Η ανέγερση στέγης είναι μια πολύ επίπονη διαδικασία, αλλά εξυπηρετεί έναν μάλλον ευγενή σκοπό - την προστασία του σπιτιού από τον άνεμο, τις βροχοπτώσεις και την απώλεια θερμότητας. Όταν χτίζετε ένα σπίτι μόνοι σας, η εγκατάσταση δοκών με τα χέρια σας, τα οποία χρησιμεύουν ως βάση για ολόκληρη τη δομή της οροφής, μπορεί να γίνει αρκετά εφικτή με τη σωστή προσέγγιση των επιχειρήσεων και τη συμμόρφωση με όλους τους κανόνες. Σε αυτό το άρθρο, θα περιγράψουμε τα χαρακτηριστικά σχεδιασμού του συστήματος δοκών οροφής, θα σταθούμε στους κανόνες και τις αποχρώσεις ολόκληρης της λίστας έργων σχετικά με τη διάταξή του.
Τι πρέπει να γνωρίζετε για τη σχεδίαση της οροφής και ειδικότερα του συστήματος ζευκτών
Πριν εγκαταστήσετε το σύστημα ζευκτών με τα χέρια σας, πρέπει να κατανοήσετε τα δομικά χαρακτηριστικά της δομής της οροφής.
Οι στέγες των σπιτιών, κατά κανόνα, αποτελούν κεκλιμένα επίπεδα που ονομάζονται πλαγιές. Η βάση των πλαγιών στέγης είναι ακριβώς το σύστημα δοκών σε συνδυασμό με το κιβώτιο που τοποθετείται σε αυτό κάτω από την οροφή.
Τα κάτω άκρα των ποδιών της δοκού συνήθως στηρίζονται στο Mauerlat. Στη διασταύρωση των πλαγιών σχηματίζονται οριζόντιες και κεκλιμένες νευρώσεις.
Η οριζόντια άκρη ονομάζεται κορυφογραμμή και στις διασταυρώσεις των πρανών που σχηματίζουν τις εισερχόμενες γωνίες δημιουργούνται αυλακώσεις και κοιλάδες.
Οι άκρες της οροφής, που προεξέχουν πάνω από τους τοίχους των κτιρίων, ονομάζονται μαρκίζες ή προεξοχές αέτωμα. Βρίσκονται οριζόντια με προεξοχή πέρα από τα περιγράμματα των εξωτερικών τοίχων.
Μετά την τοποθέτηση των δοκών και των ράβδων, ένα εξωτερικό υλικό επικάλυψης, που ονομάζεται στέγη, τοποθετείται πάνω από αυτά. Πριν την τοποθέτησή του είναι υποχρεωτική η ατμομόνωση, η θερμότητα και η αδιαβροχοποίηση.
Ανάλογα με τη γωνία κλίσης των κλίσεων της στέγης, οι στέγες χωρίζονται σε δίρριχτες (με κλίση άνω του 10%) και επίπεδες (με κλίση 2,5% έως 10%). Τα επίπεδα της οροφής που παρέχουν την κλίση του νερού ονομάζονται πλαγιές.
Οι στέγες αυτού του τύπου έχουν κλίση μεγαλύτερη από 2,5% και χωρίζονται σε:
- Υπόστεγο - με στήριξη σε δύο εξωτερικούς τοίχους διαφορετικού ύψους.
- Αέτωμα - με στήριξη σε δύο εξωτερικούς τοίχους του ίδιου ύψους. Οι ακραίοι τριγωνικοί τοίχοι που σχηματίζονται με αυτό το σχήμα ονομάζονται λαβίδες (όταν είναι κατασκευασμένοι από σανίδες) ή αετώματα (όταν χτίζονται από πέτρα). Επομένως, η εναλλακτική ονομασία για τέτοιες στέγες είναι αέτωμα.
- Τετράκλινη ή ισχία - στέγες με τριγωνικές κλίσεις (τα λεγόμενα ισχία) στις ακραίες πλευρές. Εάν το ισχίο δεν φέρεται στις μαρκίζες, τότε η οροφή ονομάζεται μισό ισχίο.
