Δρομοσκεπή: 3 στάδια κατασκευής

Το Mauerlat διορθώνεται περίπου ως εξής:

Έτσι συνδέονται τα δοκάρια με προδιάτρηση:

Έτσι στερεώνεται το κιβώτιο:

Μία από τις απλούστερες κατασκευές οροφής είναι μια αέτωμα στέγη: ακόμη και ένας μη ειδικός μπορεί να την κατασκευάσει με τα χέρια του. Πώς να υπολογίσετε τη δομή και να φτιάξετε ένα πλαίσιο οροφής; Κάποτε, έπρεπε να κατακτήσω την τεχνική κατασκευής τέτοιων στεγών. Θα μοιραστώ μαζί σας την εμπειρία μου.

Κατασκευή δίρριχτης στέγης

Τύποι συστημάτων ζευκτών

Η δίρριχτη στέγη είναι από τις παλαιότερες. Αντιπροσωπεύεται από δύο επίπεδες πλαγιές, οι οποίες είναι κλειστές στο πάνω μέρος κατά μήκος μιας γραμμής. Οι κάτω άκρες των πλαγιών ακουμπούν στους τοίχους του σπιτιού, που συνήθως βρίσκονται στο ίδιο επίπεδο.

Τα ακραία μέρη της οροφής των αετωμάτων είναι δύο κατακόρυφα τρίγωνα αετώματα. Το αέτωμα μπορεί να κατασκευαστεί από το ίδιο υλικό με τους τοίχους ή να κατασκευαστεί ξεχωριστά. Στη δεύτερη περίπτωση, γίνεται πιο λεπτό, ή χρησιμοποιούνται υλικά με μικρότερη μάζα - με αυτόν τον τρόπο μπορείτε να μειώσετε το φορτίο στη βάση.

Οι πλαγιές της οροφής μπορούν να τοποθετηθούν σε διαφορετικές γωνίες. Εάν η γωνία είναι αρκετά μεγάλη, τότε κάτω από την οροφή μπορείτε να εξοπλίσετε το δωμάτιο της σοφίτας. Με μια μικρή κλίση, ο χώρος κάτω από την οροφή αποδεικνύεται χαμηλός και χρησιμοποιείται στην καλύτερη περίπτωση ως σοφίτα.

Είναι επίσης δυνατή μια δίρριχτη στέγη με διαφορετικές κλίσεις. Κατά κανόνα, κατασκευάζεται όταν είναι απαραίτητο να συνδέσετε δύο τοίχους διαφορετικού ύψους ή κατά την εγκατάσταση δύο πλαγιών με διαφορετική γωνία κλίσης.

Η βάση μιας δίρριχτης οροφής είναι ένα σύστημα δοκών, το οποίο μπορεί να είναι δύο τύπων:

1. δοκοί γίνονται όταν το σπίτι έχει κεντρικό φέροντα τοίχο. Στο άκρο του, τοποθετούνται ράφια στα οποία είναι προσαρτημένη η δοκός πορείας. Είναι αυτή η διαδρομή που χρησιμεύει ως στήριγμα για τα πάνω άκρα των ποδιών της δοκού, που σχηματίζουν τις πλαγιές. Μερικές φορές, αντί για ράφια, ανεγέρθηκε ένας πλήρης τοίχος στήριξης - αλλά αυτή η επιλογή είναι κατάλληλη μόνο για σπίτια με τεράστια θεμέλια.

Εάν ο κεντρικός φέρων τοίχος δεν βρίσκεται στη μέση του κτιρίου, τότε θα πρέπει να φτιάξετε μια οροφή με λοξή κορυφογραμμή και κλίσεις διαφορετικών μεγεθών, που βρίσκονται σε διαφορετικές γωνίες.

2. κρεμαστά δοκάρια τοποθετείται απουσία κεντρικής δομής στήριξης. Τα σκέλη της δοκού συνδέονται μεταξύ τους χωρίς άνω διαδρομή, στηριζόμενοι το ένα στο άλλο (και στη δοκό κορυφογραμμής). Για να αυξηθεί η ακαμψία, προστίθενται ενδιάμεσα στοιχεία στη δομή - εισπνοές και επενδύσεις που εμποδίζουν τα πόδια της δοκού να απομακρυνθούν.

