσο στην ίδια την οροφή όσο και σε ολόκληρο το σπίτι ως σύνολο. Ας προσπαθήσουμε να αναλύσουμε βήμα προς βήμα όλες τις πτυχές της κατασκευής του συστήματος ζευκτών.

Συσκευή Mauerlat

Η εγκατάσταση του Mauerlat είναι όπου ξεκινά η κατασκευή του συστήματος ζευκτών. Το Mauerlat χρησιμεύει ως βάση για την τοποθέτηση των ποδιών δοκών, ενώ εξασφαλίζει ομοιόμορφη κατανομή του φορτίου από τη δομή της οροφής σε ολόκληρη την περιοχή του τοίχου.

Είναι μια ράβδος ή ένα κούτσουρο λαξευμένο από την πάνω και την κάτω πλευρά, στερεωμένο κατά μήκος της περιμέτρου των εξωτερικών τοίχων του κτιρίου.

Διαθέσιμες επιλογές συσκευής σύστημα ζευκτών Ωστόσο, χωρίς τη χρήση Mauerlat, αυτό συνεπάγεται ορισμένα μειονεκτήματα από εποικοδομητική άποψη.

Το Mauerlat σάς επιτρέπει να παρέχετε αυξημένη ακαμψία των συστημάτων δοκών χωρίς υψηλή κατανάλωση υλικών.

Πριν από την τοποθέτηση του mauerlat, ο τοίχος μονώνεται με αδιάβροχο υλικό - συνήθως με δύο στρώσεις υλικού στέγης.

Η δοκός τοποθετείται σε ενισχυμένο ιμάντα με ελαφρά εσοχή από τις εξωτερικές και εσωτερικές άκρες του τοίχου με την ακόλουθη προκαταρκτική προετοιμασία:

• Για σχεδόν κάθε περίσταση, είναι κατάλληλη μια ράβδος με τμήμα 100 * 150 mm από αντισηπτικό σκληρό ξύλο.
• Η δοκός απλώνεται προκαταρκτικά από το ένα αέτωμα στο άλλο σε όλο το μήκος και των δύο τοίχων.
• Στη συνέχεια, γίνονται οι απαραίτητες μετρήσεις: το Mauerlat τοποθετείται αυστηρά σύμφωνα με το επίπεδο, ενώ ελέγχεται η ομοιομορφία της απόστασης μεταξύ των ράβδων, η οποία πρέπει να είναι ίση σε όλο το μήκος.

Στη συνέχεια, προχωρήστε στη στερέωση της δοκού στον τοίχο. Υπάρχουν διάφορες μέθοδοι στερέωσης, αλλά μία από τις πιο αξιόπιστες είναι η στερέωση σε ενισχυμένο ιμάντα με μπουλόνια αγκύρωσης.

Τα μπουλόνια αγκύρωσης ενισχύονται στον ενισχυμένο ιμάντα κατά την έκχυσή του. Στη δοκό ανοίγονται τρύπες για περαιτέρω προσγείωση του Mauerlat στην άγκυρα.

Συμβουλή! Για να επιτύχετε μια τέλεια κατακόρυφη θέση των μπουλονιών για τη στερέωση του Mauerlat, πριν ρίξετε τον ενισχυμένο ιμάντα, πάρτε μια μακριά, ομοιόμορφη σανίδα, στερεώστε την στα μπουλόνια και, χρησιμοποιώντας ένα συνηθισμένο τετράγωνο, δώστε τους μια κάθετη θέση.

Το προετοιμασμένο Mauerlat τοποθετείται σε βάσεις που αποτελούνται από πολλές σανίδες, στη συνέχεια η δοκός χαμηλώνεται στα μπουλόνια, βγάζοντας μια σανίδα από κάτω. Μετά την τοποθέτηση στο μπουλόνι, συγκολλάται ένας βραχυκυκλωτήρας από ένα κομμάτι ενίσχυσης ή βιδώνεται μια ροδέλα.

Μετά την τοποθέτηση του Mauerlat, η κατασκευή του συστήματος ζευκτών μπορεί να ξεκινήσει απευθείας.