- Στροφές - στέγες, τέσσερις πλαγιές των οποίων είναι κατασκευασμένες με τη μορφή πανομοιότυπων τριγώνων που συγκλίνουν σε ένα μόνο σημείο.
- Σπασμένο (σοφίτα) αέτωμα - στέγες, καθένα από τα επίπεδα των οποίων είναι δύο ορθογώνια που συνδέονται μεταξύ τους με αμβλεία γωνία.
Είναι μια ορισμένη σειρά τοποθέτησης δοκών στην οροφή, τις περισσότερες φορές, που σχηματίζει τον τύπο των κεκλιμένων στεγών.
DIY δοκάρια χρησιμεύουν ως τα κύρια φέροντα στοιχεία της δομής της οροφής, τα οποία έχουν σχεδιαστεί για να αντιμετωπίζουν όχι μόνο το βάρος της οροφής, αλλά και την πίεση του ανέμου και του χιονιού.
Επομένως, ο υπολογισμός του συστήματος ζευκτών πραγματοποιείται, καθοδηγούμενος από τον τύπο του υλικού στέγης, καθώς και από το συνηθισμένο πάχος του καλύμματος χιονιού και την αντοχή του ανέμου για την περιοχή.
Για να επιτευχθεί η ακαμψία του πλαισίου, τα πόδια της δοκού στερεώνονται μεταξύ τους και για να αποφευχθεί το σχίσιμο της οροφής από τον άνεμο, το πλαίσιο συνδέεται με ασφάλεια στο "κουτί" του σπιτιού.
Κατά κανόνα, κατά την κατασκευή ιδιωτικών και εξοχικών κατοικιών, εφαρμόζονται συστήματα ξύλινων δοκών, τα οποία είναι αρκετά απλά στην κατασκευή και ταυτόχρονα είναι εύκολο να επεξεργαστούν και να εγκατασταθούν.
Χαρακτηριστικά και τύποι δοκών
Τα ζευκτά στέγης είναι επίπεδες κατασκευές δικτυωτού πλέγματος που χρησιμεύουν για την κάλυψη μεγάλων χώρων.
Αντιπροσωπεύονται από ένα γεωμετρικά αμετάβλητο σύστημα ράβδων, οι οποίες βρίσκονται σε ένα μόνο επίπεδο και συνδέονται μεταξύ τους στα άκρα.
Οι ράβδοι δοκών, οι οποίες τοποθετούνται στο άνω περίγραμμα, ονομάζονται ανώτερη ζώνη και, κατά συνέπεια, σύμφωνα με την κάτω - την κάτω ζώνη. Οι κάθετες εσωτερικές ράβδοι ονομάζονται συνήθως ορθοστάτες, ενώ οι κεκλιμένες ονομάζονται τιράντες.
Η εγκατάσταση δοκών συνεπάγεται, στον πυρήνα του συστήματός της, την παρουσία ενός τέτοιου σχήματος όπως ένα τρίγωνο, καθώς παρέχει τη μεγαλύτερη ακαμψία.
Το κύριο στοιχείο του ζευκτού είναι τα πραγματικά πόδια δοκού, τα οποία είναι εγκατεστημένα μακριά από τις πλαγιές και χρησιμεύουν ως στήριγμα για το κιβώτιο.
Υπάρχουν οι ακόλουθοι τύποι δοκών:
- κρεμαστά δοκάρια;
- πολυεπίπεδη.
Η μέθοδος τοποθέτησης των δοκών και ο τύπος τους επιλέγεται ανάλογα με την κλίση της οροφής, το φορτίο από τον άνεμο και το χιόνι και τη χρησιμοποιούμενη οροφή.