Η επιλογή του συστήματος ζευκτών καθορίζεται ακριβώς από τον σχεδιασμό του ίδιου του κτιρίου.:

• υπάρχει ένας μεσαίος τοίχος - φτιάχνουμε μια πολυεπίπεδη δομή.
• χωρίς τοίχο - Τοποθετούμε κρεμαστά δοκάρια.

Υπολογισμός δοκών για κατασκευή αετώματος

Το πιο σημαντικό στάδιο της εργασίας είναι ο υπολογισμός των κύριων παραμέτρων του πλαισίου της μελλοντικής οροφής. Υπάρχουν τρεις τρόποι για να πάτε εδώ:

1. Επωφεληθείτε από μια έτοιμη λύση, κάνοντας το σύστημα ζευκτών ένα πιστό αντίγραφο του πλαισίου μιας ήδη κατασκευασμένης στέγης. Ιδανικό για τυπικά σπίτια, αλλά δεν είναι πάντα δυνατό να βρεθεί ένα κατάλληλο αντίγραφο για αντιγραφή.
2. Χρησιμοποιήστε μια ηλεκτρονική αριθμομηχανή για τον υπολογισμό της δομής ζευκτού. Επιλογή κατάλληλη για προκαταρκτικό υπολογισμό και αξιολόγηση διαφόρων επιλογών. Οι αριθμομηχανές με τις οποίες έχω δουλέψει είναι αρκετά ακριβείς, αλλά υπάρχει ο κίνδυνος να μην λάβω υπόψη κάτι.

3. Κάντε τους δικούς σας υπολογισμούς. Για να το κάνετε αυτό, χρησιμοποιήστε τους τύπους που βασίζονται στο SNiP 2.01.07-85 "Φορτία και επιπτώσεις" και άλλα κανονιστικά έγγραφα. Αυτή η επιλογή είναι η πιο δύσκολη, αλλά και η πιο αξιόπιστη.

Ο πλήρης αυτο-υπολογισμός των φορτίων είναι πολύ χρονοβόρος. Θα περιγράψω τα κύρια βήματα.

Πρώτα, πρέπει να προσδιορίσουμε το φορτίο στην οροφή:

1. Υπολογισμός φορτίου βάρους - το εμβαδόν των πλαγιών πολλαπλασιάζεται με το ειδικό βάρος της στέγης μονόξυλο. Αυτή η τιμή αποτελείται από τη μάζα του κιβωτίου, τη στεγανοποίηση, τη μόνωση και το υλικό στέγης και είναι κατά μέσο όρο από 40 έως 50 kg / m².

2. Υπολογισμός φορτίου χιονιού - Πολλαπλασιάζουμε το κανονιστικό φορτίο χιονιού για την περιοχή σας με έναν συντελεστή που εξαρτάται από τη γωνία της κλίσης. Εάν οι κλίσεις βρίσκονται υπό γωνία 60 °, τότε αυτός ο συντελεστής λαμβάνεται ίσος με μηδέν, εάν είναι 30 ° - προς ένα. Οι ενδιάμεσες τιμές υπολογίζονται με τον τύπο μ = 0,033 (60 - α), όπου α είναι η γωνία κλίσης.

Η κανονιστική τιμή του φορτίου χιονιού εκφράζεται σε kg / m³ και εξαρτάται από την περιοχή. Στο έδαφος της Ρωσικής Ομοσπονδίας, η ελάχιστη τιμή είναι 80 kg / m³, μέγιστο - 560 kg/m³.

3. Υπολογισμός φορτίου ανέμου - η κανονιστική πίεση ανέμου στην περιοχή πολλαπλασιάζεται με τον συντελεστή διόρθωσης για το ύψος του κτιρίου και με τον αεροδυναμικό συντελεστή (για αντοχή, είναι επιθυμητό να ληφθεί η ελάχιστη τιμή - 0,8). Το πρότυπο πίεσης ανέμου είναι από 17 έως 85 kg/m², και ο συντελεστής ύψους καθορίζεται από τον παρακάτω πίνακα.

