Υλικά στέγης: μια επισκόπηση των δυνατοτήτων

Ένας ιδιοκτήτης σπιτιού που μόλις χτίζει το δικό του κτήμα ή που αποφασίζει να ανακαινίσει μια φθαρμένη στέγη, μερικές φορές δυσκολεύεται να επιλέξει ένα κάλυμμα για αυτήν. Εξάλλου, τα υλικά στέγης κυκλοφορούν τώρα στην αγορά σε τέτοια αφθονία που είναι δύσκολο να παρακολουθείτε απλώς ακόμη και τα ονόματα των νέων προϊόντων, για να μην αναφέρουμε τις ιδιότητές τους. Το παρακάτω άρθρο θα σας βοηθήσει να καταλάβετε τι κρύβεται πίσω από αυτό ή εκείνο το όνομα.

Σημαντικές πληροφορίες! Η ανέγερση της στέγης είναι το τελευταίο, αλλά πολύ σημαντικό στάδιο του γενικού κατασκευαστικού κύκλου. Και η οροφή έχει σχεδιαστεί εκ των προτέρων, ταυτόχρονα με την επιλογή μιας αρχιτεκτονικής λύσης για το σπίτι ως σύνολο. Κατά τη διάρκεια της κατασκευής, όταν κατασκευάζονται τα θεμέλια και οι τοίχοι, και ακόμη περισσότερο όταν τοποθετείται το σύστημα ζευκτών, μπορεί να είναι πολύ αργά για να αλλάξετε τον τύπο της επίστρωσης.Σε τελική ανάλυση, όλες οι κατασκευές που παρατίθενται αντιλαμβάνονται φορτία από την οροφή και εάν είναι περισσότερα από το σχεδιασμό, δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί τέτοιο υλικό.

Για να μην κάνετε λάθος στην επιλογή μιας επίστρωσης, αξίζει να φανταστείτε ποιοι τύποι υλικών στέγης έχουν, πώς ταξινομούνται και τι να περιμένετε από ένα συγκεκριμένο προϊόν. Το πιο κοινό χαρακτηριστικό είναι η μορφή απελευθέρωσης του υλικού.

Μπορεί να αναγνωριστεί:

• Υλικά ρολού - "πρωταθλητές" για επιστρώσεις για επίπεδες στέγες
• Σεντόνι υλικό στέγης – σας επιτρέπει να καλύπτετε γρήγορα μεγάλες στέγες
• Μικρά υλικά - κατά κανόνα, τα πιο ανθεκτικά και αριστοκρατικά, βολικά σε στέγες σύνθετης διαμόρφωσης και εύκολο στην επισκευή
• Υλικά χύδην - εφαρμόζεται γρήγορα, εύκολο στην εγκατάσταση. Παρέχει απρόσκοπτη κάλυψη, μεγάλη διάρκεια ζωής και εύκολη επισκευή

Δεν υπάρχει ενιαία απάντηση στο ερώτημα ποιο υλικό είναι καλύτερο για στέγες - υπάρχει μια λύση για κάθε περίπτωση. Τώρα - με περισσότερες λεπτομέρειες για κάθε μια από τις τάξεις:

Υλικά για ρολό

Τα υλικά ρολού διακρίνονται από:

• Βασικά στοιχεία του μυαλού
• Νους στυπτικός
• Τύπος προστατευτικού εξωτερικού στρώματος
• Μέθοδος εφαρμογής

Αυτή η κατηγορία υλικών λαμβάνεται με την εφαρμογή πίσσας ή ασφάλτου-πολυμερούς μαστίχες για την οροφή σε οποιαδήποτε βάση: γυαλί-καμβάς ή ύφασμα, χαρτόνι, αλουμινόχαρτο ή χαρτί αμιάντου.

Η δεύτερη μέθοδος είναι η έλαση ενός μείγματος μαστίχας με πληρωτικό (ορυκτό ή καουτσούκ) και πρόσθετα (αντισηπτικά, πλαστικοποιητές κ.λπ.)

Η άσφαλτος χρησιμοποιείται κυρίως ως συνδετικό υλικό, καθώς και: πολυμερή ασφάλτου, πολυμερή ή πίσσα.Προστατέψτε αυτούς τους τύπους υλικών στέγης με ένα πασπαλισμό από ορυκτά τσιπ, αλουμινόχαρτο ή φιλμ πολυμερούς.

