Πλαίσιο οροφής: τεχνολογία εγκατάστασης

Κατά την ανέγερση στέγης, το «πρώτο βιολί» σε ολόκληρη τη δομή παίζεται από το πλαίσιο της οροφής. Είναι στο πλαίσιο που πέφτει το κύριο μηχανικό φορτίο, πράγμα που σημαίνει ότι οι απαιτήσεις για την αντοχή, την αξιοπιστία και την ανθεκτικότητα του πλαισίου είναι οι υψηλότερες. Το υλικό στέγης, η μόνωση και η στεγανοποίηση μπορεί να είναι πολύ διαφορετικά, αλλά αν το πλαίσιο είναι κατασκευασμένο με ελαττώματα - γράψτε σπατάλη: μια τέτοια οροφή δεν θα διαρκέσει πολύ.

Πολύ συχνά, η κατασκευή ενός πλαισίου οροφής μπερδεύει τους αρχάριους τεχνίτες. Ωστόσο, αν το καταλάβετε, τότε δεν υπάρχει τίποτα αδύνατο σε αυτό το έργο, απλά πρέπει να επιλέξετε ένα από τα προτεινόμενα σχεδιασμός στέγης σπιτιού και μπείτε στη δουλειά.

Με τη σωστή προσέγγιση, τον σωστό υπολογισμό και την καλή θεωρητική προετοιμασία, το πλαίσιο της οροφής για ένα μικρό σπίτι μπορεί να ανεγερθεί ακόμη και μόνο του.

Ταυτόχρονα, όχι μόνο θα εξοικονομήσετε σημαντικά οικονομικούς πόρους που αναπόφευκτα θα δαπανηθούν για μισθούς για μισθωτούς τεχνίτες, αλλά θα μπορείτε επίσης να ελέγξετε τη διαδικασία ανέγερσης του πλαισίου.

Και αυτό, με τη σειρά του, σημαίνει ότι ο σχεδιασμός της οροφής σας δεν θα σας επιφέρει δυσάρεστες εκπλήξεις την πιο ακατάλληλη στιγμή.

Σε αυτό το άρθρο θα σας πούμε πώς να φτιάξετε μόνοι σας ένα πλαίσιο οροφής, χρησιμοποιώντας μόνο τα πιο κοινά εργαλεία και υλικά.

Για παράδειγμα, θα πάρουμε το πλαίσιο της πιο συνηθισμένης οροφής τύπου αέτωμα. Αλλά αν κυριαρχήσετε αυτήν την τεχνολογία, τότε μπορείτε εύκολα να κατασκευάσετε στέγες διαφορετικού σχεδίου (χτυπημένες, σπασμένες, υπόστεγα) - θα αρκεί απλώς να λάβετε υπόψη τα χαρακτηριστικά ενός συγκεκριμένου σχεδίου.

Επιλογή του τύπου συστήματος ζευκτών

Το πρώτο πράγμα που πρέπει να αποφασίσουμε είναι το είδος του συστήματος ζευκτών. Οποιοδήποτε σύστημα δοκών αποτελείται από δύο πόδια δοκών που συνδέονται μεταξύ τους στην κορυφή.

Στο κάτω μέρος, τα πόδια συνδέονται με μια κάτω επίστρωση, η οποία μπορεί επίσης να χρησιμεύσει ως βάση για ένα δάπεδο σοφίτας. Ωστόσο, στη δομή ενός τέτοιου συστήματος, είναι δυνατές αποχρώσεις.

Το πλαίσιο της οροφής του σπιτιού μπορεί να κατασκευαστεί με βάση δύο τύπους συστημάτων ζευκτών: πολυεπίπεδο και κρεμαστό. Τόσο τα πολυεπίπεδα όσο και τα κρεμασμένα συστήματα δοκών μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε ιδιωτικές κατασκευές.