Ύψος, m	ανοιχτή περιοχή	Περιοχή με εμπόδια έως 10 μ	Τμήμα με εμπόδια έως 20 m (αστική ανάπτυξη
Έως 5	0,75	0,5	0,4
5—10	1	0,65	0,4
10—20	1,25	0,85	0,53

Οι λαμβανόμενες τιμές συνοψίζονται, λαμβάνοντας την τελική τιμή του φορτίου στην οροφή.

Για να προσδιορίσουμε τις παραμέτρους των δοκών που χρησιμοποιούνται, χρησιμοποιούμε δύο τύπους.Αρχικά, υπολογίζουμε το κατανεμημένο φορτίο.

Qr=A Q, Οπου:

• QR - φορτίο στο πόδι της δοκού, kg / m.
• ΕΝΑ - βήμα δοκών, m;
• Q - συνολικό φορτίο ανά τετραγωνικό μέτρο στέγης, kg / m².

Στη συνέχεια προσδιορίζουμε το ύψος του τμήματος της δοκού δοκού. Για να γίνει αυτό, επιλέγουμε το βέλτιστο (όπως μας φαίνεται) πλάτος τμήματος και αντικαθιστούμε αυτήν την τιμή στον τύπο.

H =K Lmax sqrt(Qr/(B Rbend)), Οπου:

• H - το ύψος του τμήματος της δοκού, cm.
• ΠΡΟΣ ΤΗΝ - συντελεστής κλίσης. Εάν η γωνία κλίσης είναι μικρότερη από 30 °, παίρνουμε ίση με 8,6, εάν είναι μεγαλύτερη - 9,5.
• Lmax - το μέγιστο μήκος του τμήματος εργασίας του δοκού, m.
• QR - φορτίο στο πόδι της δοκού, kg / m.
• σι - πλάτος τομής του ποδιού δοκού, cm.
• Rizg - αντοχή του ξύλου στην κάμψη, kg / cm² (για πεύκο πρώτης τάξης παίρνουμε ίσο με 140, δεύτερη τάξη - 130).
• sqrt - Τετραγωνική ρίζα.

Παράδειγμα υπολογισμού:

Καθορίζουμε τις παραμέτρους των δοκών για στέγη με κλίσεις 36 μοιρών, με βήμα δοκών 0,28 και μήκος του τμήματος εργασίας 2,8 m, το πλαίσιο είναι κατασκευασμένο από σανίδες πεύκου πρώτης τάξης πλάτους 5 cm, το συνολικό το φορτίο στην οροφή (βάρος + χιόνι + άνεμος) είναι 300 kg / m².

1. QR \u003d 0,8 300 \u003d 240 kg / m.
2. H \u003d 9,5 2,8 sqrt (240/5 140) \u003d 15,4 cm.

Δεδομένου ότι, σύμφωνα με τους υπολογισμούς μας, πήραμε μια σανίδα μεγαλύτερη από 150 mm, συνιστάται να παίρνουμε παχύτερα προϊόντα. Θα έπαιρνα εξαρτήματα με διατομή 50x175 mm με εγγυημένη αντοχή.

Ναι, ο υπολογισμός είναι αρκετά περίπλοκος (και έδωσα αυτή τη συντομευμένη έκδοση!). Αλλά από την άλλη, χρησιμοποιώντας το, μπορείτε να ελέγξετε τις διαστάσεις των δομών στήριξης που σας προσφέρονται και να βεβαιωθείτε (ή όχι) για την αξιοπιστία τους.

Εξοπλισμός για εργασία

Υλικά που χρησιμοποιούνται

Με βάση τον υπολογισμό, είναι δυνατή η αγορά εξαρτημάτων για το πλαίσιο, τις μπάρες, τη μόνωση, τη στεγανοποίηση και το υλικό στέγης. Ο ενδεικτικός κατάλογος υλικών περιλαμβάνει τα ακόλουθα στοιχεία:

Απεικόνιση	Υλικό
	Λεπτομέρειες για το σύστημα ζευκτών. Τα δοκάρια οροφής είναι κατασκευασμένα από ξύλο ή σανίδες με πάχος 40 mm, ύψος 100–250 mm και μήκος έως 6 m. Επίσης εδώ μπορείτε να συμπεριλάβετε ράβδους ή κορμούς για στύλους υποστήριξης (κατά την εγκατάσταση ενός συστήματος με στρώματα), Mauerlat και δοκό κορυφογραμμής. Το ιδανικό υλικό για την κατασκευή όλων αυτών των στοιχείων είναι το καλά αποξηραμένο ξύλο πεύκου πρώτης ή δεύτερης ποιότητας.
	Λεπτομέρειες πλαισίωσης. Το περίβλημα και το αντίθετο περίβλημα είναι ένα αρκετά ελαφρύ πλαίσιο που είναι τοποθετημένο στην κορυφή του συστήματος δοκών για την τοποθέτηση υλικού στέγης. Κατασκευάζεται είτε από πηχάκια με διατομή 30x30 ή 20x40 mm, είτε από σανίδα από 25 mm, είτε από κόντρα πλακέ τουλάχιστον 15 mm. Η επιλογή του τύπου τόρνου καθορίζεται από το υλικό στέγης.
	Μόνωση οροφής. Τοποθετείται στην κάτω πλευρά των πλαγιών. Τις περισσότερες φορές, πλάκες πάχους 75-150 mm με βάση ορυκτοβάμβακα χρησιμοποιούνται για μόνωση οροφής.
	Στεγανοποίηση. Είναι καλύτερο να αγοράσετε ειδικές μεμβράνες στέγης (Ruvitex, Tyvek και παρόμοιες) που συνδυάζουν την αντοχή στο νερό με τη διαπερατότητα των ατμών. Λόγω αυτού, το συμπύκνωμα δεν θα συγκεντρωθεί στον χώρο κάτω από την οροφή και η μόνωση δεν θα υποφέρει από υγρασία.
	Υλικό στέγης. Εδώ η επιλογή είναι τεράστια. Οι αετωμένες στέγες μπορούν να καλυφθούν: μεταλλικό πλακίδιο? Επαγγελματικό δάπεδο? · εύκαμπτα πλακάκια. · κεραμικά πλακάκια; σχιστόλιθος (τυπικό και πολυμερές) κ.λπ.
	Πρόσθετα στοιχεία της οροφής. Αυτό περιλαμβάνει εξαρτήματα που χρησιμοποιούνται για εγκατάσταση σε περιοχές με αυξημένα λειτουργικά φορτία.Τις περισσότερες φορές, ένα σύνολο πρόσθετων στοιχείων περιλαμβάνει: πατινάζ μπαρ? λωρίδες γείσο? τελικές λωρίδες? πηχάκια που γειτνιάζουν με κάθετες επιφάνειες. προβολείς κ.λπ.
	Σύστημα αποχέτευσης. Μπορεί να κατασκευαστεί από γαλβανισμένο χάλυβα, μέταλλο με επικάλυψη πολυμερούς ή πλαστικό. Αντιπροσωπεύεται από ένα σύστημα στερέωσης, υδρορροές κατά μήκος της περιμέτρου της οροφής, χοάνες υποδοχής και σωλήνες.

Εκτός από τα βασικά στοιχεία που αναφέρονται, θα χρειαστούμε:

1. Στεγανωτικά υλικά έλασης (υλικό στέγης) για τοποθέτηση στο σημείο επαφής του συστήματος ζευκτών με τους τοίχους του κτιρίου.
2. Συνδετήρες (καρφιά, βίδες με αυτοκόλλητο, άγκυρες, καρφιά με παξιμάδια στερέωσης κ.λπ.).
3. Μεταλλικές πλάκες και βραχίονες για την ενίσχυση των σημείων στερέωσης των ξύλινων στοιχείων.
4. Αυτοκόλλητες ταινίες για την ένωση υλικών σε έλαση.
5. Εμποτισμός για ξύλο - αντισηπτικό και μείωση της ευφλεκτότητας.