Το πιο δημοφιλές αυτής της κατηγορίας είναι το κλασικό υλικό στέγης. Αυτό είναι ένα ελαστικό υλικό στέγης, χαρτόνι εμποτισμένο με πίσσα. Υπάρχουν πολλοί τύποι και μάρκες του, διαφέρουν κάπως στις φυσικές και μηχανικές ιδιότητες.

Το κύριο πλεονέκτημα αυτού του υλικού είναι η φαινομενική φθηνότητα του. Ωστόσο, είναι ηθικά απαρχαιωμένο για μεγάλο χρονικό διάστημα και στις περισσότερες περιπτώσεις χρησιμοποιείται ήδη ως βοηθητικό υλικό - ως βάση για άλλους τύπους επιστρώσεων, για στεγανωτικές κατασκευές κ.λπ.

Κάτι άλλο που τον βοηθά να παραμείνει στη ζωή είναι η επισκευή πολυώροφων κτιρίων από κάποια γραφεία στέγασης. Δεδομένου ότι η διάρκεια ζωής αυτού του υλικού δεν υπερβαίνει τα 10 χρόνια, έχουν συνεχώς δουλειά και επομένως χρήματα.

Τα νέα υλικά στέγης, ακόμη και από την ίδια ομάδα, είναι πολύ ανώτερα από αυτό όσον αφορά την πρακτικότητα - τόσο κατά την εγκατάσταση όσο και κατά τη λειτουργία. Παράγονται με βάση υαλοβάμβακα, μη υφαντό πολυμερές ύφασμα ή πολυεστέρα.

Συχνά, σχεδόν τα ίδια υλικά πωλούνται με διαφορετικά ονόματα, οπότε κατά την αγορά, πρέπει πρώτα απ 'όλα να μελετήσετε τη σύνθεσή τους.

Υπάρχουν δύο κύριες συνθέσεις στον εμποτισμό: SBS και APP. Το πρώτο διατηρεί υψηλή ελαστικότητα ακόμη και σε θερμοκρασία -30 ° C, γεγονός που του επιτρέπει να μην σκληρύνει ή να σπάσει ακόμη και σε σοβαρούς παγετούς - και αυτό αποτελεί εγγύηση ότι η οροφή θα διαρκέσει πολύ.

Αλλά τα υλικά που βασίζονται σε αυτό (Izoelast, Bikroelast, Termoflex κ.λπ.) είναι ευαίσθητα στην υπεριώδη ακτινοβολία και επομένως απαιτούν προστατευτική επίστρωση.

Το APP διατηρεί την πλαστικότητα έως τους -20 °C, αλλά είναι πολύ ανθεκτικό σε άλλες ατμοσφαιρικές επιρροές.Τα υλικά σε οποιαδήποτε από αυτές τις βάσεις έχουν διάρκεια ζωής 15-25 χρόνια.

Οι βάσεις είναι:

• Fiberglass. Με βάση το fiberglass, παράγονται τα φθηνότερα υλικά στέγης, αλλά είναι και η χαμηλότερη ποιότητα. Τις περισσότερες φορές χρησιμοποιούνται ως υποστρώματα για άλλα υλικά - έλασης, φύλλο, τεμάχιο.
• Το fiberglass είναι έως και 5 φορές ισχυρότερο από το fiberglass και τρεις φορές πιο ακριβό.
• Τα πολυεστερικά υλικά (για παράδειγμα, ο πολυεστέρας) είναι ίσα με το fiberglass σε αντοχή, έχουν καλύτερη πρόσφυση στον εμποτισμό της μαστίχας και είναι πολύ πιο ελαστικά (επιμήκυνση γυάλινων υλικών - 2-4%, πολυεστέρες - 15-20%). Ο πιο ακριβός τύπος, αλλά και το καλύτερο υλικό στέγης στην κατηγορία του.