Πώς να επιλέξετε ένα σύστημα για την κατασκευή ενός πλαισίου;

Η επιλογή του συστήματος ζευκτών οφείλεται κυρίως στα σχεδιαστικά χαρακτηριστικά του ίδιου του κτιρίου. Εάν η απόσταση μεταξύ των εξωτερικών φέροντων τοίχων δεν υπερβαίνει τα 6 m, μπορείτε να εγκαταστήσετε ένα σύστημα ανάρτησης δοκών.

Η ιδιαιτερότητα αυτού του συστήματος είναι ότι τα πόδια του δοκού στηρίζονται μόνο στους πλευρικούς τοίχους του σπιτιού - και με μεγάλο πλάτος του κτιρίου, συμβαίνει μια μάλλον επικίνδυνη χαλάρωση των δοκών του κτιρίου κάτω από το βάρος του.

Ένα πιο αξιόπιστο πολυεπίπεδο σύστημα χρησιμοποιείται όταν η απόσταση μεταξύ των εξωτερικών φερόντων τοίχων υπερβαίνει τα 6 m, αλλά στο ίδιο το δωμάτιο υπάρχει ένας εσωτερικός φέρων τοίχος που βρίσκεται στο κέντρο του κτιρίου.

Σε αυτή την περίπτωση, μπορείτε να ξεφύγετε από τα χαλασμένα δοκάρια εγκαθιστώντας ένα πρόσθετο στήριγμα.

Επιλογή υλικών για το πλαίσιο

Τι χρειαζόμαστε για την αυτοκατασκευή πλαισίου δίρριχτης στέγης.

Δοκάρια - ο βασικός κόμβος του πλαισίου - θα κατασκευάσουμε από ξύλο. Για να γίνει αυτό, πρέπει να αγοράσουμε μια σανίδα με άκρα 50x150 mm, καθώς και μια ράβδο 150x150 mm.

Είναι βέλτιστο εάν το ξύλο είναι κωνοφόρο, χειμερινή συγκομιδή και ένα από το οποίο η ρητίνη δεν έχει προηγουμένως στραγγιστεί (οι ρητινώδεις ουσίες στη σύνθεση του ξύλου παρατείνουν σημαντικά τη διάρκεια ζωής του, λειτουργώντας ως φυσικό αντισηπτικό). Επίσης πολύ σημαντικές είναι οι συνθήκες αποθήκευσης του δέντρου πριν από την αγορά, και ο βαθμός ξήρανσής του.

Κατά την εξέταση σανίδων και δοκών, είναι απαραίτητο να δοθεί προσοχή στο πιθανό πάντρεμα του ξύλου: αποκόλληση, ρωγμές, ίχνη ζημιάς από ξυλοσκώληκες.

Τα υλικά στα οποία βρίσκονται αυτά τα σημάδια θα πρέπει να απορριφθούν - η χρήση τους στην κατασκευή του πλαισίου οροφής είναι απαράδεκτη.

Σημείωση! Τα κουφώματα οροφής μπορούν να κατασκευαστούν όχι μόνο από ξυλεία, αλλά και από μεταλλικό κανάλι ή κατασκευές από οπλισμένο σκυρόδεμα. Αλλά σε αυτή την περίπτωση, η οροφή αποδεικνύεται αρκετά βαριά και δεν μιλάμε πλέον για την ανεξάρτητη κατασκευή της.

Εκτός από τα σκέλη δοκών, τις δοκούς και τις σχάρες που συνθέτουν το σύστημα δοκών, το δάπεδο της σοφίτας περιλαμβάνεται στη δομή του πλαισίου της οροφής, καθώς και το αντίθετο πλέγμα και το κιβώτιο.

Εάν ο χώρος της σοφίτας θα χρησιμοποιηθεί για τον προορισμό του (δηλαδή ως σοφίτα ή αποθήκη), τότε αρκεί μια σανίδα 50x150 mm για την κατασκευή ενός πατώματος σοφίτας.