Σετ εργαλείων

Για την κατασκευή του συστήματος δοκών, την τοποθέτηση του κιβωτίου και την τοποθέτηση της στέγης, θα χρειαστούν τα ακόλουθα εργαλεία:

1. Ένα πριόνι σε ένα δέντρο (κατά προτίμηση πολλά και διαφορετικά - ένα φαλτσοπρίονο για το κύριο κούρεμα, ένα δισκοπρίονο για μικρότερες εργασίες, ένα παλινδρομικό πριόνι ή ένα σιδηροπρίονο για την τοποθέτηση).
2. Τσεκούρια ξυλουργού (ναι, το κόψιμο των αυλακώσεων είναι ακόμα πιο βολικό να γίνει με ένα καλό τσεκούρι).
3. Διατρητής με τρυπάνια ανάλογα με το υλικό από το οποίο αποτελούνται οι φέροντες τοίχοι.
4. Τρυπάνι με ένα σετ τρυπανιών.

5. Κατσαβίδια (ένα ανά κύριο).
6. Επίπεδα (λέιζερ για το στήσιμο του πλαισίου, αρκετές στάθμες νερού για ισοπέδωση πρόσθετων στοιχείων).
7. Ρουλέτες.
8. Plumb lines.
9. Εργαλεία χειρός - σφυριά, πένσες, σμίλες κ.λπ.
10. Βούρτσες για την εφαρμογή εμποτισμών ανθεκτικών στην υγρασία, στεγανοποίησης επίστρωσης κ.λπ.

Δεδομένου ότι θα πρέπει να εργαστείτε σε ύψος, δεν μπορείτε να κάνετε χωρίς πολλές σκάλες, σκαλωσιές και σκαλωσιές για οικοδομικό υλικό.

Πρέπει επίσης να φροντίζετε τον ατομικό προστατευτικό εξοπλισμό, συμπεριλαμβανομένων φόρμες, κράνη και συστήματα ασφαλείας.

Εγκατάσταση στέγης

Στάδιο 1. Εγκατάσταση του Mauerlat

Αρχίζουμε να τοποθετούμε το πλαίσιο της οροφής με αέτωμα με την εγκατάσταση μιας δοκού στήριξης - Mauerlat. Για την κατασκευή του παίρνουμε μια ράβδο 100x100 ή 150x150 mm από ξερό ξύλο πεύκου.

Τοποθετούμε το Mauerlat σύμφωνα με το ακόλουθο σχήμα:

Απεικόνιση	Αλληλουχία
	Προετοιμασία του άκρου του τοίχου. Σε ένα ξύλινο σπίτι, το επάνω στέμμα λειτουργεί ως Mauerlat. Σε ένα κτίριο από τούβλα ή σκυρόδεμα, συνιστάται να ρίξετε μια ενισχυμένη ζώνη κάτω από το Mauerlat. Ενισχύουμε τοίχους από αφρό ή αεριωμένο σκυρόδεμα με μεταλλικές υποθήκες, μετά από τις οποίες ισοπεδώνουμε την επιφάνεια με διάλυμα.
	Στεγανοποίηση. Στη διασταύρωση σκυροδέματος / τούβλου και Mauerlat τοποθετούμε στεγανωτικό ρολό υλικό - υλικό στέγης ή τα ανάλογα του. Αυτό θα προστατεύσει το ξύλο από την καταστροφή υπό την επίδραση της τριχοειδούς υγρασίας.
	Mauerlat τοποθέτηση. Τοποθετούμε τη δοκό στήριξης στο άκρο του τοίχου και την ευθυγραμμίζουμε προσεκτικά ώστε να μην έχει προεξοχές και παραμορφώσεις.
	Διάτρηση για συνδετήρες. Ανοίγουμε τρύπες στο Mauerlat και στον τοίχο στήριξης για την τοποθέτηση αγκυρίων. Η διάτρηση πραγματοποιείται σε δύο βήματα: πρώτα περνάμε μια ξύλινη δοκό με ένα τρυπάνι και στη συνέχεια κάνουμε μια φωλιά στον φράχτη του τοίχου με ένα διάτρητο με ένα τρυπάνι. Όταν εργαζόμαστε με κατασκευές από πορώδες σκυρόδεμα, χρησιμοποιούμε ειδικά τρυπάνια, καθώς η κρουστική διάτρηση μπορεί να οδηγήσει στον σχηματισμό ρωγμών.
	Εγκατάσταση συνδετήρων. Εισάγουμε άγκυρες πάχους 10 m και άνω στις τρύπες και τις βαθαίνουμε με χτυπήματα σφυριού.
	Τελική διόρθωση. Βιδώνουμε τα παξιμάδια στερέωσης των αγκυρίων.Σε αυτή την περίπτωση, το χιτώνιο άγκυρας επεκτείνεται, στερεώνοντάς το με ασφάλεια στη βάση.