Κατά την τοποθέτηση των εναποτιθέμενων υλικών, αρχικά απλώνονται 3-5 ρολά παράλληλα στη σειρά, λαμβάνοντας υπόψη τις επικαλύψεις (7-10 cm) και ξετυλίγονται κατά 3-4 m. Μέχρι μια κλίση 15%, η τοποθέτηση πηγαίνει κατά μήκος του κλίση, με μεγαλύτερη (έως 25%) - κατά μήκος του.

Η επικάλυψη πηγαίνει κατά μήκος της πλαγιάς. Η τοποθέτηση ξεκινά από την κάτω άκρη. Όλα τα ρολά, εκτός από το πρώτο, τυλίγονται και το πρώτο τοποθετείται σε ειδικό ρολό και, ξεκινώντας από την άκρη του ιστού, θερμαίνεται με ειδικό καυστήρα.

Καθώς ο καμβάς ζεσταίνεται, απλώνεται, κυλάει με ειδικό ρολό. Τα πάνελ ενώνονται επίσης κατά μήκος με διάκενο τουλάχιστον 100 mm. Το δεύτερο στρώμα επίστρωσης πρέπει να εφαρμόζεται με μετατόπιση 100-200 mm σε σχέση με τις ραφές του πρώτου.

Η αυτοεπιπεδούμενη οροφή είναι μια μαστίχα ασφάλτου-πολυμερούς που εφαρμόζεται στην οροφή σε υγρή μορφή. Πολυμερίζεται πολύ γρήγορα, δίνει πολύ ελαστική επίστρωση, επισκευάζεται εύκολα, μπορεί να εφαρμοστεί σε επιφάνειες υπό οποιαδήποτε γωνία.

Έχει διάρκεια ζωής 25 χρόνια. Το κύριο μειονέκτημα είναι η υψηλή τιμή.

Η μαστίχα μπορεί να στρωθεί χρησιμοποιώντας ειδικό ψεκαστήρα, πινέλο ή ρολό.Η διαδικασία εφαρμογής του είναι απολύτως παρόμοια με τη συμβατική βαφή.

Σημαντικές πληροφορίες! Οι λύσεις σε ρολό είναι μακράν οι πιο προσιτές και κοινές για επίπεδες και χαμηλής κλίσης στέγες.

Υλικά φύλλων

Η αναθεώρηση των υλικών στέγης, ίσως της πιο εκτεταμένης κατηγορίας, θα συνεχιστεί, ακόμα κι αν κοιτάξετε τις ουσίες από τις οποίες είναι κατασκευασμένοι οι εκπρόσωποί της:

• Μέταλλο
• αμιαντοτσιμέντο
• ίνες τσιμέντου
• Ίνα με εμποτισμό πολυμερούς-πίσσας
• Πολυεστέρες (συμπεριλαμβανομένων των διαφανών υλικών στέγης)

Οι κύριες κατηγορίες μεταλλικών υλικών είναι:

• Χαλκός - έχει πολύ μεγάλη διάρκεια ζωής (πάνω από 100 χρόνια), αλλά και κοστίζει περισσότερο από όλα τα άλλα
• Το αλουμίνιο είναι το ελαφρύτερο από όλους τους εκπροσώπους της κατηγορίας. Έχει επίσης αρκετά μεγάλη διάρκεια ζωής.
• Ο ψευδάργυρος-τιτάνιο είναι ένα σχετικά νέο υλικό. Συνδυάζει τις ιδιότητες των δύο προηγούμενων, αλλά είναι πολύ φθηνότερο από τον χαλκό. Στην οροφή μοιάζει πολύ με το χρώμα της.

Όλα αυτά τα υλικά διπλώνονται - συνδέονται μεταξύ τους εμπλέκοντας τις άκρες των παρακείμενων φύλλων και δημιουργώντας μια μηχανική (πεπλατυσμένη) ραφή.

Αυτή η εργασία μπορεί να γίνει απευθείας στην οροφή ή στο έδαφος. Στην τελευταία περίπτωση, πολλά φύλλα που συνδέονται μεταξύ τους ονομάζονται εικόνα. Τα άρθρα που περιγράφουν αυτά τα υλικά στέγης τα παραπέμπουν στην ελίτ ομάδα.