Εάν ο χώρος της σοφίτας λειτουργεί ως σοφίτα (δηλαδή χώρος διαβίωσης), τότε το δάπεδο θα πρέπει να είναι πιο ανθεκτικό: για την τοποθέτησή του, χρειαζόμαστε μια ξυλεία 150x150 mm, η οποία τοποθετείται απευθείας στο Mauerlat. Η χρήση μιας τέτοιας δοκού σάς επιτρέπει να επιτύχετε επαρκή αντοχή από το δάπεδο της σοφίτας.

Για τις μπάρες και τις μπάρες, χρησιμοποιούμε μια πιο λεπτή δοκό. Μια τετράγωνη ράβδος 40x40 ή 50x50 mm είναι αρκετά κατάλληλη. Οι δοκοί αυτού του πάχους είναι αρκετά ισχυροί για να υποστηρίξουν το βάρος σχεδόν οποιουδήποτε υλικού στέγης.

Όταν επιλέγετε δοκούς για τόρνο, πρέπει να παρακολουθείτε αυστηρά την ευθύτητα τους, επειδή η παραμικρή απόκλιση από την ευθεία μπορεί να περιπλέξει σημαντικά τις εργασίες στέγης.

Επίσης, διάτρητο προφίλ από γαλβανισμένο σίδερο μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την κατασκευή μπαταριών και μπαταριών.

Εκτός από τα υλικά για την κατασκευή δοκών, οροφών και σανίδων, θα χρειαστούμε:

• Μεταλλικά καρφιά με σπείρωμα για τη στερέωση του Mauerlat (δοκός στήριξης)
• Συρραπτικά και στηρίγματα για τη σύνδεση των ποδιών δοκών στο Mauerlat
• Συνδετήρες (ξυλοβίδες, καρφιά με διάμετρο 8 και 10 mm) για τη σύνδεση των δοκών μεταξύ τους
• Γαλβανισμένα καρφιά

Το σύνολο των εργαλείων που απαιτούνται για την κατασκευή του πλαισίου οροφής είναι αρκετά τυπικό: θα χρειαστείτε σφυριά διαφορετικών μεγεθών, ένα τρυπάνι για διάνοιξη οπών, ένα πριόνι (ή ένα μύλο) για να κόψετε τα δοκάρια στο μέγεθος και να τους δώσετε το επιθυμητό σχήμα. ένα τσεκούρι ξυλουργού, πλάνη - γενικά, ό,τι είναι πιθανό να βρεθεί στο ντουλάπι εργαλείων σας ούτως ή άλλως.

Ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να δοθεί στο εργαλείο μέτρησης, διότι χωρίς ακριβή στάθμη, βαρέλι και μεζούρα, είναι απίθανο να μπορέσετε να ρυθμίσετε τα δοκάρια ομοιόμορφα σε αρκετά μεγάλη απόσταση.

Προστασία ξύλου πλαισίου

Πριν προχωρήσετε στην κατασκευή του συστήματος ζευκτών, είναι απαραίτητο να διασφαλίσετε ότι όλα τα ξύλινα μέρη του πλαισίου της οροφής προστατεύονται από φωτιά και σήψη.

Για να γίνει αυτό, όλες οι λεπτομέρειες των δοκών, των δαπέδων και των σανίδων πρέπει να υποβληθούν σε επεξεργασία με δύο συνθέσεις:

• Αντιπυρετικό - μια σύνθεση που μειώνει την καύσιμη ύλη του ξύλου και προστατεύει το ξύλινο μέρος του πλαισίου της οροφής από τη φωτιά
• Αντισηπτικό - μια ουσία που σκοτώνει τα βακτήρια και αποτρέπει την εμφάνιση σήψης διεργασιών στο ξύλο των δοκών και των οροφών.

Για την εφαρμογή προστατευτικών ενώσεων, συνιστάται η χρήση βούρτσας, καθώς είναι δύσκολο να επιτευχθεί υψηλής ποιότητας και βαθύς εμποτισμός κατά την επεξεργασία ξύλου με ψεκαστήρα. Εφαρμόζουμε τη σύνθεση σε πολλές στρώσεις, περιμένοντας να στεγνώσει κάθε προηγούμενη στρώση.

