Για κάθε κεκλιμένη στέγη, είναι απαραίτητο ένα σύστημα φέροντα στοιχεία. Διαφορετικά, η οροφή είτε δεν θα κρατήσει καθόλου, είτε θα καταρρεύσει στο πολύ κοντινό μέλλον. Αυτός ο «κορσέ», που αναλαμβάνει το φορτίο από το ίδιο το υλικό επίστρωσης και τα φορτία που ασκούνται σε αυτό, ονομάζονται κατασκευές ζευκτών. Σχετικά με το γιατί χρειάζονται και πώς υπολογίζονται - αργότερα στο άρθρο.
Μπορείτε να επιλέξετε ένα πολύ υψηλής ποιότητας και όμορφο υλικό στέγης για το σπίτι σας, αλλά χωρίς κατάλληλο πλαίσιο δεν θα είναι δυνατή η τοποθέτησή του. Αυτό το πλαίσιο ονομάζεται σύστημα ζευκτών, και κατασκευάζεται για κάθε τύπου δίρριχτη στέγη.
Ακόμη και αν η οροφή έχει μόνο μία κλίση, η επίστρωση είναι προσαρτημένη στη δομή στήριξης, η οποία, κατά κανόνα, στην περίπτωση αυτή αντιπροσωπεύεται από οριζόντιες δοκούς με στρώματα που στηρίζονται απευθείας στους τοίχους της πρόσοψης.
Σημαντικές πληροφορίες! Το σύστημα ζευκτών είναι ένα σύνολο από φέροντα στοιχεία της οροφής που αντιλαμβάνονται το βάρος του υλικού στέγης και τα ατμοσφαιρικά φορτία σε αυτό και μεταφέρουν αυτές τις δυνάμεις στις δομές στήριξης του κτιρίου. Αποτελείται από δοκούς, συνδετικά και ενισχυτικά στοιχεία, δομές υπο-δοκών και ράβδους.
Δεδομένου ότι η δομή της οροφής θα αναλάβει όχι μόνο το βάρος του υλικού στέγης, αλλά και τα φορτία ανέμου, και το χειμώνα - τη μάζα του χιονιού, αυτά τα αποτελέσματα περιλαμβάνονται αμέσως στον υπολογισμό της απαιτούμενης ισχύος των στοιχείων στήριξης.
Γενικά, από τους παράγοντες που καθορίζουν τη δομή του συστήματος δοκών, μπορούμε να διακρίνουμε:
- υλικό στέγης
- Κανονικό φορτίο χιονιού για μια δεδομένη περιοχή
- Συμμόρφωση με τις απαιτήσεις πυραντίστασης
- Κλίση στέγης
- μήκος ανοίγματος
- Θέματα ανθεκτικότητας
- Χαρακτηριστικά της αρχιτεκτονικής λύσης
- Επιλεγμένο υλικό για τη συσκευή συστήματος
- Η παρουσία μιας σοφίτας
Το υλικό που χρησιμοποιείται για τις δομές στήριξης της οροφής είναι πολύ σημαντικό. Άλλωστε όλοι υλικό στέγης έχει τα δικά του χαρακτηριστικά αντοχής, βάρος, αντοχή στη διάβρωση, τα οποία δεν μπορούν παρά να επηρεάσουν τις παραμέτρους σχεδιασμού.
Η κατασκευή του συστήματος ζευκτών γίνεται από:
- δέντρο
- μέταλλο
- Οπλισμένο σκυρόδεμα
- Συνδυασμοί ξύλου και μετάλλου
Οι κατασκευές από οπλισμένο σκυρόδεμα δεν έχουν βρει μεγάλη χρήση στην κατασκευή κατοικιών λόγω του μεγάλου νεκρού βάρους τους, των δυσκολιών εγκατάστασης και της έλλειψης ευελιξίας στις αρχιτεκτονικές λύσεις.
Κατά κανόνα, οι κατασκευές συστημάτων δοκών από οπλισμένο σκυρόδεμα χρησιμοποιούνται στην κατασκευή βιομηχανικών και δημόσιων κτιρίων μεγάλης περιοχής και πλάκες από οπλισμένο σκυρόδεμα χρησιμοποιούνται ως επίστρωση.
Τα μεταλλικά συστήματα χρησιμοποιούνται όλο και περισσότερο, ειδικά για στέγες με πολύπλοκες διαμορφώσεις. Είναι πιο εύκολο να τους δώσετε σχεδόν οποιοδήποτε σχήμα, είναι ανθεκτικά και έχουν μεγάλη αντοχή.
