Φαίνεται ότι το ξύλο δεν είναι το πιο αξιόπιστο υλικό για στέγες. Ωστόσο, έχει χρησιμοποιηθεί για αυτούς τους σκοπούς για μεγάλο χρονικό διάστημα μέχρι σήμερα. Είναι δυνατόν να τοποθετήσετε μια τέτοια στέγη μόνοι σας, πώς είναι διατεταγμένη μια ξύλινη στέγη με τα χέρια σας και πόσο καιρό θα διαρκέσει - αργότερα σε αυτό το άρθρο.
Όταν οι τοίχοι και η οροφή είναι από το ίδιο υλικό, η θέα του σπιτιού είναι υπέροχη.
Το ξύλο είναι το αρχαιότερο οικοδομικό υλικό με το οποίο άρχισε να εργάζεται ο άνθρωπος, επομένως δεν προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι οι πρώτες στέγες ήταν επίσης ξύλινες. Έχουν περάσει χιλιάδες χρόνια, αλλά το δέντρο όχι μόνο συνεχίζει να χρησιμοποιείται ενεργά στη στέγη, αλλά έχει επίσης ανακτήσει τη δημοτικότητά του τις τελευταίες δεκαετίες.
Ωστόσο, υπήρξαν και σημαντικές αλλαγές.Αν παλαιότερα οι ξύλινες στέγες ήταν οι φθηνότερες και σχετικά απλές στην εγκατάσταση, τώρα είναι ένας από τους πιο ακριβούς και χρονοβόρους τύπους στέγης για εγκατάσταση.
Αν και, όπως και πριν, ένα σωστά τοποθετημένο δάπεδο θα διαρκέσει για δεκαετίες, ή και αιώνες, και θα αναδείξει το κτίριο με ένα πρωτότυπο σχέδιο.
Υλικά που χρησιμοποιούνται
Για χρήση στέγης:
- Βότσαλα - μικρές πριονισμένες σανίδες με διαμήκη σύνδεση αυλακιού
- Shindel - "ξύλινα πλακάκια", μικρές κομμένες στο χέρι σανίδες ακανόνιστου σχήματος
- Ploughshare - ένα είδος έρπητα ζωστήρα, αλλά οι ίδιες οι σανίδες κατασκευάζονται με τη μορφή καμπύλης ωμοπλάτης ή έχουν πυραμιδικό σχήμα, το κάτω άκρο μερικές φορές γίνεται σγουρό
- Tes - σανίδα με άκρες, μερικές φορές - με επιλογή κατά μήκος της άκρης, κατασκευασμένη από ξύλο κωνοφόρων
- Βότσαλα - λεπτές μη βαθμονομημένες σανίδες, πελεκημένες από συμπαγή κορμό από έλατο, σκλήθρα, ασπέν
- Ξύλο ροκανίδια - το ίδιο με τον έρπητα ζωστήρα, αλλά πιο κοντό
Σημαντικές πληροφορίες! Από κάθε είδους ξυλεία διατάσσονται μόνο δίρριχτες στέγες, ενώ κλίση στέγης θα πρέπει να είναι εντός 18 - 90%. Όσο μεγαλύτερη είναι η κλίση, τόσο περισσότερο υλικό θα καταναλωθεί, αλλά η διάρκεια ζωής μιας τέτοιας οροφής θα αυξηθεί σημαντικά.
Τεχνολογία ξύλινης στέγης
Οι μέθοδοι για την κατασκευή στεγών από διαφορετικά υλικά έχουν σημαντικές διαφορές και οι περισσότερες από αυτές επιτρέπουν πολλές πιθανές επιλογές.
Υπάρχουν οι εξής τύποι ξύλινων στεγών:
- Επίπεδη επικάλυψη στέγης
- Επικάλυψη σανίδας στέγης σε δύο στρώσεις
- Στέγη σανιδωτής
- βότσαλα στέγη
- οροφή βότσαλα
Η στέγη από βότσαλα είναι η πιο δύσκολη ξύλινη οροφή στην εγκατάσταση - είναι καλύτερα να μην την τοποθετήσετε με τα χέρια σας χωρίς εργασιακή εμπειρία.Αυτό το υλικό αποτελείται από σανίδες μήκους 40-70 cm και πλάτους 10-15 cm, κομμένες στο χέρι, σπάνια πριονισμένες.