Σημείωση! Ορισμένα συντηρητικά ξύλου είναι αρκετά τοξικά.Επομένως, θα πρέπει να εφαρμόζονται μόνο σε καλά αεριζόμενο χώρο ή σε εξωτερικούς χώρους και θα πρέπει να χρησιμοποιείται ατομικός προστατευτικός εξοπλισμός (γυαλιά και αναπνευστήρας).

Η προστασία του πλαισίου της οροφής είναι επίσης δυνατή μετά την κατασκευή του. Σε αυτή την περίπτωση, επεξεργαζόμαστε μια ήδη εγκατεστημένη κατασκευή με επιβραδυντική και αντιβακτηριδιακή σύνθεση, δίνοντας ιδιαίτερη προσοχή στον εμποτισμό του ξύλου στις ενώσεις των δοκών του συστήματος ζευκτών.

Έτσι, επιλέγεται ο τύπος του συστήματος ζευκτών, τα υλικά αγοράζονται και υποβάλλονται σε επεξεργασία με προστατευτική ένωση. Ήρθε η ώρα να ξεκινήσετε την κατασκευή του συστήματος ζευκτών.

Εγκατάσταση Mauerlat

Το στήριγμα για το πλαίσιο της μελλοντικής μας στέγης είναι ένα Mauerlat - μια ξύλινη δοκός που τοποθετείται στους φέροντες τοίχους του σπιτιού. Η κύρια λειτουργία του mauerlat είναι να μεταφέρει και να κατανέμει το βάρος της οροφής και τα φορτία που προκύπτουν (άνεμος, χιόνι κ.λπ.) στις δομές στήριξης.

Το Mauerlat είναι η βάση για σχεδόν οποιοδήποτε σύστημα ζευκτών. Εξαίρεση μπορεί να είναι μόνο η οροφή ενός σπιτιού από ξύλο ή η οροφή ενός σπιτιού πλαισίου - όταν κατασκευάζετε ένα πλαίσιο με τα χέρια σας, σε αυτά τα σπίτια θα χρησιμοποιήσετε την επάνω δοκό τοίχου αντί για το Mauerlat.

Τις περισσότερες φορές (με εξαίρεση την επιλογή που θα περιγραφεί παρακάτω), μια δοκός 100x150 ή 150x150 mm χρησιμοποιείται ως Mauerlat. Είναι βέλτιστο εάν το Mauerlat τοποθετηθεί "ισοπεδωμένο" με την εσωτερική επιφάνεια του τοίχου του κτιρίου και ανεγερθεί ένα φράγμα από τούβλα έξω από το επίπεδο του Mauerlat.

Για να τοποθετήσουμε το Mauerlat κατά μήκος της περιμέτρου του κτιρίου, τοποθετούμε μια μονολιθική τυφλή περιοχή από σκυρόδεμα.Αφού στεγνώσει τελείως το σκυρόδεμα, τοποθετούμε πάνω του πολλά στρώματα υλικού στέγης - θα παρέχει επαρκές επίπεδο στεγανοποίησης και θα εμποδίσει αποτελεσματικά το ξύλο να απορροφήσει την υγρασία από τη βάση του σκυροδέματος.

Τις περισσότερες φορές, το Mauerlat τοποθετείται σύμφωνα με την ακόλουθη τεχνολογία:

• Τοποθετούμε στη βάση του σκυροδέματος καρφιά από μεταλλική ράβδο διαμέτρου 10 mm και άνω. Τα καρφιά μπορούν να τοποθετηθούν τόσο στο στάδιο της ανέγερσης μιας τυφλής περιοχής από σκυρόδεμα, όσο και αργότερα - με τη διάνοιξη οπών στο σκυρόδεμα και τη στερέωση των καρφιών στις οπές με τσιμεντοκονία. Η πρώτη μέθοδος είναι προτιμότερη, καθώς είναι λιγότερο επίπονη.
• Το Mauerlat από μια συμπαγή ράβδο 150x150mm τοποθετείται κατά μήκος της τυφλής περιοχής και σε σημεία όπου η ράβδος αγγίζει τα καρφιά, κάνουμε σημάδια. Σύμφωνα με τα σημάδια, ανοίγουμε τρύπες με ένα τρυπάνι, η διάμετρος του οποίου αντιστοιχεί στη διάμετρο των καρφιών. Βάζουμε το Mauerlat στα καρφιά, ενώ τα καρφιά πρέπει να προεξέχουν από το ξύλο κατά τουλάχιστον 10-15 mm.
• Στερεώνουμε το mauerlat στα καρφιά με παξιμάδια, τοποθετώντας μια φαρδιά επίπεδη ροδέλα μεταξύ της δοκού και του παξιμαδιού για να αποφύγουμε ζημιά στο ξύλο όταν το παξιμάδι σφίγγεται δυνατά

Σημείωση! Εάν έχετε μια μηχανή συγκόλλησης στο χέρι και έχετε τις δεξιότητες να εργαστείτε μαζί της, μπορείτε να εξοικονομήσετε χρήματα σε καρφιά. Αντί για καρφιά, σε αυτή την περίπτωση χρησιμοποιούμε ενισχυτικές ράβδους, και απλά συγκολλούμε τα παξιμάδια στερέωσης σε αυτά.

Ένας άλλος τρόπος τοποθέτησης του Mauerlat σάς επιτρέπει να διευκολύνετε κάπως την εργασία.

Αντί για ξυλεία, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε δύο στρώσεις σανίδων 50x150 mm:

• Απλώνουμε την πρώτη σειρά σανίδων κατά μήκος της περιμέτρου των τοίχων και τις στερεώνουμε με τη βοήθεια βιδών αγκύρωσης με μια κεφαλή και ένα μεταλλικό μανίκι. Για να ανοίξουμε τρύπες σε σκυρόδεμα ή τοιχοποιία, χρησιμοποιούμε ένα τρυπάνι με σφυρί, έχοντας προηγουμένως τρυπήσει την σανίδα με ένα τρυπάνι με ένα συμβατικό τρυπάνι.
• Στρώνουμε τη δεύτερη σειρά σανίδων πάνω από την πρώτη σειρά με τέτοιο τρόπο ώστε οι αρμοί των σανίδων να μην συμπίπτουν και στις γωνίες στρώνουμε τις σανίδες "στο ντύσιμο"
• Συνδέουμε τις σειρές μεταξύ τους χρησιμοποιώντας καρφιά 100 mm.

Μια τέτοια στερέωση του Mauerlat διευκολύνει πολύ την ανύψωση του υλικού σε ύψος - τελικά, η σανίδα είναι πολύ ελαφρύτερη από την ξυλεία.

Και η αντοχή της προκύπτουσας δομής είναι αρκετά αρκετή, ειδικά εάν χτίζεται μια σχετικά ελαφριά οροφή ενός σπιτιού πλαισίου.

Εγκατάσταση δοκών

Το επόμενο βήμα στην κατασκευή του πλαισίου οροφής είναι η τοποθέτηση δοκών. Για να διευκολύνετε την εργασία (ειδικά αν εργάζεστε μόνοι), όλη η επεξεργασία των δοκών γίνεται στο έδαφος.

Έτσι, είναι πιο βολικό να κόψετε τις ράβδους στο μέγεθος, να τους δώσετε το επιθυμητό σχήμα χρησιμοποιώντας ένα πρότυπο, να κόψετε τις απαραίτητες αυλακώσεις και να ανοίξετε τρύπες στερέωσης. Μόνο μετά από αυτό σηκώνουμε τις λεπτομέρειες των δοκών και προχωράμε στη στερέωση.