Τα μειονεκτήματά τους περιλαμβάνουν:
- Η ανάγκη για ειδικό εξοπλισμό επί τόπου ή κατασκευή στο εργοστάσιο
- Μεγάλο βάρος
- Σχετικά υψηλό κόστος
Το πιο συνηθισμένο υλικό για την κατασκευή φέρουσες κατασκευές στέγης εξακολουθεί να είναι το ξύλο. Σας επιτρέπει να πληροίτε όλες τις απαιτήσεις για την οροφή και προβλήματα προκύπτουν μόνο σε περίπτωση ιδιαίτερα σπασμένου σχήματος ή υπερβολικού βάρους του υλικού επίστρωσης.
Δεδομένου ότι τα δοκάρια κατασκευάζονται από ξυλεία για αιώνες, οι ιδιότητες αυτού του συστήματος είναι καλά μελετημένες και προβλέψιμες και η τεχνολογία κατασκευής έχει επεξεργαστεί μέχρι την παραμικρή λεπτομέρεια.
Στην κατασκευή ιδιωτικών κατοικιών, οι ξύλινες κατασκευές ζευκτών χρησιμοποιούνται στη συντριπτική πλειονότητα των περιπτώσεων.
Οι μικτές κατασκευές μετάλλου-ξύλου αποτελούν επίσης σπάνιο φαινόμενο στην κατασκευή ατομικών κατοικιών λόγω των δυσκολιών στην κατασκευή και εγκατάσταση.
Κατά κανόνα, το πάνω μέρος τέτοιων κατασκευών, που λειτουργεί σε συμπίεση, είναι κατασκευασμένο από ξύλο και το κάτω μέρος, υπόκειται σε δυνάμεις εφελκυσμού, είναι κατασκευασμένο από μέταλλο.
Κατά κανόνα, αυτός ο τύπος συστήματος χρησιμοποιείται στην κατασκευή μεγάλων κατασκευών με σημαντικό άνοιγμα (15-20 m) - πισίνες, βιομηχανικές και γεωργικές επιχειρήσεις.
Όροι που δηλώνουν διάφορα στοιχεία του συστήματος ζευκτών:
- Το σκέλος δοκού είναι το κύριο στοιχείο της οροφής, το οποίο παίρνει το φορτίο από το υλικό στέγης και το μεταφέρει στις δομές στήριξης του κτιρίου - τοίχους ή κολώνες. Χρησιμεύει για τη στερέωση του κιβωτίου στο οποίο έχει τοποθετηθεί η επίστρωση
- Mauerlat (δοκός δοκού) - ένας ξύλινος ιμάντας που εκτείνεται κατά μήκος της κορυφής των τοίχων του κτιρίου, στον οποίο στηρίζονται οι δοκοί
- Strut - μια αντηρίδα μεταξύ των άνω και κάτω χορδών του συστήματος δοκών, που λειτουργεί σε συμπίεση
- Ράφι (στήριγμα) - ένα στοιχείο ισχύος μέσω του οποίου η δομή δοκών μεταφέρει την πίεση από τα σκέλη της δοκού σε εσωτερικές φέρουσες κατασκευές (τοίχους ή κολώνες)
- Τρέξτε - μια δοκός που τοποθετείται κατά μήκος των ράφια, στα οποία στηρίζονται τα πόδια της δοκού, συμπεριλαμβανομένων - και σε εκείνα τα μέρη όπου δεν υπάρχουν ράφια
- Ψέματα - μια ράβδος που τοποθετείται κατά μήκος των φέρων εσωτερικών τοίχων ή στηλών, που παίρνει το φορτίο από τα ράφια, συμπεριλαμβανομένων εκείνων των περιοχών όπου δεν υπάρχει δομή κεφαλαίου (στην περίπτωση των στηλών)
- Γόνατο - ένα στοιχείο που λειτουργεί σε συμπίεση και αποτρέπει την κατάρρευση και τη μετατόπιση προς τα μέσα των αντηρίδων και των ραφιών
- Puff (crossbar) - ένα στοιχείο που αντιλαμβάνεται το φορτίο των ποδιών της δοκού σε οριζόντιο επίπεδο
Στην περίπτωση των κρεμαστών δοκών, προστίθενται δύο ακόμη στοιχεία στη δομή: η επίστρωση 2, η οποία εμποδίζει τα πόδια της δοκού να «σπάσουν» κάτω από το βάρος της οροφής και η κεφαλή 4, η οποία μοιάζει με ράφι, αλλά λειτουργεί σε διαφορετική αρχή.