Σκεφτείτε πώς να εγκαταστήσετε κρεμαστά δοκάρια τύπου. Η ιδιαιτερότητα των κρεμαστών δοκών είναι ότι βασίζονται μόνο σε δύο ακραία στηρίγματα, για παράδειγμα, στους τοίχους ενός σπιτιού χωρίς τη χρήση ενδιάμεσων στηρίξεων.
Τα κρεμαστά πόδια δοκών εκτελούν εργασίες κάμψης και συμπίεσης. Επιπλέον, αυτός ο σχεδιασμός δημιουργεί μια σημαντική οριζόντια δύναμη έκρηξης που μεταδίδεται στους τοίχους.
Είναι δυνατό να μειωθεί ο δείκτης αυτής της προσπάθειας μέσω ρουφηξιών (ξύλινων ή μεταλλικών) που συνδέουν τα πόδια της δοκού.
Μπορούν να τοποθετηθούν τόσο στη βάση των δοκών (σε αυτή την περίπτωση, η επίστρωση χρησιμεύει ταυτόχρονα ως δοκός δαπέδου - αυτή η επιλογή χρησιμοποιείται συχνότερα στην κατασκευή στεγών σοφίτας), όσο και παραπάνω.
Επιπλέον, όσο ψηλότερα τοποθετείται, τόσο πιο ισχυρό και αξιόπιστο υποτίθεται ότι είναι, καθώς και για σύνδεση με τα δοκάρια. Η εγκατάσταση αυτού του τύπου συστήματος ζευκτών εφαρμόζεται σε περιπτώσεις όπου τα ανοίγματα οροφής είναι από 7 έως 12 m και δεν παρέχονται πρόσθετα στηρίγματα.
Σε αντίθεση με τα πολυστρωματικά δοκάρια, δημιουργούν μόνο κάθετη πίεση στο Mauerlat. Τα κύρια στοιχεία των κρεμαστών δοκών είναι το σφίξιμο της κάτω ζώνης σε συνδυασμό με τα πόδια δοκών.
Τώρα ας δούμε πώς να κατασκευάσουμε πολυεπίπεδες δοκούς.
Πολυεπίπεδη δοκάρια πρόκειται να τοποθετηθούν σε κατοικίες εξοπλισμένες με πρόσθετο φέροντα τοίχο ή ενδιάμεσα στηρίγματα που βρίσκονται στο κέντρο σε σχέση με τους πλευρικούς (εξωτερικούς) φέροντες τοίχους.
Τα άκρα των πολυστρωματικών δοκών ακουμπούν στα πλευρικά τοιχώματα, ενώ το μεσαίο τμήμα τους στηρίζεται σε μορφή εσωτερικού τοίχου ή φέροντες πυλώνες. Ως αποτέλεσμα, τα στοιχεία τους λειτουργούν σαν δοκοί - μόνο στην κάμψη.
Η εγκατάσταση ενός ενιαίου συστήματος στέγης σε πολλά ανοίγματα μπορεί να περιλαμβάνει την εγκατάσταση στρωμένων και κρεμαστών δοκών οροφής με την εναλλαγή τους.
Σε μέρη όπου δεν υπάρχουν ενδιάμεσα στηρίγματα, χρησιμοποιούνται κρεμαστά δοκάρια και όπου υπάρχουν, πολυεπίπεδα. Εάν η απόσταση μεταξύ των στηριγμάτων (άνοιγμα οροφής) είναι μεγαλύτερη από 6,5 m και εάν υπάρχει πρόσθετο στοιχείο στήριξης - 10-12 m - χρησιμοποιούνται δοκοί με στρώσεις.
Η πολυεπίπεδη δομή ζευκτών είναι εξοπλισμένη με τον ίδιο τρόπο όπως σε κτίρια με σύστημα πλαισίου. Το τελάρο είναι κατασκευασμένο από σανίδες αραιής ή δοκούς διπλού συμπαγούς δαπέδου και στερεώνεται στα δοκάρια με καρφιά. .
Κάτω από το δάπεδο μιας μαλακής οροφής από τσόχα στέγης ή υλικό στέγης, το κιβώτιο κατασκευάζεται με τη μορφή συνεχούς δαπέδου, που αποτελείται από δύο στρώματα σανίδων (το λεγόμενο διπλό δάπεδο).