Η τεχνολογία για την κατασκευή πλαισίου οροφής με σύστημα κρεμαστό ζευκτών είναι η εξής:

• Στο Mauerlat κάνουμε αυλακώσεις για την τοποθέτηση ποδιών δοκών. Η απόσταση μεταξύ των ποδιών της δοκού καθορίζεται στο στάδιο της επιλογής του τύπου του συστήματος δοκών, αλλά σε κάθε περίπτωση δεν πρέπει να υπερβαίνει το 1,5 m - διαφορετικά η δομή θα έχει σαφώς ανεπαρκή ακαμψία.

Σημείωση! Εάν σκοπεύετε να μονώσετε την οροφή, τότε είναι σκόπιμο να συντονίσετε την απόσταση μεταξύ των δοκών με τις διαστάσεις του μονωτικού υλικού. Τοποθετώντας ολόκληρα φύλλα ή ζεύγη μονωτικών φύλλων στο χώρο μεταξύ των δοκών, θα εξοικονομήσετε σημαντικά χρόνο στο κούρεμα.

• Ξεκινάμε την εγκατάσταση δοκών από τα αετώματα - τα ακραία μέρη της οροφής. Έχοντας τοποθετήσει τα δοκάρια στα άκρα, τεντώνουμε ένα κορδόνι ανάμεσα στα πατίνια τους και καθοδηγούμαστε από αυτό όταν τοποθετούμε τα ενδιάμεσα δοκάρια κάθετα.
• Εισάγουμε τα πόδια της δοκού στις αυλακώσεις. Για να στερεώσουμε το πόδι της δοκού στο Mauerlat, χρησιμοποιούμε πολύπλοκους συνδετήρες: η εγκάρσια μετατόπιση της δοκού περιορίζεται από ένα χαλύβδινο βραχίονα και η διαμήκης είναι από ένα στήριγμα με το οποίο η δοκός συνδέεται με το Mauerlat.
• Κατά την τοποθέτηση δοκών, να θυμάστε ότι οι δοκοί πρέπει να προεξέχουν πέρα ​​από την περίμετρο του κτιρίου. Η βέλτιστη τιμή αυτής της προεξοχής (ονομάζεται προεξοχή ή προεξοχή των δοκών) είναι 40 cm - έτσι προστατεύονται οι τοίχοι του κτιρίου από το νερό που ρέει κάτω από την οροφή. Εκτός από την προεξοχή της ίδιας της δοκού, η προεξοχή μπορεί να εξοπλιστεί με τη δημιουργία των δοκών με μια πρόσθετη πιο λεπτή σανίδα - το λεγόμενο "filly". Το "γέμισμα" συνδέεται με τα δοκάρια με καρφιά μέσω μιας φλάντζας - ένα κοντό κομμάτι σανίδας.

Σημείωση! Η χρήση μιας πρόσθετης σανίδας για τη διευθέτηση μιας προεξοχής οροφής δεν είναι ελάττωμα σχεδιασμού: αντίθετα, η χρήση "γεμίσματος" καθιστά ευκολότερο και κάπως φθηνότερο το σχεδιασμό. Διευκολύνει επίσης την επισκευή της προεξοχής - εάν είναι απαραίτητο, αρκεί να αντικαταστήσετε ένα ή περισσότερα "γέμματα" και να μην αλλάξετε ολόκληρη τη δοκό δοκού.