Οι αντηρίδες 5, υπό την επίδραση του βάρους της οροφής, τεντώνουν το κεφάλι και αυτό, με τη σειρά του, μεταφέρει αυτή τη δύναμη στο επίστρωμα, ενώ αντισταθμίζει το τέντωμα του τελευταίου.
δοκοί
Υπάρχουν δύο γενικά αποδεκτά σχέδια για την οργάνωση του συστήματος ζευκτών μιας κεκλιμένης στέγης. Το πρώτο από αυτά είναι μια πολυεπίπεδη δομή ζευκτού.
Χρησιμοποιείται για την οργάνωση στεγών για σχετικά μικρά κτίρια, με διαστάσεις ανοίγματος (απόσταση μεταξύ των δομών στήριξης):
- έως 6 m - χωρίς εγκατάσταση εσωτερικών στηρίξεων (ράφια)
- έως 12 m - με την εγκατάσταση ενός ράφι στις δομές στήριξης (εξάλλου, το ράφι δεν είναι απαραίτητα εγκατεστημένο ακριβώς στο κέντρο του συστήματος ζευκτών - μπορεί να μετατοπιστεί ασύμμετρα σε έναν από τους τοίχους)
- έως 15 m - με την εγκατάσταση δύο στηριγμάτων
Αυτός ο τύπος δοκών ονομάζεται στρωματοποιημένος, καθώς υπερτίθεται στην κορυφή του Mauerlat, και επίσης, εάν υπάρχει δοκός κορυφογραμμής (κύλιση) - ένα διαμήκη στοιχείο που συνδέει τις κορυφές όλων των ζευκτών.
Αγρόκτημα - ένα ενιαίο στοιχείο του συστήματος, που αποτελείται από ένα ζεύγος δοκών και στοιχεία στήριξης / σύνδεσης μεταξύ τους. Το σύστημα αυτό τοποθετείται σε κτίρια μικρού πλάτους ή με φέρουσες κατασκευές εσωτερικά.
Χαρακτηριστικό χαρακτηριστικό των πολυστρωματικών δοκών είναι το χαμηλό βάρος της κατασκευής και η χαμηλή κατανάλωση ξυλείας.
Επίσης, (ειδικά ελλείψει ραφιών) είναι βολικά για την οργάνωση του δαπέδου της σοφίτας, καθώς δεν έχουν στοιχεία που εκτείνονται παράλληλα με την οροφή σε χαμηλό ύψος.
ΣΥΜΒΟΥΛΗ! Μην χρησιμοποιείτε δοκούς με στρώσεις (σε κάθε περίπτωση, σε «καθαρή» μορφή) για στέγες από βαριά υλικά επικάλυψης, ιδιαίτερα ορυκτά (πλακάκια, φύλλα αμιαντοτσιμέντου, σχιστόλιθος). Αυτό θα απαιτήσει τη χρήση ξυλείας και σανίδων μεγάλης τομής, καθώς και την εγκατάσταση ισχυρών πλαγιών, ραφιών, εγκάρσιων ράβδων.
κρεμαστά δοκάρια
Ο δεύτερος τύπος είναι μια κρεμαστή κατασκευή δοκών.Ονομάζεται έτσι γιατί τα άκρα των δοκών ακουμπούν μόνο στους εξωτερικούς φέροντες τοίχους, χωρίς ενδιάμεσα στηρίγματα στο εσωτερικό του κτιρίου.
Δεδομένου ότι, υπό την επίδραση του βάρους της οροφής στα πόδια του δοκού, εμφανίζονται φορτία διάρρηξης στους τοίχους του κτιρίου, τα δοκάρια τροφοδοτούνται με έναν ζεύκτη, ο οποίος αντισταθμίζει τη δύναμη που προκύπτει.
Εάν είναι απαραίτητο, χρησιμοποιούνται βοηθητικά στοιχεία - αντηρίδες, γιαγιάδες και ράφια. Με τη βοήθεια κρεμαστών δοκών, μπορούν να δημιουργηθούν ανοίγματα μήκους έως 20 m και ακόμη περισσότερα.
Συνδυασμένες επιλογές
Σε περιπτώσεις ιδιαίτερα σύνθετου σχήματος στέγης ή χρήσης βαρέων υλικών επίστρωσης, χρησιμοποιούνται συνδυασμένες κατασκευές ζευκτών - ειδικά ζευκτά.