Αυτός δεν είναι ο μόνος τρόπος για να στερεώσετε το Mauerlat στο κιγκλίδωμα τοίχου. Μερικές φορές χαλύβδινα καρφιά με πάχος 12 mm ή περισσότερο είναι ενσωματωμένα σε τούβλα ή μπλοκ και τοποθετείται πάνω τους μια δοκός με τρυπημένες οπές και στερεώνεται με παξιμάδια με φαρδιές ροδέλες. Αυτή η μέθοδος είναι πιο αξιόπιστη, αλλά και πιο χρονοβόρα - πρέπει να τοποθετήσετε τα μπουλόνια εκ των προτέρων, ακόμη και στο στάδιο της κατασκευής της δομής στήριξης.

Στάδιο 2. Εγκατάσταση ραφιών, τρεξίματος και δοκών

Οι οδηγίες για την εγκατάσταση του πλαισίου οροφής - δοκάρια και πρόσθετα στοιχεία - εξαρτώνται από τον σχεδιασμό του ίδιου του δοκού συστήματα. Εδώ θα δώσω μια περιγραφή της εγκατάστασης ενός τύπου στρωματοποιημένης στέγης:

Απεικόνιση	Αλληλουχία
	Στρώσιμο κρεβατιού. Στρώνουμε μια δοκό στον κεντρικό φέροντα τοίχο, η οποία θα χρησιμεύσει ως στήριγμα για τα ράφια και το τρέξιμο. Στερεώνουμε τη δοκό στη βάση με τον ίδιο τρόπο όπως το Mauerlat - με υποχρεωτική ενίσχυση, στεγανοποίηση και στερέωση με άγκυρες.
	Εκτέλεση εγκατάστασης. Συνδέουμε τα πάνω μέρη των αετωμάτων με μια μακριά διαμήκη δοκό - μια διαδρομή. Εάν τα αετώματα αποτελούν συνέχεια των κύριων τοίχων, τότε βασιζόμαστε στο τρέξιμο σε κάθετες σχάρες που είναι εγκατεστημένες κοντά στα μέρη του αετώματος.
	Εγκατάσταση rack. Με ένα βήμα ίσο με το επιλεγμένο βήμα των δοκών, τοποθετούμε κάθετες σχάρες που συνδέουν τη διαδρομή και το κρεβάτι. Ρυθμίζουμε τα ράφια σύμφωνα με το επίπεδο, και στο πάνω και το κάτω μέρος πρέπει να τα στερεώσουμε με ατσάλινες γωνίες και να τα στερεώσουμε με βίδες με αυτοκόλλητη τομή.
	Προετοιμασία ποδιών δοκών. Κόβουμε τις σανίδες που προορίζονται για την κατασκευή δοκών σε μέγεθος, εάν χρειάζεται, τις ισοπεδώνουμε με πλάνη. Αναπαράγουμε συμπυκνωμένο εμποτισμό για ξύλο (αντισηπτικό + επιβραδυντικό φλόγας) και επεξεργαζόμαστε μελλοντικές δοκούς από όλες τις πλευρές. Στεγνώστε καλά το εμποτισμένο ξύλο.
	Σήμανση δοκών. Συνδέουμε τα πόδια της δοκού στο πλαίσιο (το κάτω μέρος στηρίζεται στο Mauerlat, το πάνω μέρος στο τρέξιμο) και το στερεώνουμε με σφιγκτήρες στις προσωρινά γεμισμένες ράβδους. Με τη βοήθεια ενός τετραγώνου, σημειώνουμε πού πρέπει να κάνετε μια εγκοπή για την τοποθέτηση των δοκών.
	Τοποθέτηση δοκών. Σύμφωνα με τη σήμανση, κάνουμε εγκοπές χρησιμοποιώντας σιδηροπρίονο ή παλινδρομικό πριόνι. Βάζουμε τα πόδια της δοκού στη θέση τους, ευθυγραμμίζοντας προσεκτικά. Αν χρειαστεί, διορθώνουμε τις άκρες της κοπής με τσεκούρι ξυλουργού.
