Κόμβοι συστήματος δοκών: μέθοδοι στερέωσης

Αυτό το άρθρο θα συζητήσει τα κύρια εξαρτήματα του συστήματος δοκών και πώς να τα συνδέσετε στο Mauerlat και να τα εκτελέσετε.

Πριν εξετάσετε τους μεμονωμένους κόμβους των δομών δοκών, αξίζει να διευκρινιστεί ποιοι παράγοντες καθορίζουν την αξιοπιστία του συστήματος δοκών:

• Η σωστή επιλογή τύπου σύστημα ζευκτών;
• Η αντοχή των αρθρώσεων στους κόμβους του συστήματος δοκών.
• Σωστός υπολογισμός των προγραμματισμένων φορτίων στην οροφή.
• Αρμόδια επιλογή υλικού στέγης.
• Ικανότητα και προσόντα των εργαζομένων.

Συνεπάγεται ότι ο εξοπλισμός του συστήματος ζευκτών απαιτεί την προσεκτική εφαρμογή των απαιτούμενων υπολογισμών και του έργου, την κατάλληλη προετοιμασία του σχεδίου και τη διαθεσιμότητα των απαιτούμενων γνώσεων και δεξιοτήτων από τους εργαζομένους που πραγματοποιούν την εγκατάστασή του.

Η κατασκευή δοκών «φτιάξτο μόνος σου» μπορεί να μην είναι η καλύτερη επιλογή, καθώς μπορεί να μειώσει την αξιοπιστία της δομής που προκύπτει.

Τα κύρια στοιχεία του συστήματος δοκών

Το σύστημα ζευκτών - κόμβοι, τύπος και σχεδιασμός - καθορίζεται λαμβάνοντας υπόψη τους ακόλουθους παράγοντες:

• Το προτεινόμενο σχήμα της στέγης.
• Οι διαστάσεις του χώρου που θα καλυφθεί.
• Η παρουσία και η θέση εσωτερικών στηρίξεων ή φερόντων τοίχων.

Ως παράδειγμα, λάβετε υπόψη τα σχήματα ζευκτών των τυπικών αετωμάτων στέγης, όπου οι φέροντες τοίχοι βρίσκονται σε διαφορετικές αποστάσεις.

Εάν το μήκος του επικαλυπτόμενου ανοίγματος δεν υπερβαίνει τα έξι μέτρα, συνιστάται η κατασκευή ενός συστήματος πολυστρωματικών δοκών, όταν τα δοκάρια από ξύλο, κορμούς ή σανίδες στηρίζονται σε μια δοκό στήριξης (Mauerlat) που βρίσκεται κατά μήκος της περιμέτρου του κτιρίου.

Αυτό σας επιτρέπει να μειώσετε σημαντικά την κατανάλωση των υλικών που χρησιμοποιούνται για την κατασκευή του συστήματος δοκών.

Χρήσιμο: εάν η απόσταση μεταξύ δύο φερόντων τοίχων είναι μέχρι 8 m, οι απέναντι δοκοί από κορμούς, δοκούς ή σανίδες πρέπει να συνδέονται με εγκάρσια ράβδο.

Μια άλλη επιλογή για τη χρήση του συστήματος δοκών είναι η χρήση ενδιάμεσων στύλων που στηρίζονται σε στύλους ή τοίχους που βρίσκονται μέσα.

Ένα τέτοιο σύστημα είναι σε θέση να καλύψει μια απόσταση 12 μέτρων μεταξύ των τοίχων σε περίπτωση εγκατάστασης ενός επιπλέον υποστηρίγματος ή 16 μέτρων - κατά την εγκατάσταση δύο στηριγμάτων.