Μπορούν να κατασκευαστούν με τη μορφή ενός ενιαίου τύπου κατασκευής (με στρώσεις ή κρεμαστή) ή μπορούν να περιλαμβάνουν συνδυασμό και των δύο σε διαφορετικά μέρη της φάρμας.
Υπάρχουν επίσης στέγες όπου εναλλάσσονται τα "καθαρά" κρεμαστά και πολυεπίπεδα ζευκτά: οι πολυεπίπεδες χρησιμοποιούνται σε εκείνα τα μέρη όπου η δομή στήριξης πηγαίνει κάτω από την οροφή και οι κρεμαστές - σε εκείνα τα σημεία όπου δεν υπάρχει.
Αυτό σας επιτρέπει να κατανέμετε ομοιόμορφα το φορτίο και να δημιουργείτε κλίσεις του απαιτούμενου μεγέθους και μήκους, χωρίς να υπερβείτε το επιλεγμένο σχήμα στέγης.
Σημαντικές πληροφορίες! Κατά την οργάνωση μιας δίρριχτης στέγης, χωρίς αποτυχία, ζευκτά οποιουδήποτε σχεδίου συνδέονται κατά μήκος της οροφής με διαδρομές κατά μήκος κάθε σειράς δοκών ή με διαγώνιες επιδέσμους γειτονικών δοκών.
Είναι δυνατή η κατασκευή δομών ζευκτών επί τόπου, απευθείας κατά την εγκατάσταση του συστήματος ζευκτών, συναρμολόγηση στο έδαφος, ακολουθούμενη από ανύψωση στην οροφή ή σε εργοστασιακή παραγωγή.
Οι δύο τελευταίες επιλογές είναι ελκυστικές λόγω της επίτευξης της γεωμετρικής ακρίβειας όλων των μπλοκ, αλλά η εγκατάσταση στη θέση σας επιτρέπει να λάβετε υπόψη όλες τις αποχρώσεις αυτής της συγκεκριμένης οροφής.
Το βήμα των δοκών είναι απαραίτητο - η απόσταση μεταξύ των παρακείμενων ζευκτών. Κυμαίνεται μεταξύ 0,8-2 m και εξαρτάται από τον τύπο του δοκού, το τμήμα της δοκού και το υλικό στέγης και προσδιορίζεται με υπολογισμό.
Ο παρακάτω πίνακας μπορεί να βοηθήσει στον προσδιορισμό του βήματος:
Το δέντρο χρειάζεται προστασία
Δεδομένου ότι η ξυλεία έχει σχετικά χαμηλή βιολογική σταθερότητα, είναι υγροσκοπική και επιρρεπής σε αποσύνθεση και ζημιά από παράσιτα και είναι πολύ εύφλεκτη, χρειάζεται προστασία.
Με την επιφύλαξη απλών κανόνων, μπορείτε να είστε βέβαιοι ότι η επισκευή της δομής ζευκτού δεν θα απαιτείται για ολόκληρη την περίοδο λειτουργίας της (σύμφωνα με το πρότυπο - 50 χρόνια).
Η προστασία της στέγης από την πρόωρη γήρανση αποτελείται από τα ακόλουθα μέτρα:
- επεξεργασία με αντισηπτικά, υδρο- και επιβραδυντικά φωτιάς εμποτισμούς
- τοποθέτηση στεγανωτικών παρεμβυσμάτων στα σημεία επαφής ξύλου και μετάλλου ή υλικών τοίχου
- πρόληψη διαρροής στέγης
- διατήρηση της ασφάλειας των στρωμάτων υδροφράκτη και υδρατμών της οροφής
- εξασφαλίζοντας σωστό αερισμό του χώρου κάτω από την οροφή
Το πλαίσιο στήριξης της οροφής είναι το πιο σημαντικό στοιχείο του κτιρίου. Τόσο η ατμόσφαιρα του εσωτερικού όσο και η διάρκεια ζωής της ίδιας της κατασκευής εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό από την αξιοπιστία της.
Επομένως, είτε επιλέγονται κλασικές ξύλινες κατασκευές ζευκτών για το σπίτι είτε πιο εξωτικό μέταλλο, η οροφή απαιτεί προσεκτικό υπολογισμό και όχι λιγότερο υψηλής ποιότητας εγκατάσταση.
Σας βοήθησε το άρθρο;