Εάν αποφασίσετε να αναλάβετε μια τόσο περίπλοκη κατασκευή όπως μια οροφή με μισό ισχίο με τα χέρια σας, τότε θα σας ενδιαφέρει να μάθετε μερικές πληροφορίες σχετικά με αυτό το θέμα. Για παράδειγμα, ποια υλικά να χρησιμοποιήσετε και ποια είναι η σειρά εργασίας. Όλα αυτά μπορείτε να τα μάθετε από το άρθρο μας.
Η ημι-ισχιακή δίρριχτη οροφή είναι μια συμβατική κατασκευή με αέτωμα στην κορυφή και ένα τραπεζοειδές στο κάτω μέρος (στο επίπεδο μεταξύ του πρώτου και του δεύτερου ορόφου).
ο όψη οροφής από σχιστόλιθο δίνει σε ολόκληρο το κτίριο μια πολύ ενδιαφέρουσα και πρωτότυπη εμφάνιση, δείχνει ξεκάθαρα τη γραμμή μεταξύ των ορόφων. Αυτός ο σχεδιασμός χρησιμοποιείται συχνότερα για μικρά σπίτια.
Η ημι-ισχυρή στέγη (τετράριχη) είναι μια κατασκευή μανσάρδου με σπασμένη κλίση.Γίνεται σε περιπτώσεις όπου η περιοχή του επιθυμητού δωματίου δεν ταιριάζει σε τριγωνικό σχήμα.
Ως αποτέλεσμα, λαμβάνεται πολύς ελεύθερος χώρος κάτω από την οροφή, ο οποίος μπορεί να χρησιμοποιηθεί κατά την κρίση σας.
Φτιάξτο μόνος σου ημι-ισχιακές στέγες Συνιστάται η εγκατάσταση σε σπίτια που βρίσκονται σε ζώνη ισχυρών ανέμων. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι οι χαμηλότερες πλαγιές καλύπτουν καλά τα αετώματα του σπιτιού από την υγρασία και τους ανέμους.
Σχεδιαστικά, αυτές οι στέγες αντιπροσωπεύουν κάτι μεταξύ μιας οροφής ισχίου και μιας συμβατικής στέγης με αέτωμα.
Λοιπόν, από πού ξεκινάτε να χτίζετε; Με υπολογισμούς φυσικά. Εάν δεν υπάρχουν γνώσεις σε αυτόν τον τομέα, είναι καλύτερο να παραγγείλετε έναν υπολογισμό - μια οροφή με μισό ισχίο + ένα σχέδιο από ειδικούς.
Στη συνέχεια, σύμφωνα με τα στοιχεία που ελήφθησαν, θα πρέπει να αγοραστεί υλικό. Κατά την αγορά, θα πρέπει να δώσετε προσοχή στην ποιότητα του ξύλου. Πρέπει να είναι στεγνό, χωρίς κόμπους και ρωγμές. Πριν από την έναρξη της εργασίας, όλα τα ξύλινα στοιχεία υποβάλλονται σε επεξεργασία με ένα προστατευτικό διάλυμα.
Συμβουλή! Η οροφή πρέπει να είναι ισχυρή και αξιόπιστη. Επομένως, η ακριβής ανάπτυξη και η ευσυνείδητη απόδοση όλων των εργασιών είναι τόσο σημαντική. Οι ειδικοί δεν συνιστούν στους αρχάριους να αναλάβουν τέτοια περίπλοκα σχέδια, επειδή ένα λάθος μπορεί να οδηγήσει σε απρόβλεπτες συνέπειες. Εάν θέλετε πραγματικά να φτιάξετε μια στέγη με τα χέρια σας, αφήστε το σύστημα ζευκτών να εγκατασταθεί από επαγγελματίες και θα φροντίσετε για την επακόλουθη μόνωση και τοποθέτηση της οροφής.
Θα σταθούμε εν συντομία στην ακολουθία συναρμολόγησης του συστήματος δοκών, καθώς αυτός ο σχεδιασμός είναι περίπλοκος για αρχάριους και οι ίδιοι οι ειδικοί γνωρίζουν τι και πώς να κάνουν.
Η σειρά εγκατάστασης του συστήματος ζευκτών.
- Μια επίστρωση χύνεται κατά μήκος της περιμέτρου στην οποία τοποθετούνται καρφιά με διάμετρο τουλάχιστον 10 mm και με βήμα όχι μεγαλύτερο από 120 cm. Στη συνέχεια η επιφάνεια καλύπτεται με στεγανωτικό υλικό.