Εάν η απόσταση μεταξύ των τοίχων έδρασης είναι έως και 12 μέτρα και δεν υπάρχουν εσωτερικά στηρίγματα, συνιστάται να επιλέξετε ένα σύστημα κρεμαστά δοκάριαόταν το υπομόχλιο των δοκών βρίσκεται σε μια συμπαγή (ή, σε σπάνιες περιπτώσεις, σε μια σύνθετη) ρουφηξιά, η οποία, με τη σειρά της, βρίσκεται στο Mauerlat.

Η συναρμολόγηση δοκών από κορμούς, δοκούς ή σανίδες σε αυτή την περίπτωση θα περιλαμβάνει τα ακόλουθα κύρια εξαρτήματα:

• Skate κόμπος?
• Μονάδα υποστήριξης δοκών.
• Κόμβος "αντηρίδες-ράφι-δοκός"?
• Κόμπος "rack-strat-rafter".

Ανάλογα με το αν υπάρχουν πρόσθετα στοιχεία στην κατασκευή των δοκών, όπως εγκάρσιες ράβδοι, σύσφιξη κ.λπ., μπορούν να χρησιμοποιηθούν και άλλοι κόμβοι.

Μετά την ανάπτυξη του συνολικού σχεδιασμού και των κύριων στοιχείων, θα πρέπει να καταρτιστεί ένα σχέδιο για το σύστημα δοκών, το οποίο αποτελεί μέρος του έργου.

Εξετάστε, ως παράδειγμα, τους κύριους κόμβους υποστήριξης για ένα σύστημα ζευκτών με στρώσεις.

Υποστήριξη κόμβων πολυεπίπεδων δοκών στο τρέξιμο και Mauerlat

Διακρίνετε τα συστήματα δοκών με στρώσεις επέκτασης και μη διαστολής.

Από το πόσο σωστά επιλέγονται οι κόμβοι των δοκών και η σύνδεση των ποδιών των δοκών, εξαρτώνται στιγμές όπως το σκάσιμο των τοίχων από τα δοκάρια, η ανάγκη να προβλεφθεί η αναχαίτιση της ώσης κ.λπ.

Κατά τη σύνταξη σχεδίων σχεδίων, χρησιμοποιούνται κύκλοι για τον προσδιορισμό αρθρώσεων σε δομικές μονάδες.

Οι μεντεσέδες με τη βοήθεια των ποδιών συνδέονται με στηρίγματα υπό όρους, τα οποία επιτρέπουν την οπτικοποίηση του βαθμού ελευθερίας οποιουδήποτε κόμβου:

1. Δύο πόδια άρθρωσης ενσωματωμένα στο στήριγμα υποθέτουν την ακινησία του συγκροτήματος, ενώ επιτρέπουν την περιστροφή της δοκού στον μεντεσέ. Ένας τέτοιος κόμβος έχει έναν βαθμό ελευθερίας - περιστροφή.
2. Εάν τα πόδια μεντεσέδων είναι τοποθετημένα σε ολισθητήρα ή συρόμενο στήριγμα, αυτός ο κόμβος έχει δύο βαθμούς ελευθερίας - εκτός από την περιστροφή της δοκού, υπάρχει επίσης μια οριζόντια μετατόπιση.
3. Στην περίπτωση παροχής τριών βαθμών ελευθερίας του κόμβου (οριζόντια και κατακόρυφη μετατόπιση, καθώς και περιστροφή), ο κόμβος υποδεικνύεται στο διάγραμμα απλώς με έναν κύκλο.Ένας τέτοιος κόμβος μπορεί να κοπεί σε μια ράβδο που αντιπροσωπεύει μια δοκό.

Στην περίπτωση κοπής ενός κόμβου σε δοκό, ονομάζεται διαχωρισμένος. Οι δοκοί, που βρίσκονται στα αριστερά και δεξιά του μεντεσέ, μπορούν υπό όρους να θεωρηθούν ξεχωριστά στοιχεία.

Εάν ο κύκλος που υποδηλώνει την άρθρωση είναι σχεδιασμένος κάτω από τη δοκό, μια τέτοια δοκός που βρίσκεται στον μεντεσέ ονομάζεται συνεχής.