Προετοιμασία για την εγκατάσταση δοκών

Κατά την τοποθέτηση του Mauerlat στον τοίχο, μπορούν να χρησιμοποιηθούν αυτοσχέδια μέσα για την ανύψωση. Όσον αφορά τις εργασίες για την κατασκευή του ίδιου του συστήματος ζευκτών, δεν είναι δυνατή χωρίς τη χρήση κατασκευαστικών κινητών σκαλωσιών.

Η χρήση τους είναι απαραίτητη τόσο για την ανύψωση δοκών στοιχεία στέγης στο ύψος που απαιτείται για την εγκατάσταση και ως εφαλτήριο εργασίας για τον εγκαταστάτη και την τοποθέτηση των απαιτούμενων δομικών υλικών.

Επιπλέον, θα χρειαστεί να ολοκληρώσετε πρώτα τα σχέδια του συστήματος ζευκτών, σύμφωνα με τα οποία θα πραγματοποιηθούν οι εργασίες.

Με την ολοκλήρωση της επίλυσης θεμάτων ασφάλειας και διευκόλυνσης της εργασίας στο ύψος, ξεκινούν την κατασκευή του συστήματος ζευκτών.

Ελλείψει εσωτερικού κεφαλοτοίχου (φέροντος) τοίχου στο κτίριο, δηλαδή άλλου στηρίγματος εκτός από τους εξωτερικούς τοίχους, τα πόδια του κτιρίου μπορούν να στηρίζονται μόνο στους εξωτερικούς τοίχους του κτιρίου. Για αυτή την περίπτωση, θα απαιτηθεί η χρήση των λεγόμενων κρεμαστών δοκών.

Αν κάποιος βρεθεί αντιμέτωπος με την κατασκευή στέγης για πρώτη φορά, τότε υπενθυμίζουμε ότι οι δοκοί ονομάζονται φέρουσες και υποστηρικτικές κατασκευές μιας κεκλιμένης στέγης, τα σκέλη των δοκών είναι κεκλιμένες δοκοί που σχηματίζουν μια κλίση στέγης, οι ρουφηξιές (αεροδέτες) είναι οριζόντια δοκός που συνδέει τα πόδια δοκού.

Πώς να εγκαταστήσετε σωστά τα δοκάρια

Ως δοκοί, κατά μέσο όρο, χρησιμοποιείται μια δοκός 50 * 200 mm του απαιτούμενου μήκους, ωστόσο, για μεγαλύτερη αξιοπιστία, απαιτείται ο υπολογισμός των κρεμαστών δοκών ανάλογα με το φορτίο ανέμου και χιονιού, το βήμα εγκατάστασης των δοκών και τον τύπο της στέγης που σχεδιάζεται για εγκατάσταση.

Η τεχνολογία της συσκευής του συστήματος δοκών είναι η εξής:

• Με τη βοήθεια σκαλωσιάς ανυψώνονται δύο δοκοί στην οροφή.
• Τα κάτω άκρα των ποδιών της δοκού κόβονται με τέτοιο τρόπο ώστε να παρέχουν στο πόδι της δοκού μια σταθερή στήριξη στο Mauerlat. Τα πόδια του δοκού επισημαίνονται έτσι ώστε να μην συγχέεται η πλευρά της θέσης τους.
• Τοποθετήστε και στερεώστε τα κάτω άκρα τους.
• Περαιτέρω, στη θέση της άνω διασταύρωσης των δοκών, οι δοκοί κόβονται στην απαιτούμενη γωνία έτσι ώστε όταν επικαλύπτονται, να εισέρχονται μεταξύ τους, σχηματίζοντας ένα ενιαίο κατακόρυφο επίπεδο. Στη συνέχεια στερεώστε δοκάρια μεταξύ τους με καρφιά. Αυτή η σύνδεση είναι πολύ αξιόπιστη.

Συμβουλή! Για να εκτελέσετε σωστά την πλάγια κοπή, τα δοκάρια πρέπει πρώτα να στερεωθούν το ένα στο άλλο, να τραβήξετε τις γραμμές των τομών με ένα μολύβι και στη συνέχεια να κόψετε τα σημεία που προκύπτουν στο μισό πάχος της ξυλείας.