	Σύνδεση στην κορυφή. Κόβουμε τα πάνω άκρα των ποδιών του δοκού έτσι ώστε να ταιριάζουν με ένα κενό όχι μεγαλύτερο από 1-2 mm. Στερεώνουμε τα δοκάρια στο τρέξιμο με μεταλλικές γωνίες. Συνδέουμε και τα δύο μέρη με χαλύβδινη πλάκα πάχους τουλάχιστον 1,5 mm.
	Κάτω κούμπωμα. Στερεώνουμε τη βάση του ποδιού της δοκού στο Mauerlat ανοίγοντας μια διαγώνια τρύπα και στρίβοντας εκεί μια μακριά βίδα με αυτοκόλλητη τομή. Κατά την εγκατάσταση δοκών από μια ευρεία σανίδα με μικρό πάχος, μπορείτε επίσης να χρησιμοποιήσετε μεταλλικές γωνίες από χάλυβα πάχους 2 mm.
	Τοποθέτηση των κάτω εισπνοών. Στο κάτω μέρος κάθε δοκού ζευκτών, τοποθετούμε μακριές εγκάρσιες σανίδες, καθεμία από τις οποίες πρέπει να συνδέει την αριστερή δοκό, τον στύλο και τη δεξιά δοκό. Ρυθμίζουμε τις σανίδες σύμφωνα με το επίπεδο, στερεώνοντας την καθεμία με τουλάχιστον δύο βίδες με αυτοκόλλητη τομή. Για να ενισχύσετε τη στερέωση, μπορείτε να σφίξετε τα μέρη με μπουλόνια. Κόβουμε τις προεξέχουσες άκρες των ρουφηξιών διαγώνια στο ίδιο επίπεδο με τα δοκάρια,
	Τοποθέτηση κορυφαίων δεμάτων. Στερεώνουμε τις πάνω τζούρες με την ίδια ακριβώς σειρά. Θα πρέπει να βρίσκονται ακριβώς κάτω από το τρέξιμο.
	Κόψιμο δοκών. Κόβουμε τις άκρες των δοκών, σχηματίζοντας κάθετες και οριζόντιες επιφάνειες για την τοποθέτηση λωρίδων γείσου. Είναι πολύ σημαντικό να κόβουμε όλα τα δοκάρια κλίσης στο ίδιο επίπεδο, επομένως λαμβάνουμε προσεκτικά όλες τις μετρήσεις πριν ξεκινήσουμε τη λειτουργία.
	Διακόσμηση γλουτών. Γεμίζουμε την μετωπική σανίδα στα κάθετα τμήματα των δοκών, ισοπεδώνοντάς την προσεκτικά. Στο κάτω μέρος κάθε δοκού, κόβουμε ένα μικρό δείγμα, μετά το οποίο βάζουμε μια στενή σανίδα με πάχος 20 mm ή περισσότερο και τη στερεώνουμε με βίδες με αυτοκόλλητη τομή. Αυτός ο πίνακας θα χρησιμεύσει ως βάση για την εγκατάσταση σταλάκτη.

Όπως σημείωσα παραπάνω, αυτό δεν είναι το μόνο σχέδιο σχεδιασμού. Άλλες επιλογές για συστήματα ζευκτών είναι επίσης δυνατές, αλλά αν δεν έχετε εμπειρία, θα πρέπει να αρχίσετε να κυριαρχείτε στην τεχνική με απλούς και αποδεδειγμένους αλγόριθμους.

Στάδιο 3. Τοποθέτηση του κιβωτίου, στεγανοποίηση και στέγη

Έτσι, η δομή στήριξης της δίρριχτης οροφής είναι έτοιμη. Τώρα πρέπει να μετατρέψουμε το πλαίσιο σε μια πλήρη οροφή. Αυτή η εργασία δεν είναι τόσο μεγάλης κλίμακας, αλλά εξακολουθεί να είναι χρονοβόρα.