Το πριονισμένο βότσαλο έχει μια τραχιά επιφάνεια που απορροφά καλύτερα την υγρασία, ενώ το πελεκημένο βότσαλο διατηρεί τη φυσική δομή των ινών.
Σε μία από τις διαμήκεις πλευρές, η σανίδα πιέζεται σε σφήνα πάχους 3-5 mm, στη δεύτερη, το πάχος της οποίας είναι 10-12 mm, δημιουργείται μια σφηνοειδής αυλάκωση βάθους 10-12 mm, το πλάτος του που στην αρχή είναι -5 mm, και στενεύει στα 3 mm προς το τέλος.
Ο έρπητας ζωστήρας κατασκευάζεται από μαλακό ξύλο, βελανιδιά ή λεύκη. Το υλικό τοποθετείται σε ένα τελάρο από κοντάρια ή ξυλεία 40x40, 50x50 cm ή σε ένα συνεχές κιβώτιο σανίδων.
Εάν ένα κιβώτιο είναι κατασκευασμένο από ξύλο ή κοντάρια, το αξονικό βήμα τους είναι το 1/3 του μήκους των σανίδων βότσαλα. Σε οριζόντιες σειρές, όλες οι αυλακώσεις πρέπει να βλέπουν την ίδια κατεύθυνση· σε μια σειρά, το στενό άκρο του βότσαλα εισάγεται στην αυλάκωση.
Μετά την τοποθέτηση, κάθε βότσαλο με την επάνω άκρη καρφώνεται στην ξυλεία του κιβωτίου με ένα καρφί. Το καρφί πρέπει να εισχωρήσει στην ξυλεία κατά τουλάχιστον 20 mm.
Για διαφορετικούς τύπους ξύλου, χρησιμοποιούνται διαφορετικά καρφιά: για πεύκο και κέδρο - χαλκός, πιο κατάλληλο σε χρώμα, για άλλα είδη - συνηθισμένο γαλβανισμένο.
Το βότσαλο τοποθετείται σε δύο στρώματα - σε κληματαριές, αετώματα της στέγης, βοηθητικά κτίρια, σε τρία - στην οροφή κτιρίων κατοικιών, σπάνια, όταν απαιτείται αυξημένη αξιοπιστία - σε τέσσερις σειρές.
Σε αυτή την περίπτωση, η επόμενη σειρά καλύπτει την προηγούμενη κατά το ήμισυ - με δύο στρώσεις, επάνω 2/3 - στα τρία και ¾ - στα τέσσερα.
Το πάνω μέρος κάθε σανίδας, το οποίο είναι καρφωμένο στο τελάρο, αγγίζεται επίσης κάπως για να μειωθεί το συνολικό πάχος της οροφής. Οι σειρές στοιβάζονται χωριστά, δηλαδή, η άκρη της σανίδας της πάνω σειράς πέφτει στη μέση της σανίδας της κάτω.
Οι αυλακώσεις (κοίλοι αρμοί της οροφής) έχουν σχήμα βεντάλιας, για τις οποίες οι σανίδες που χρησιμοποιούνται από την πλευρά του στενού πλευρικού τοιχώματος πλανίζονται στην επιθυμητή γωνία, δίνοντας στο βότσαλο τραπεζοειδές σχήμα.
Πριν από την τοποθέτηση, όλες οι σανίδες αντιμετωπίζονται με αντισηπτικό και εάν οι ιδιοκτήτες φοβούνται μια πυρκαγιά, τότε με ένα επιβραδυντικό φλόγας (πυροσβεστικό μέσο).
Το στέλεχος και το άροτρο στοιβάζονται με τον ίδιο ακριβώς τρόπο. Η μόνη διαφορά είναι ότι οι σανίδες εδώ είναι μικρότερες - 20-40 cm, αντίστοιχα, οι ράβδοι του κιβωτίου τοποθετούνται πιο συχνά.