Το κάτω στρώμα του κιβωτίου ονομάζεται λειτουργικό, το πάνω - προστατευτικό.Ως βάση για την επίστρωση επίπεδων πλακών αμιαντοτσιμέντου χρησιμοποιείται αραιό (με διάκενο 20-30 mm) ή συμπαγές μονό δάπεδο.
Ένα κιβώτιο κατασκευασμένο από δοκούς με διατομή 50 * 50 mm μπορεί να εφαρμοστεί ως βάση για κυματοειδές φύλλα αμιαντοτσιμέντου (κλασική σχιστόλιθο), πλακάκια και κυματοειδές φύλλο υαλοβάμβακα.
Πριν συναρμολογήσετε τα δοκάρια, πρέπει να κατανοήσετε τις μεθόδους στερέωσής τους. Ανάλογα με τον τύπο του υλικού από το οποίο κατασκευάζεται η κατασκευή, τα πόδια του δοκού θα στερεωθούν με έναν από τους ακόλουθους τρόπους:
- σύνδεση με τα άνω χείλη ξύλινων κτιρίων με δοκάρια και τεμαχισμένα.
- σύνδεση με τον άνω ιμάντα κτιρίων από ξύλινο πλαίσιο.
- σύνδεση με υποστηρικτικές ράβδους από πέτρινα κτίρια. Σε αυτή την περίπτωση, το πάχος του mauerlat θα πρέπει να κυμαίνεται μεταξύ 150-160 mm, ενώ το ίδιο μπορεί να επιλεγεί μερικό (οι ράβδοι του οποίου τοποθετούνται μόνο στις διασταυρώσεις με τα πόδια του δοκού) ή συμπαγές (η ράβδος τοποθετείται σε όλο το μήκος μήκος του κτιρίου).
Κατά την επιλογή των ποδιών δοκών ενός μικρού τμήματος, για την προστασία τους από χαλάρωση, χρησιμοποιείται ένα πλέγμα από αντηρίδες, ράφια και εγκάρσιες ράβδους. Οι αντηρίδες και τα ράφια είναι κατασκευασμένα από κορμούς με διάμετρο τουλάχιστον 130-140 mm.
Κατά την εγκατάσταση, το πόδι της δοκού κόβεται σε ρουφηξιά.
Για να αποκλειστεί η πιθανότητα ολίσθησης του άκρου του ποδιού της δοκού κατά μήκος της σύσφιξης και της αποκοπής, είναι απαραίτητο να εισαγάγετε τις δοκούς με ένα δόντι ύψους 1/3 του ύψους σύσφιξης, με ακίδα ή χρησιμοποιώντας δύο μεθόδους την ίδια ώρα.
Συμβουλή! Η ρουφηξιά μπορεί να παραμείνει ανέπαφη και δεν θα θρυμματιστεί εάν οι δοκοί τοποθετηθούν περίπου 30-40 cm από την άκρη της. Το πόδι της δοκού κόβεται στο άκρο της εισπνοής, ενώ μετακινείται το δόντι όσο το δυνατόν περισσότερο.
Οδηγίες εγκατάστασης Rafter
Η τεχνολογία για την εγκατάσταση δοκών είναι περίπου η εξής:
- Τα στοιχεία της δομής της οροφής είναι κατασκευασμένα από ξυλεία 1-2 βαθμών χωρίς σκουληκότρυπες και σήψη.
- Οι ράβδοι και οι σανίδες κόβονται στο επιθυμητό μέγεθος κατά μήκος χρησιμοποιώντας ένα κυκλικό πριόνι για εγκάρσια κοπή και στο ίδιο μηχάνημα, τα προϊόντα κόβονται σύμφωνα με ένα δεδομένο προφίλ (πρότυπο). Πριονίζονται σε πλάτος σε κυκλικό πριόνι για διαμήκη κοπή. Πριν από τη συναρμολόγηση, οι δοκοί αφαιρούνται και επισημαίνονται σύμφωνα με τα πρότυπα.