• Περαιτέρω προετοιμασία των δοκών θα πρέπει να πραγματοποιηθεί ήδη στο έδαφος. Για το σκοπό αυτό, μετρούν και φτιάχνουν ένα πρότυπο, σύμφωνα με το οποίο προετοιμάζονται όλα τα άλλα δοκάρια.
• Στη συνέχεια, πραγματοποιείται η εγκατάσταση του συστήματος ζευκτών, που εκφράζεται στην εγκατάσταση δοκών στη μία και στην άλλη πλευρά του αετώματος. Στερεώστε τα δοκάρια στο Mauerlat σε ένα καρφί.
• Το επόμενο ζευγάρι πόδια δοκών, όπως και το επόμενο, πρέπει να κατασκευαστεί στο έδαφος σύμφωνα με το πρότυπο.
• Τραβήξτε το νήμα κατά μήκος της κορυφογραμμής μεταξύ των τοποθετημένων ζευγών δοκών και προχωρήστε στην τοποθέτηση των υπόλοιπων δοκών.
• Το βήμα του συστήματος ζευκτών επιλέγεται περίπου 70 cm, το οποίο είναι συνήθως η πιο βέλτιστη και αξιόπιστη επιλογή. Για να το κάνετε αυτό, σημειώστε εκ των προτέρων το Mauerlat και, στη συνέχεια, τοποθετήστε τα δοκάρια σύμφωνα με τη σήμανση.
• Είναι επιτακτική ανάγκη να τηρείτε την κατευθυντήρια γραμμή με τη μορφή νήματος τεντωμένου μεταξύ των πλευρικών δοκών και, εάν είναι απαραίτητο, να ρυθμίσετε το ύψος των ποδιών του δοκού απευθείας επί τόπου. Σε σπάνιες περιπτώσεις, θα χρειαστείτε μια επένδυση κάτω από τα πόδια χαμηλών σανίδων.
• Το πλάτος μεταξύ των ζευγών δοκών ρυθμίζεται στο κάτω μέρος σύμφωνα με τα σημάδια στο Mauerlat και στο επάνω μέρος - χρησιμοποιώντας μια προσωρινή σανίδα με πανομοιότυπα σημάδια. Με άλλα λόγια, μετά την τοποθέτηση κάθε ζεύγους δοκών, καρφώνεται προσωρινά μια σανίδα από πάνω στα αριστερά και δεξιά δοκάρια σύμφωνα με τις προηγουμένως εφαρμοσμένες σημάνσεις, οι οποίες αντιγράφονται από το Mauerlat.
• Με σημαντική απόσταση μεταξύ των τοιχωμάτων του ρουλεμάν, το σύστημα κρεμαστό ζευκτών πρέπει να ενισχυθεί με ρουφηξιές (οριζόντια ξυλεία). Τα ζεύγη δοκών είναι προ-συνδεδεμένα με μια οριζόντια σανίδα στην περιοχή της κορυφογραμμής, σχηματίζοντας έτσι έναν κόμπο κορυφογραμμής.

  

• Η διόγκωση με μεγάλη απόσταση μεταξύ των τοίχων στήριξης μπορεί να πραγματοποιηθεί από πολλές σανίδες που συνδέονται μεταξύ τους. Η κατασκευή μιας τέτοιας ρουφηξιάς (το λεγόμενο.γάβγισμα) θα βοηθήσει στην επίλυση προβλημάτων όπως η επίτευξη του απαιτούμενου μήκους ενός δομικού στοιχείου, καθώς και η απόκτηση μεγαλύτερης αντοχής και αξιοπιστίας σε σύγκριση με μια ενιαία δοκό παρόμοιου πάχους. Οι σανίδες κόβονται στο απαιτούμενο μήκος, στερεώνονται με καρφιά, στρίβονται με παξιμάδια και καρφιά με πόδια δοκών.
• Η απόσταση μεταξύ των ρουφηξιών πρέπει να παρακολουθείται συνεχώς: πρέπει να είναι ίδια με την απόσταση μεταξύ των ποδιών της δοκού. Για το σκοπό αυτό μπορούν να χρησιμοποιηθούν και στενές σανίδες, οι οποίες τοποθετούνται σύμφωνα με τις σημάνσεις στο Mauerlat.
• Επίσης, χρησιμοποιώντας την σανίδα, θα πρέπει να συνδέσετε το πατίνι και τη ρουφηξιά. Ελλείψει τοίχου αντιστήριξης, η ρουφηξιά μπορεί να λυγίσει κάτω από το βάρος της. Για να αποφευχθεί αυτό, συνδέεται με τη βοήθεια ενός "κεφαλιού" στην κορυφογραμμή ενός ζεύγους δοκών.