Ακολουθεί η μαζική ομάδα:

• Ο γαλβανισμένος χάλυβας - τοποθετημένος στην οροφή με τη μορφή φύλλων ή κυλίνδρων, παρέχει μια αρκετά ελαφριά, ισχυρή και ανθεκτική επίστρωση, ταυτόχρονα - αρκετά φθηνή
• Το δάπεδο είναι ένα υλικό στέγης κατασκευασμένο από τον ίδιο γαλβανισμένο χάλυβα, αλλά με προφίλ διατομής, χάρη στο οποίο μπορεί να αντέξει πολύ μεγαλύτερα φορτία σε σύγκριση με ένα επίπεδο φύλλο. Παράγεται τόσο σε «καθαρή» μορφή και βαμμένο ή με επίστρωση πολυμερούς.

• Ένα μεταλλικό πλακίδιο είναι το ίδιο επικαλυμμένο φύλλο, αλλά το προφίλ του μιμείται κεραμικά πλακίδια. Έχει αντοχή και αντοχή υψηλότερη από το γαλβανισμένο. Αλλά η επίστρωσή του είναι αρκετά λεπτή, καταστρέφεται εύκολα, επιπλέον, θεωρείται ένα «μπουμ» υλικό που δημιουργεί θόρυβο κάτω από την οροφή κατά τη διάρκεια της βροχής.

Γενικά, οι τύποι που αντιπροσωπεύουν μεταλλικό υλικό στέγης στην κατασκευή στεγών έχουν χρησιμοποιηθεί για μεγάλο χρονικό διάστημα και έχουν αποδειχθεί καλά. Έχουν μεγάλη διάρκεια ζωής, είναι ανθεκτικά, σχετικά ελαφριά και εύκολα στην εγκατάσταση.

Συμβουλή! Κατά τον υπολογισμό της φέρουσας ικανότητας των δοκών και των τοίχων, ακόμη και όταν χρησιμοποιείτε τα ελαφρύτερα υλικά στέγης, θα πρέπει να έχετε κατά νου το φορτίο χιονιού. Άλλωστε, ανεξάρτητα από την οροφή, είναι (στάνταρ) για τις βόρειες περιοχές των 200 kgf / m².

Το αμιαντοτσιμέντο και οι ίνες τσιμέντου είναι υλικά από ορυκτά φύλλα που ονομάζονται συνήθως σχιστόλιθος (στην πραγματικότητα, ο σχιστόλιθος είναι η γερμανική ονομασία του σχιστόλιθου). Η διαφορά μεταξύ τους είναι η παρουσία αμιάντου στη σύνθεση.

Αυτά τα προϊόντα παράγονται εδώ και πολύ καιρό και οι ιδιότητές τους είναι καλά μελετημένες. Είναι χημικά αδρανή, ανθεκτικά και διαρκούν περίπου 50 χρόνια. Τα μειονεκτήματα περιλαμβάνουν σχετικά μεγάλο βάρος και ευθραυστότητα.

Η ευρωπλάκα είναι μια ομάδα ινωδών υλικών με διάφορους οργανικούς εμποτισμούς - άσφαλτο, πολυμερή ή μείγματα αυτών. Είναι πολύ ελαφριά. Ταυτόχρονα, παρέχουν αρκετά υψηλή αντοχή (έως 650 kgf/m²) και ανθεκτικό.

Ανάλογα με τον συγκεκριμένο τύπο, έχουν μεγαλύτερη ή μικρότερη αντοχή στη χημική επίθεση και στην υπεριώδη ακτινοβολία. Γενικά, ένα πολλά υποσχόμενο υλικό.

Μερικές φορές οι πολυεστέρες περιλαμβάνονται στην ίδια ομάδα. Αυτά είναι ομοιογενή πολυμερή φύλλα, μεταξύ των οποίων υπάρχουν επίσης διαφανή υλικά στέγης - το ίδιο πολυανθρακικό.

Γίνεται όλο και μεγαλύτερη δημοτικότητα σε όλους τους τομείς της κατασκευής. Τόσο οι στέγες τεράστιων δημόσιων κτιρίων όσο και τα φανάρια στις στέγες των κτιρίων κατοικιών, οι χειμερινοί κήποι, για να μην αναφέρουμε θερμοκήπια ανεγέρθηκαν από αυτό.