- Η συναρμολόγηση των στοιχείων του συστήματος ζευκτών πραγματοποιείται στο χτύπημα σε πρότυπα. Τα προς συναρμολόγηση εξαρτήματα τοποθετούνται στο χτύπημα με βολική σειρά για ευκολία στη χρήση χωρίς πρόσθετη προσπάθεια και κίνηση.
- Στο χτύπημα, πριν ξεκινήσετε τη συναρμολόγηση της δομής ζευκτών, είναι απαραίτητο να εφαρμόσετε με τη βοήθεια άνθρακα ή κιμωλίας ένα διάγραμμα των δοκών που πρόκειται να συναρμολογηθούν σε φυσικό μέγεθος. Επίσης, στον ιστότοπο του επιθετικού, μπορείτε να γεμίσετε τις λωρίδες που θα καθορίσουν την ακριβή θέση των συναρμολογημένων ποδιών δοκών, με άλλα λόγια, να εφαρμόσετε ένα πρότυπο κάτω από την τοποθέτηση των δοκών.
- Με την ολοκλήρωση της κοπής, καθώς και της διάταξης ελέγχου, τα στοιχεία ζευκτών υπόκεινται σε σήμανση και πλήρη συσκευασία. Τα πόδια δοκών μεγάλου ανοίγματος πρέπει να δοκιμαστούν, ώστε να μπορούν να συναρμολογηθούν κατά την κατασκευή χωρίς ρύθμιση.
- Στα στοιχεία ζευκτών επιλέγονται φωλιές για την τοποθέτηση πείρων και μπουλονιών.
Συμβουλή! Οι δοκοί με μικρό άνοιγμα μπορούν να συναρμολογηθούν σε ειδικές επιχειρήσεις και να παραδοθούν στο εργοτάξιο που έχουν ήδη συναρμολογηθεί.
Κατασκευές ζευκτών από κορμούς
Για την κατασκευή δοκών από κορμούς, χρησιμοποιείται στρογγυλό αποφλοιωμένο ξύλο διαμέτρου 18 cm.Τα κούτσουρα επιλέγονται ομοιόμορφα και ίσια, χωρίς καμπυλότητα, σκουληκότρυπες και σήψη. Μικρές παρατυπίες υπόκεινται σε επεξεργασία με τσεκούρι κατά μήκος του κορδονιού.
Οι ρουφηξιές, μέσω των οποίων συνδέονται τα πόδια της δοκού, είναι κατασκευασμένες από την καλύτερη ποιότητα ξύλου. Πρώτα απ 'όλα, επιλέγεται ένα κούτσουρο για φούσκωμα και κόβεται στο απαιτούμενο μέγεθος σε μήκος.
Λόγω του γεγονότος ότι η στρογγυλή ξυλεία παρέχεται με μέγιστο μήκος 6,5 m, για μεγάλα ανοίγματα, το σφίξιμο γίνεται συνήθως χρησιμοποιώντας 2-3 κορμούς στερεωμένους μεταξύ τους κατά μήκος. Στη συνέχεια, επιλέγονται κορμοί για την κατασκευή ποδιών δοκών. Τα ράφια και οι αντηρίδες, που είναι πιο κοντά, κατασκευάζονται από υπολείμματα ή από τους πιο κοντούς κορμούς. Τα άκρα των επιλεγμένων κορμών είναι λαξευμένα και σημειωμένα σύμφωνα με ένα πρότυπο, το οποίο είναι κατασκευασμένο από λεπτή λαμαρίνα ή κόντρα πλακέ.