Κύρια στάδια:

1. Τοποθέτηση στεγανοποίησης. Στις δοκούς ανοίγουμε οριζόντια τα ρολά της στεγανωτικής μεμβράνης, στερεώνοντάς την απευθείας στα πόδια της δοκού με τη βοήθεια γαλβανισμένων βραχιόνων. Τοποθετούμε τη στεγανοποίηση με επικάλυψη (από 100 έως 300 mm, όσο μεγαλύτερη είναι η γωνία κλίσης, τόσο λιγότερη επικάλυψη). Οι αρμοί των πάνελ πρέπει να είναι κολλημένοι.

Σε μέρη όπου οι σωλήνες εξαερισμού και καμινάδας διέρχονται από την οροφή, καθώς και κατά μήκος της κορυφογραμμής, τοποθετούμε πρόσθετη στεγανοποίηση.

2. Τοποθέτηση του κιβωτίου / αντίθετου κιβωτίου. Επιπλέον, στερεώνουμε το στεγανωτικό υλικό γεμίζοντας ξύλινες ράβδους κατά μήκος των ποδιών της δοκού με ένα τμήμα τουλάχιστον 30x30 mm.Πάνω από αυτές τις ράβδους, τοποθετούμε το κιβώτιο κάτω από το υλικό στέγης - πηχάκια, σανίδες ή φύλλα κόντρα πλακέ. Για τη στερέωση του τελάρου χρησιμοποιούμε ξυλόβιδες.

3. Θερμικό και φράγμα ατμών της οροφής. Στο εσωτερικό, μεταξύ των δοκών, τοποθετούμε θερμομονωτικά χαλάκια που ελαχιστοποιούν την απώλεια ενέργειας μέσω των πλαγιών. Εάν η τιμή του ορυκτού μαλλιού αποδειχθεί αφόρητη, μπορεί να χρησιμοποιηθεί και αφρώδες πλαστικό - αλλά σε αυτή την περίπτωση καλό είναι να φροντίσετε για πρόσθετο αερισμό. Καλύπτουμε τη μόνωση με μια μεμβράνη φραγμού ατμών και στη συνέχεια τη στερεώνουμε με εγκάρσιες ράβδους ή επένδυση από κόντρα πλακέ ή μοριοσανίδες.

4. Εγκατάσταση του επιλεγμένου υλικού στέγης. Ξεκινάμε την εργασία από την περίμετρο, τοποθετώντας μαρκίζες και τελικές λωρίδες. Στη συνέχεια τοποθετούμε το υλικό στέγης στις πλαγιές, προσπαθώντας να μην καταστρέψουμε τη στεγανοποίηση κατά την εγκατάσταση. Στερεώνουμε τα φύλλα στέγης στο κιβώτιο.

5. Εγκατάσταση πρόσθετων στοιχείων. Τοποθετούμε πρόσθετα στοιχεία της οροφής - μια λωρίδα κορυφογραμμής που επικαλύπτει τη διασταύρωση των πλαγιών στο πάνω μέρος, τις λωρίδες που γειτνιάζουν με τις καμινάδες και τον εξαερισμό κ.λπ.

6. Εγκατάσταση συστήματος αποχέτευσης. Στερεώνουμε συνδετήρες για υδρορροές στην μετωπική σανίδα ή στα ακραία μέρη των δοκών. Τοποθετούμε υδρορροές κατά μήκος των πλαγιών με κλίση προς τις χοάνες υποδοχής. Στις άκρες βάζουμε χωνιά, από τα οποία κατεβάζουμε τους σωλήνες αποχέτευσης.

συμπέρασμα

Η αέτωμα στέγη είναι απλώς η επιλογή από την οποία μπορείτε να αρχίσετε να κυριαρχείτε στις δεξιότητες στέγης. Αφού μελετήσετε τις οδηγίες μου και το βίντεο σε αυτό το άρθρο, θα λάβετε τις ελάχιστες γνώσεις που απαιτούνται για την εργασία και, στη συνέχεια, είναι θέμα εξάσκησης. Εάν έχετε οποιεσδήποτε ερωτήσεις - ρωτήστε τις στα σχόλια.

Σας βοήθησε το άρθρο;