Όταν μια άρθρωση, η οποία έχει τρεις βαθμούς ελευθερίας, κόβεται σε δοκό, τις περισσότερες φορές τη μετατρέπει σε ένα σύστημα που αλλάζει αμέσως, μια τέτοια σχεδίαση είναι μάλλον ασταθής.

Υπάρχουν επίσης κόμβοι που έχουν μηδενικό βαθμό ελευθερίας, ενώ το άκρο της δοκού συσφίγγεται άκαμπτα, απαγορεύοντας οποιαδήποτε μετατόπισή της τόσο οριζόντια όσο και κάθετα.

Είναι σημαντικό να ληφθεί υπόψη ότι οι έννοιες της οριζόντιας μετατόπισης και περιστροφής δεν υπονοούν, για παράδειγμα, αυθαίρετη οριζόντια κίνηση ενός ολισθητήρα - ενός κόμβου με δύο βαθμούς ελευθερίας.

Αυτός ο κόμβος είναι στερεωμένος αρκετά αξιόπιστα, αλλά επιτρέπει στο άκρο της δοκού να κινείται υπό την επίδραση φορτίων, αλλαγών στη θερμοκρασία και την υγρασία και στον ίδιο τον κόμβο, δεν εμφανίζονται υπερβολικές εσωτερικές τάσεις.

Αυτός ο κόμβος δεν μεταφέρει την ώθηση και σε περίπτωση κάμψης δοκού, η περιστροφή πραγματοποιείται μόνο εντός των ορίων που συμμορφώνονται με τους κανονισμούς. Αυτός ο κόμβος μπορεί να «ανιχνεύσει» μόνο εάν τα τρέχοντα φορτία υπερβαίνουν το μέγιστο επιτρεπόμενο.

Ο όρος "άρθρωση" δεν πρέπει επίσης να λαμβάνεται κυριολεκτικά. Παρόλο που μπορούν να χρησιμοποιηθούν τόσο μπουλόνια όσο και ένας ειδικά σχεδιασμένος αληθινός μεντεσέ για τη σύνδεση των άκρων των δοκών, στις περισσότερες περιπτώσεις, ως μεντεσέ νοείται μια απλή σύνδεση με καρφιά.

Για παράδειγμα, μια σανίδα καρφωμένη στον τοίχο στο ένα άκρο με πολλά καρφιά μπορεί να περιστραφεί σε μια μικρή γωνία πιέζοντας την άλλη άκρη. Σε αυτή την περίπτωση, η στερέωση με καρφιά λειτουργεί ως μεντεσέ.

Αλλά μια αύξηση του αριθμού των καρφιών, σχεδιασμένων για τέτοιο φορτίο που δεν επιτρέπει κάμψη (κοπή), καθιστά αδύνατη τη στροφή και η σανίδα γίνεται μια δοκός με τσιμπημένο άκρο. Η υπέρβαση του υπολογισμένου φορτίου και πάλι μετατρέπει τη βάση σε μεντεσέ.

Από αυτή την άποψη, είναι απαραίτητο να υπολογιστεί εκ των προτέρων με ποιο φορτίο σχεδιάζεται να λειτουργήσει το σύστημα.

Μια κατάσταση όπου το τρέχον φορτίο υπερβαίνει αυτό που υπολογίστηκε στο έργο μπορεί να οδηγήσει όχι μόνο σε αλλαγή του τρόπου λειτουργίας διαφόρων κόμβων, αλλά και σε μερική ή ακόμη και πλήρη καταστροφή της δομής δοκών.

Σχηματικές αναπαραστάσεις ορισμένων επιλογών για κόμβους διασταύρωσης πολυεπίπεδων δοκών φαίνονται στο σχήμα. Ανάλογα με το συγκεκριμένο έργο στέγης, οι αρμοί των δοκών μπορεί να διαφέρουν από αυτούς που φαίνονται στο σχήμα.