Επιπλέον, τα πλαϊνά τοιχώματα των πλακών εδώ δεν έχουν αυλακώσεις και κώνους, αλλά στοιβάζονται από άκρη σε άκρη μεταξύ τους. Ωστόσο, όχι κοντά, η απόσταση μεταξύ των σανίδων σε οριζόντιες σειρές είναι περίπου 3-5 mm, αφού όταν είναι υγρό το υλικό διογκώνεται και η οροφή αρχίζει να παραμορφώνεται.
Με τον ίδιο σχεδιασμό, η διόγκωση σε υψηλή υγρασία κλείνει τις ρωγμές στην οροφή και όταν στεγνώσει το ξύλο, τα ανοίγματα ανοίγουν ξανά και παρέχουν καλό αερισμό στη σοφίτα.
ΣΥΜΒΟΥΛΗ! Η καλύτερη φυλή για οποιαδήποτε ξύλινα υλικά στέγης είναι η πεύκη.
Αυτή:
- Έχει υψηλή πυκνότητα και περιεκτικότητα σε ρητίνη, με αποτέλεσμα να μην υπόκειται σε αποσύνθεση και φθορά από παράσιτα.
- Έχει μεγάλη διάρκεια ζωής
- Πολύ όμορφη δομή
- Σχετικά φθηνό
Στέγες από έρπητα ζωστήρα και τσιπς
- σκουπίδια
- σακαράκα
Η οροφή από θραύσματα και τσιπς επικαλύπτεται, τόσο σε οριζόντιες όσο και σε κάθετες σειρές. Τις περισσότερες φορές, κατασκευάζονται επιστρώσεις τριών και τεσσάρων στρωμάτων.
Τα βότσαλα επικαλύπτονται κατά μήκος σύμφωνα με την ίδια αρχή με το βότσαλο: σε στέγη τριών στρωμάτων - κατά τα 2/3 του μήκους, σε 4 στρώσεων - κατά ¾. Οι γειτονικές σανίδες σε μια σειρά επικαλύπτονται κατά 25-30 mm. Η επόμενη στρώση στρώνεται έτσι ώστε οριζόντια η επάνω ράβδος με τη μέση της να καλύπτει τη σύνδεση των δύο κάτω.
Σε κάθε δοκό του τελάρου, κάθε βότσαλο στερεώνεται με καρφί βότσαλα 70x1,5. Το πατίνι είναι στριφωμένο με μια γωνία των σανίδων.
Η τεχνολογία για τη στερέωση μιας πελεκημένης οροφής είναι απολύτως παρόμοια, αλλά το μήκος των σανίδων είναι μικρότερο: για έρπητα ζωστήρα είναι 400-1000 mm, με πλάτος 90-130 mm και πάχος 3-5 mm. Τα ροκανίδια είναι ελαφρώς μικρότερα: μήκος 400-500 mm, πλάτος - 70-120 και πάχος - κατά μέσο όρο 3 mm.
Αντίστοιχα, για τα τσιπς, θα χρειαστεί ένα πιο συχνό κιβώτιο: κάθε 15 εκ., ενώ για τα έρπητα ζωστήρα μπορεί να φτάσει έως και τα 30 εκ. Γενικά, στις περισσότερες περιπτώσεις, αυτός ο τύπος στέγης είναι διατεταγμένος κατά μήκος ενός συνεχούς κιβωτίου.
Η κουρτίνα και τα ροκανίδια είναι τα ελαφρύτερα από τα ξύλινα υλικά στέγης, επομένως κάτω από αυτά μπορείτε να τακτοποιήσετε ένα κιβώτιο ξύλου 40x40 mm.
σανίδα στέγη
Η οροφή από κάλυμμα είναι ίσως η απλούστερη και φθηνότερη από όλες τις άλλες ξύλινες επικαλύψεις. Ωστόσο, η αντοχή του είναι η μικρότερη.
Σημαντικές πληροφορίες! Προηγουμένως, οι σανίδες κόπηκαν με το σχίσιμο ενός μόνο κορμού κατά μήκος. Ταυτόχρονα, το ρήγμα πήγε κατά μήκος των ινών του ξύλου, διατηρώντας όλες τις ιδιότητες της συστοιχίας του. Επομένως, τέτοιες στέγες χρησίμευαν για εκατό χρόνια ή περισσότερο. Δεν πρέπει να περιμένετε τέτοια μακροζωία από πριονισμένες σανίδες, καθώς η φυσική του δομή είναι σπασμένη. Και θα είναι χειρότερο να αντισταθούμε στις επιπτώσεις των καιρικών συνθηκών.