Όλα τα παραπάνω πρέπει να γίνονται με όλα τα ζεύγη δοκών.

Κατασκευή δοκών για συσκευή προεξοχής

Ο σχεδιασμός των συστημάτων ζευκτών μπορεί να μην περιλαμβάνει προεξοχή γείσου. Επομένως, πιθανότατα θα πρέπει να ανεγερθεί μετά την εγκατάσταση ολόκληρου του συστήματος δοκών.

Για την εγκατάσταση μιας προεξοχής οροφής, το πόδι της δοκού πρέπει να χτιστεί με μια σανίδα που ονομάζεται "filly". Η αναχώρηση ή η προεξοχή του γείσου είναι απαραίτητη για την αποστράγγιση της βροχής και το λιώσιμο του νερού που ρέει από την οροφή.

Επιπλέον, η προεξοχή προστατεύει τους τοίχους από την υγρασία και τη μούχλα. Το μήκος της προεξοχής πρέπει να είναι τουλάχιστον 40 cm. Η καλύτερη επιλογή θεωρείται ότι είναι μια προεξοχή μήκους περίπου 60 cm.

Για την κατασκευή μιας προεξοχής, θα απαιτηθούν σανίδες του επιθυμητού μήκους. Το πλάτος τέτοιων σανίδων μπορεί να είναι στενότερο από το πλάτος των ποδιών της δοκού.

Το γέμισμα είναι προσαρτημένο στο πόδι της δοκού με ένα μικρό κενό, το οποίο είναι εν μέρει γεμάτο με ένα ένθετο με τη μορφή μικρότερης σανίδας.Η στερέωση πραγματοποιείται με τη βοήθεια καρφιών: δύο από αυτά σφυρηλατούνται από την αντίθετη πλευρά και λυγίζουν.

Μια τέτοια στερέωση θα είναι αρκετά αρκετή, καθώς το φορτίο σε αυτόν τον κόμβο σχεδιάζεται να είναι μικρό.

Συμβουλή! Μια καλή επιλογή είναι επίσης να χρησιμοποιήσετε μια δοκό από πόδια δοκών τέτοιου μήκους που είναι αρκετό για να αφαιρέσετε την προεξοχή του γείσου.

Τα πόδια της δοκού, που ήταν αρχικά στερεωμένα στο νύχι, τώρα απαιτούν τελική στερέωση στη δοκό Mauerlat. Για αυτό, μπορεί να χρησιμοποιηθεί το λεγόμενο στέλεχος, το οποίο είναι μια λωρίδα μετάλλου.

Τυλίγουν το πόδι της δοκού με ένα στέλεχος και στις δύο πλευρές - στα αριστερά και στα δεξιά σε σχέση με τα δοκάρια, και σε βάθος 25-30 cm από το εσωτερικό των τοίχων το στερεώνουν σε βίδες και καρφιά.

Πρόσθετη στερέωση αυτού του είδους θα προστατεύσει την οροφή από πιθανή βλάβη κατά τη διάρκεια ισχυρών ριπών ανέμου.

Μπορείτε επίσης να χρησιμοποιήσετε την παλιά δοκιμασμένη μέθοδο - τυλίγοντας το πόδι της δοκού με σύρμα, στερεωμένο με τον ίδιο τρόπο από το εσωτερικό των τοίχων. Σε αυτή την περίπτωση, χρησιμοποιείται ένα σύρμα πάχους 4-6 mm, δεμένο σε βολάν που οδηγούνται στον τοίχο.

Σε αυτό, η εγκατάσταση του συστήματος ζευκτών μπορεί να θεωρηθεί ολοκληρωμένη. Η οροφή, κατασκευασμένη σύμφωνα με τους κανόνες που περιγράφονται στο άρθρο, θα είναι ένα αξιόπιστο στήριγμα για την οροφή που τοποθετείται παραπάνω, η οποία δεν θα φοβάται τις καιρικές ιδιοτροπίες.

Σας βοήθησε το άρθρο;