Το πιο σημαντικό είναι ο σχεδιασμός στους κόμβους δύο βαθμών ελευθερίας:

1. Η στροφή που προκύπτει από την κάμψη των δοκών.
2. Μετατόπιση κατευθυνόμενη οριζόντια.

Σε κόμβους με έναν βαθμό ελευθερίας, είναι σημαντικό να σχεδιάσετε την περιστροφή του δοκού.

Τις περισσότερες φορές, παρέχονται οριζόντιες τομές για τη μετατόπιση του πάνω ή του κάτω μέρους των δοκών και για τον περιορισμό της μετατόπισης, τα δοκάρια ακουμπούν είτε το ένα πάνω στο άλλο είτε με το στοιχείο με το οποίο συνδέονται (run ή Mauerlat).

Εξετάστε ένα παράδειγμα που εξηγεί την αρχή της στερέωσης των δοκών. Ας προσαρτήσουμε νοερά στον τοίχο μια τυπική σκάλα, αποτελούμενη από δύο πόλους (κορδόνια) και εγκάρσια μπαστούνια - σκαλοπάτια.

Γεμίστε τον τοίχο και το δάπεδο με λάδι για να ελαχιστοποιήσετε την τριβή.

Τώρα η σκάλα θα πέσει όταν προσπαθείτε να την ανεβείτε, επειδή έχει δύο βαθμούς ελευθερίας τόσο στο πάνω όσο και στο κάτω σημείο στήριξης:

• Περιστροφή και οριζόντια μετατόπιση στο κάτω υπομόχλιο.
• Περιστροφή και κάθετη μετατόπιση - στην κορυφή.

Για να του δοθεί σταθερότητα, επιτρέποντάς του να αντέξει το φορτίο με τη μορφή ανθρώπινου βάρους, αρκεί να του στερήσετε μόνο έναν βαθμό ελευθερίας από τους τέσσερις: οριζόντια μετατόπιση στο κάτω μέρος ή κατακόρυφη μετατόπιση στην κορυφή.

Αρκεί να στερεώσετε το πάνω ή το κάτω μέρος αυτής της σκάλας, με αποτέλεσμα ένα σταθερό και σταθερό σύστημα.

Μπορείτε να συνεχίσετε να πειραματίζεστε διανοητικά με διαφορετικές εκδόσεις των σκαλοπατιών, για παράδειγμα, αλλάζοντας το μήκος τους ή προσθέτοντας οριζόντιες τομές στα κορδόνια του τόξου και αναλύοντας τη σταθερότητά τους.

Αυτό βοηθά στην καλύτερη κατανόηση της αρχής λειτουργίας του συστήματος πολυστρωματικών δοκών, όταν μπορούν να ληφθούν υπόψη διαφορετικά δάπεδα στα δοκάρια, καθώς και διάφορες μέθοδοι στήριξης.

Σε αυτή την περίπτωση, δεν απαιτείται να φανταστείτε διάφορα διανύσματα και βαθμούς ελευθερίας στο κεφάλι σας, αρκεί να φανταστείτε - η σκάλα θα παραμείνει όρθια ή θα κυλήσει στο πάτωμα υπό την επίδραση του φορτίου.

Αυτό ήταν το μόνο που ήθελα να μιλήσω για τους διάφορους κόμβους του συστήματος δοκών. Θα πρέπει να θυμόμαστε ότι η ορθότητα του υπολογισμού τους και η ποιότητα της απόδοσης επηρεάζουν άμεσα την ικανότητα της οροφής να αντέχει διάφορα φορτία.

Επομένως, για να αποφευχθεί η ζημιά ή η καταστροφή της οροφής, ο σχεδιασμός και η κατασκευή του συστήματος δοκών πρέπει να πραγματοποιούνται από ειδικευμένους ειδικούς.

Σας βοήθησε το άρθρο;