Η σανίδα οροφή τοποθετείται διαμήκη (όταν οι σανίδες τοποθετούνται παράλληλα προς την κατεύθυνση της κλίσης) ή εγκάρσια (όταν οι σανίδες τοποθετούνται παράλληλα με την κορυφογραμμή) με τρόπο.
Η δεύτερη μέθοδος χρησιμοποιείται μόνο σε προσωρινές κατασκευές και είναι πολύ απλή.Οι σανίδες τοποθετούνται από κάτω προς τα πάνω δεξιά κατά μήκος των κορμών, με κάθε επόμενη σειρά να επικαλύπτει την προηγούμενη κατά 5 εκ. Κάθε σανίδα συνδέεται σε κάθε κορμό με ένα καρφί.
Η διαμήκης μέθοδος έχει 3 επιλογές:
- Σε δύο στρώσεις από άκρο σε άκρο - οι σανίδες τοποθετούνται με μια μετατόπιση του ανώτερου στρώματος σε σχέση με το κάτω ένα προς το ήμισυ των σανίδων, η απόσταση μεταξύ των σανίδων στη σειρά είναι περίπου 0,5 cm για στέγνωμα
- Razbezhke κατά μήκος της πλαγιάς - οι σανίδες της κάτω σειράς στοιβάζονται με κενό 50 mm η μία από την άλλη και η επάνω σειρά τους επικαλύπτει με κλήση σε κάθε μία από τις γειτονικές σανίδες κατά τα ίδια 50 mm
- Με το κάλυμμα του κάτω στρώματος με αναβοσβήνει - η κάτω σειρά τοποθετείται συμπαγής και οι αρμοί επικαλύπτονται με σανίδες μικρότερου πλάτους, επίσης με επικάλυψη σανίδων 50 mm της κάτω σειράς
Σε κάθε περίπτωση, οι σανίδες της πάνω σειράς καρφώνονται στο τελάρο με καρφιά, 2 καρφιά σε κάθε ράβδο. Βήμα τόρνου - 600-800 mm. Το πάχος των σανίδων είναι 19-25 mm, η ξυλεία είναι 60x60 mm.
Οι αριθμοί στο σχήμα δείχνουν:
- Κορυφαίες σειρές σανίδων
- Κάτω σειρές σανίδων
- υδρορροή
- σανίδα πατινάζ
- Ράβδοι τόρνου
- Μαρκίζα
Το σχήμα δείχνει επίσης ένα τμήμα της σανίδας, στο οποίο φαίνονται οι αυλακώσεις για την αποστράγγιση του νερού, οι οποίες γίνονται εκ των προτέρων.
ΣΥΜΒΟΥΛΗ! Κατά κανόνα, τα υδροφράγματα και τα φράγματα ατμών δεν τοποθετούνται κάτω από μια ξύλινη οροφή: το ξύλο δεν σχηματίζει συμπύκνωμα μέσα στη σοφίτα λόγω χαμηλής θερμικής αγωγιμότητας, αλλά η παρεμβολή στην ελεύθερη αναπνοή του υλικού μπορεί να οδηγήσει σε επιταχυνόμενη βλάβη του.
Με τους αιώνες, η ανθρωπότητα έχει βελτιώσει τις δεξιότητές της στην κατασκευή στεγών και οι ξύλινες στέγες εξακολουθούν να λειτουργούν, παρά την έλευση σύγχρονων υλικών.
Είναι ιδιαίτερα δημοφιλή όταν καλύπτουν ξύλινα σπίτια, επειδή όχι μόνο δίνουν στο κτίριο μια ολιστική εμφάνιση, αλλά και αναπνέουν εγκαίρως μαζί του.Αν και η εγκατάσταση μιας τέτοιας οροφής δεν είναι εύκολη και ακριβή, αλλά αξίζει τον κόπο.
Σας βοήθησε το άρθρο;