Είναι πολύ ανθεκτικό υλικό στέγης, έχοντας κυτταρική δομή, λόγω της οποίας έχει χαμηλή θερμική αγωγιμότητα. Ταυτόχρονα, είναι ελαφρύ και ευέλικτο, γεγονός που επιτρέπει στους αρχιτέκτονες να παίζουν με τη γεωμετρία των στοιχείων της οροφής.

Φυσικά, αυτό το διαφανές υλικό στέγης έχει μεγάλο μέλλον.

Όλα τα υλικά λαμαρίνας τοποθετούνται σε ένα κλουβί από ξύλινα δοκάρια με βήμα 30-50 εκ. Η τοποθέτηση ξεκινά από μια από τις κάτω γωνίες της οροφής και πραγματοποιείται σύμφωνα με την αρχή - +1 φύλλο της κάτω σειράς - φύλλο του πάνω.

Η συχνότητα στερέωσης εξαρτάται από τον τύπο του υλικού και υποδεικνύεται στον τεχνολογικό χάρτη του κατασκευαστή. Η κορυφογραμμή, οι προεξοχές της οροφής και τα άκρα της κλείνουν με ειδικά στοιχεία που τροφοδοτούνται με συνηθισμένα φύλλα.

κομμάτια υλικά

Τα υλικά τεμαχίων περιλαμβάνουν υλικά με μικρό μέγεθος στοιχείων, με τη βοήθεια των οποίων συναρμολογείται ένα φύλλο στέγης. Τα περισσότερα από αυτά είναι κατασκευασμένα από ορυκτά, οργανικά ή μείγματα αυτών.

Το κλασικό ορυκτό υλικό στέγης είναι τα κεραμικά πλακίδια. Είναι δυνατό και ανθεκτικό, αλλά έχει μεγάλο βάρος και δεν ανέχεται συνδυασμό βροχής και παγετού.

Σχεδόν το ίδιο μπορούμε να πούμε και για τα τσιμεντένια πλακίδια, αλλά η αντοχή τους είναι πολύ χαμηλότερη.

Ο κλασικός σχιστόλιθος παρουσιάζεται επίσης εδώ - τα πριστή πλακάκια από φυσική πέτρα, η οποία έχει σχεδόν απεριόριστη διάρκεια ζωής, είναι σχετικά ελαφριά, αλλά πολύ ακριβά.

Πρόσφατα, ένα νέο υλικό στέγης εμφανίστηκε σε αυτήν την ομάδα - πορσελάνη από πέτρα. Είναι δυνατό, ανθεκτικό και αισθητικά ευχάριστο, αλλά και σχετικά ακριβό.

Διάφοροι τύποι υλικών ασφάλτου-μαστίχας έχουν σχεδόν τις ίδιες ιδιότητες με τα αντίστοιχα σε ρολό, αλλά τοποθετούνται σε στέγες με αρκετά μεγάλη κλίση. Επισκευάζεται εύκολα και μικρό βάρος.

Μια ξεχωριστή ομάδα - ξύλινα υλικά - έρπητα ζωστήρα, έρπητα ζωστήρα, ροκανίδια. Ανθεκτικό και ελαφρύ, αλλά ακριβό και χρειάζεται πολύ προσεκτικό στυλ.

Όλα τα υλικά για στέγες τοποθετούνται σε ένα συνεχές ή πολύ συχνό κιβώτιο. Κάτω από αυτά, τοποθετείται απαραίτητα ένα στρώμα στεγανοποίησης και εάν η οροφή σχεδιάζεται να είναι ζεστή, τότε επίσης ένας θερμαντήρας.

Η εγκατάσταση ξεκινά από μία από τις κάτω γωνίες. Τεχνητή και φυσική πέτρα αγκιστρώνονται μεταξύ τους με τη βοήθεια ειδικών σγουρά στοιχεία, το πλακίδιο ευρώ στερεώνεται με καρφιά στο πάνω μέρος της πλάκας.

Η τοποθέτηση πραγματοποιείται σε σειρές. Οι συνδέσεις με εξοπλισμό στέγης, κορυφογραμμή, άκρες οροφής γίνονται με ειδικά στοιχεία από το ίδιο υλικό ή από σίδερο στέγης.

Σας βοήθησε το άρθρο;