Τα σημεία των τομών, με την ολοκλήρωση της σήμανσης, κόβονται και καθαρίζονται με ένα έντονα ακονισμένο τσεκούρι. Δοκοί σύνθετου τύπου σε ελασματοειδή πείρους χρησιμοποιούνται στη διάταξη των δαπέδων, καθώς και στο σχήμα των άνω ιμάντων δοκών. Τα δοκάρια συγκεντρώνονται από ράβδους σε ξύλινους πείρους. Ίσως η πιο κοινή δομή προκατασκευασμένου τμήματος είναι μια δοκός, η οποία είναι μια δομή από δύο ή τρεις δοκούς από κωνοφόρο ξύλο, οι οποίες συνδέονται μεταξύ τους με ελασματώδεις καρφίτσες κατασκευασμένες από σκληρό ξύλο (κυρίως δρυς, μερικές φορές σημύδα). Στις δοκούς, οι πείροι τοποθετούνται κατά μήκος, εξαιρουμένου μόνο του μεσαίου τμήματος, στο οποίο οι δυνάμεις διάτμησης είναι σχετικά μικρές.
Οι δοκοί κατασκευάζονται από δοκούς πρώτης τάξης, αποξηραμένες σε περιεκτικότητα σε υγρασία όχι μεγαλύτερη από 20%. Όσον αφορά την περιεκτικότητα σε υγρασία των ελασματοειδών πείρων για την κατασκευή δοκών, δεν πρέπει να είναι μεγαλύτερη από 10%.
Οι δοκοί συναρμολογούνται μέσω μιας ειδικής συσκευής, η οποία αποτελείται από δύο στηρίγματα (βάσεις), πάνω στα οποία βρίσκεται ένας άξονας που εκτελεί περιστροφή σε δύο δακτυλίους.
Σε κάθε πλευρά του άξονα τοποθετούνται οι ράβδοι δοκών. Οι δοκοί μετατοπίζονται στα άκρα με τη βοήθεια σφιγκτήρων-κλώνων.
Συμβουλή! Για να επιτευχθεί η απαιτούμενη ανύψωση στερέωσης στις δοκούς, προσαρμόζονται δύο αποστάτες στον άξονα, με πάχος αντίστοιχο με το ανυψωτικό.
Λόγω του γεγονότος ότι τα άκρα των δοκών είναι συζευγμένα και η μέση τους κάμπτεται υπό τη δράση των αποστατών, οι δοκοί κάμπτονται ανάλογα με το μέγεθος της ανύψωσης.
Κατά τη διαδικασία κάμψης των δοκών, είναι απαραίτητο να διασφαλιστεί ότι τα επίπεδα των δοκών που έρχονται σε επαφή μεταξύ τους είναι επακριβώς προσαρμοσμένα μεταξύ τους.
Και θα πρέπει να παρατηρήσετε την άνοδο της κατασκευής. Περαιτέρω, σύμφωνα με το πρότυπο, περιγράφονται οι θέσεις για την τοποθέτηση των πείρων και επιλέγονται οι φωλιές. Μετά από αυτό, οι ελασματοποιημένοι πείροι εισάγονται στις φωλιές.
Μετά την εκτέλεση αυτών των εργασιών, σε μία από τις πλευρές, τα ποδαράκια τραβιέται από κάτω από τη συσκευή και ο άξονας περιστρέφεται ταυτόχρονα με τις δοκούς κατά 180 μοίρες, στη συνέχεια τοποθετούνται τα δοκάρια, επιλέγονται ξανά οι φωλιές και οι πείροι εισάγεται σε αυτά από τη δεύτερη πλευρά των δοκών.
Μετά την ολοκλήρωση της εγκατάστασης των πείρων, πρέπει να αφαιρεθούν οι κλώνοι, από τους οποίους οι τελειωμένες δοκοί ισιώνουν λίγο, ενώ μειώνεται ελαφρώς ο ανελκυστήρας του κτιρίου και οι πείροι πρέπει να σφίγγονται σφιχτά στις υποδοχές.
Στο τέλος του συστήματος δοκών και της στερέωσης του τόρνου, το επόμενο βήμα στη διαδικασία ανέγερσης της στέγης είναι η πίτα στέγης και στέγης.
Σας βοήθησε το άρθρο;