• Στερεώνουμε τα κάτω μέρη των δοκών με έναν ιμάντα, ο οποίος χρησιμοποιείται ως βάση για το δάπεδο της σοφίτας. Οι ράβδοι ιμάντων βασίζονται στο Mauerlat.
• Εάν είναι απαραίτητο, χτίστε τα δοκάρια (αν το μήκος τους είναι ανεπαρκές), τοποθετούμε δύο δοκούς που επικαλύπτονται με επικάλυψη τουλάχιστον ενός μέτρου. Για να στερεώσουμε τις ράβδους, χρησιμοποιούμε καρφιά με διάμετρο 8 έως 12 mm.
• Συνδέουμε τα δοκάρια μεταξύ τους χρησιμοποιώντας καρφιά, τα οποία εισάγουμε σε προ-τρυπημένες τρύπες. Για να αποφευχθεί η περιστροφή των δοκών γύρω από τον άξονα του καρφιού, κάθε ζεύγος δοκών πρέπει να στερεωθεί με δύο καρφιά.
• Εάν το πλάτος της οροφής είναι εντός 6 m, τότε συνδέουμε τα κρεμαστά δοκάρια με μια πρόσθετη εγκάρσια δοκό - μια ρουφηξιά - στο σχήμα του γράμματος "A". Κάνουμε ρουφηξιές από σανίδα 50x100 ή 50x150 mm και στερεώνουμε στα δοκάρια με βίδες με αυτοκόλλητη τομή. Είναι επίσης δυνατό να τοποθετήσετε ένα σφίξιμο 3 x 30x100 mm σανίδων που βρίσκονται και στις δύο πλευρές των δοκών.
• Στο πάνω μέρος στερεώνουμε τα ζευκτά με τη βοήθεια διαμήκους δοκού κορυφογραμμής ή σανίδας κορυφογραμμής.

• Για να ενισχύσετε το επάνω συγκρότημα δοκών, μπορείτε να συνδέσετε τη δοκό κορυφογραμμής με μια πρόσθετη ρουφηξιά της σανίδας. Αυτό γίνεται για να αποφευχθεί η εκτροπή της ρουφηξιάς με μεγάλη απόσταση μεταξύ των δοκών.

Λειτουργίες παραπάνω δοκοί στέγης επαναλάβετε για όλα τα ζεύγη δοκών. Αφού εγκατασταθούν όλα τα δοκάρια, μπορείτε να αρχίσετε να τακτοποιείτε το κιβώτιο.

σακαράκα

Ο τόρνος οροφής είναι δύο τύπων: συμπαγής και αραιωμένος. Η επιλογή του τύπου τόρνου καθορίζεται από τον τύπο του υλικού στέγης.

Για την κατασκευή ενός συνεχούς κιβωτίου, χρησιμοποιούνται σανίδες OSB ή κόντρα πλακέ ανθεκτικό στην υγρασία επαρκούς πάχους (10 mm ή περισσότερο), τα φύλλα των οποίων γεμίζονται στα δοκάρια μέσω της αντίθετης ράγας. Ο συμπαγής τόρνος είναι κατάλληλος για την τοποθέτηση μαλακών και έλασης υλικών στέγης.

Κατά την ανέγερση ενός αραιωμένου κιβωτίου επάνω Φτιάξτο μόνος σου δοκάρια στέγης γεμίζονται ράβδοι ή σανίδες, η απόσταση μεταξύ των οποίων εξαρτάται από τις διαστάσεις του χρησιμοποιούμενου υλικού στέγης.

Εάν απαιτείται λιτότητα, μπορεί να χρησιμοποιηθεί μια σανίδα χωρίς κόψιμο αντί για ξυλεία για αυτόν τον τύπο κιβωτίων.

Το αραιωμένο τελάρο γεμίζεται στα δοκάρια από πάνω προς τα κάτω. Για να αυξήσουμε την αντοχή της κατασκευής, γεμίζουμε τις πρώτες σειρές του κιβωτίου, ξεκινώντας από τη δοκό κορυφογραμμής, χωρίς κενό.

Αφού ολοκληρωθεί το κιβώτιο, μπορείτε να ξεκινήσετε τις εργασίες για τη μόνωση της οροφής, την τοποθέτηση στεγανοποίησης και στέγης.

Παρά την πολυπλοκότητα της διαδικασίας, είναι πολύ πιθανό να χτίσετε ένα πλαίσιο οροφής με τα χέρια σας. Και αν αναλάβετε τη δουλειά «πλήρως οπλισμένοι», τότε θα είστε πάντα επιτυχημένοι.

Σας βοήθησε το άρθρο;