- Στις ράβδους στήριξης ανοίγονται τρύπες για τα καρφιά και στη συνέχεια βάζουμε τη δοκό πάνω τους. Η φουρκέτα πρέπει να προεξέχει 2-3 cm πάνω από τη δοκό. Πάνω τους τοποθετούνται ροδέλες και μετά σφίγγονται τα παξιμάδια. Αυτές είναι οι ράβδοι στήριξης (Mauerlat) στις οποίες θα στηρίζονται οι δοκοί.
- Στη συνέχεια, τοποθετούνται πολυεπίπεδα ή κρεμαστά δοκάρια. Ποια επιλογή να διαλέξετε εξαρτάται από το μέγεθος της οροφής και από το αν υπάρχουν ή όχι φέροντες τοίχοι ή στηρίγματα στη μέση.
Τα κρεμαστά δοκάρια στηρίζονται στους εξωτερικούς τοίχους. Το φορτίο πάνω τους είναι μεγάλο, για να μειωθεί γίνεται μια ρουφηξιά, η οποία συνδέει τα πόδια της δοκού μεταξύ τους.
Τα ελασματοποιημένα δοκάρια εφάπτονται με τις άκρες τους στα εξωτερικά τοιχώματα και με το εσωτερικό τους στα στηρίγματα ή στα εσωτερικά τοιχώματα. Αυτός ο σχεδιασμός έχει μικρότερο βάρος και εξοικονομεί υλικό.
- Στην κορυφή, τοποθετείται μια κορυφογραμμή, η οποία συνδέει τα δοκάρια μεταξύ τους. Στις θέσεις των γοφών, τα δοκάρια δεν είναι προσαρτημένα στην κορυφογραμμή, αλλά στα ακραία δοκάρια της κύριας αέτωμα στέγης.
- Τοποθετούνται ενδιάμεσα δοκάρια. Το βήμα μεταξύ τους είναι συνήθως ίσο με το πλάτος του μονωτικού υλικού (60-120cm).
- Τοποθετούνται εγκάρσιες ράβδοι.
Αφού εγκατασταθεί το σύστημα ζευκτών, μπορεί να θεωρηθεί ολοκληρωμένη η τοποθέτηση μιας μισογεμισμένης οροφής. Τώρα προχωρήστε στην τοποθέτηση υλικού στέγης, στεγανοποίησης και μόνωσης.
Η εργασία μπορεί να εκτελεστεί με την ακόλουθη σειρά:
- Μεταξύ των δοκών τοποθετείται θερμομόνωση. Για τους σκοπούς αυτούς, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε διογκωμένη πολυστερίνη, πεπιεσμένο ορυκτοβάμβακα κ.λπ.
- Από πάνω του τοποθετείται στεγανοποίηση. Προηγουμένως, το rubiroid χρησιμοποιήθηκε για αυτούς τους σκοπούς, τώρα μεμβράνες διάχυσης.
- Η αδιαβροχοποίηση στερεώνεται με ένα πλέγμα, το οποίο γεμίζεται πάνω από τη μεμβράνη στα δοκάρια.
- Περαιτέρω, το κλουβί είναι προσαρτημένο σε μοτίβο σκακιέρας. Εάν η οροφή είναι μαλακή, ο λάστιχος είναι κατασκευασμένος από φύλλα OSB.
- Το υλικό στέγης τοποθετείται στο κιβώτιο και στερεώνεται.
- Στο εσωτερικό της ταράτσας κλείνουμε τη μόνωση με φράγμα υδρατμών.
- Στη συνέχεια γίνεται διακοσμητική επένδυση.
- Στην οροφή τοποθετούνται πατίνια, κατασκευάζεται κιβώτιο γείσου και καλύπτεται.
Φυσικά, μια μισή οροφή είναι ένα περίπλοκο αλλά αξιόπιστο σχέδιο. Αλλά και αυτή, όπως όλοι οι άλλοι, χρειάζεται καλό αερισμό. Αυτή η ερώτηση πρέπει να εξεταστεί εκ των προτέρων.
Ο χώρος κάτω από την οροφή αερίζεται χάρη στα αντίθετα πλέγματα· πρέπει επίσης να υπάρχουν γρίλιες εξαερισμού στο κουτί του γείσου. Εάν όλα γίνονται σωστά, η οροφή θα διαρκέσει πολύ χωρίς να απαιτεί επισκευές.
Από όλα τα παραπάνω, μπορούμε να συμπεράνουμε: η οροφή με μισό ισχίο φτιαγμένο μόνος σου είναι ένα υπεύθυνο και δύσκολο έργο. Επομένως, πριν το αναλάβετε, πρέπει να υπολογίσετε «νηφάλια» τις δυνάμεις και τις δυνατότητές σας.
Σας βοήθησε το άρθρο;