Οροφή Mansard: πώς να αποκτήσετε επιπλέον χώρο διαβίωσης σε 4 βήματα

Εάν, όταν χτίζετε ένα σπίτι, σας φαίνεται ότι "δεν μπορείτε να τραβήξετε" τον δεύτερο όροφο, αλλά θέλετε να αποκτήσετε πρόσθετο χώρο διαβίωσης, μια οροφή μανσάρδας μπορεί να είναι η διέξοδος: μπορείτε να φτιάξετε μια τέτοια κατασκευή με τη δική σας χέρια με σχετικά χαμηλό κόστος. Αυτό το έργο, φυσικά, είναι πιο δύσκολο από τη διευθέτηση μιας σοφίτας, αλλά με μια υπεύθυνη προσέγγιση, τίποτα δεν είναι αδύνατο.

Θα εξετάσουμε τα χαρακτηριστικά σχεδιασμού των στεγών mansard, θα αναλύσουμε τι χρειάζεται για την κατασκευή τους και επίσης, βήμα προς βήμα, θα αναλύσουμε τον αλγόριθμο για την κατασκευή των κύριων στοιχείων του δωματίου.

Σχετικά με στέγες mansard

Σχεδιαστικά χαρακτηριστικά της σοφίτας

Αυστηρά μιλώντας, ο σχεδιασμός μιας οροφής mansard δεν διαφέρει πολύ από το σχέδιο οποιασδήποτε άλλης οροφής σοφίτας. Η σοφίτα είναι ένα ζεστό και "εξευγενισμένο" δωμάτιο κάτω από τις πλαγιές, το οποίο μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως πλήρες σαλόνι. Αυτό επιτυγχάνεται κάνοντας ορισμένες αλλαγές στο σχέδιο κατασκευής:

1. Πλαίσιο. Εάν ολόκληρος ο χώρος κάτω από την οροφή χρησιμοποιείται για την κατασκευή της σοφίτας, τότε κατά την κατασκευή της σοφίτας αποκόπτεται μέρος του χώρου κάτω από τις πλαγιές. Ταυτόχρονα, στο εσωτερικό τοποθετούνται πρόσθετα στηρίγματα, τα οποία όχι μόνο αυξάνουν την ακαμψία του πλαισίου, αλλά λειτουργούν και ως βάση για την επένδυση των τοίχων του προκύπτοντος δωματίου.

Το ύψος των στηρίξεων μπορεί να διαφέρει. Κατά την κατασκευή μιας σπασμένης οροφής mansard, ανυψώνονται σε ένα σπάσιμο, δηλαδή τα σημεία αλλαγής στη γωνία των δοκών. Εάν η σοφίτα είναι κατασκευασμένη κάτω από στέγη με αέτωμα ή υπόστεγο, τότε το ύψος του πλευρικού τοιχώματος δεν μπορεί να υπερβαίνει τα 1-1,2 m και μέρος της οροφής είναι κατασκευασμένο με κλίση (παράλληλο με την κλίση).

1. 2222 Οροφή. Υπάρχουν δύο επιλογές εδώ. Για μια κεκλιμένη οροφή, η καλύτερη λύση θα ήταν να εγκαταστήσετε μια επίπεδη οροφή κάθετα στους τοίχους - μια μικρή γωνία κλίσεων στο πάνω μέρος της οροφής το επιτρέπει. Στις δομές αέτωμα, η οροφή είναι κατασκευασμένη με τη μορφή τραπεζοειδούς: ένα επίπεδο τμήμα στη μέση και δύο πλαγιές που το συνδέουν με χαμηλά πλευρικά τοιχώματα. Μπορείτε επίσης να εγκαταλείψετε εντελώς την οροφή καλύπτοντας απλώς τις πλαγιές με σανίδες ή γυψοσανίδες μέχρι το σημείο της σύνδεσής τους κάτω από την κορυφογραμμή.

1. 3333 Φράγμα θερμότητας, υδροηλεκτρικής και υδρατμών. Η συσκευή της οροφής ενός ιδιωτικού σπιτιού πρέπει απαραίτητα να περιλαμβάνει όλα αυτά τα έργα - διαφορετικά το δωμάτιο θα αποδειχθεί ακατάλληλο για μόνιμη κατοικία. Η στεγανοποίηση παρέχεται από πίτα στέγης (μεμβράνη + υλικό στέγης), τοποθετείται θερμομόνωση μεταξύ των δοκών και φράγμα υδρατμών κάτω από το δέρμα.

1. 4444 Τέλος. Δεδομένου ότι ένα σημαντικό μέρος των επιφανειών στο εσωτερικό της σοφίτας σχηματίζεται είτε από κλίσεις στέγης είτε από εσωτερικές δομές στήριξης, οι επιφάνειες αυτές δεν μπορούν να μείνουν ημιτελείς. Για ένα ξύλινο σπίτι, επιλέγεται πιο συχνά η επένδυση · σε κτίρια από τούβλα ή μπλοκ, μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί επένδυση με γυψοσανίδα ανθεκτική στην υγρασία.

Κύρια πλεονεκτήματα της λύσης

Όσον αφορά τη χρηστικότητα, μια οροφή τύπου mansard είναι μια εξαιρετική επιλογή τόσο για συμπαγείς εξοχικές κατοικίες όσο και για αρκετά μεγάλα σπίτια.

Τα κύρια πλεονεκτήματα της σοφίτας:

1. Επιπλέον χώρος διαβίωσης. Όλα είναι προφανή εδώ - έχουμε ένα ακόμη (ή περισσότερα από ένα!) δωμάτιο που μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως γραφείο, κρεβατοκάμαρα επισκεπτών κ.λπ. Ανάλογα με την ποιότητα της θερμομόνωσης, το δωμάτιο μπορεί να κατασκευαστεί τόσο για το καλοκαίρι όσο και για όλες τις εποχές.
2. Εξοικονομήστε χώρο στον κύριο όροφο. Η παρουσία μιας σοφίτας σάς επιτρέπει να σχεδιάζετε πιο ορθολογικά άλλα δωμάτια. Έτσι, για παράδειγμα, όταν μετακινείτε την κρεβατοκάμαρα στον χώρο κάτω από τη στέγη, μπορείτε να φτιάξετε ένα πιο ευρύχωρο σαλόνι.

1. 3333 Βελτίωση του μικροκλίματος. Ένα ζεστό δωμάτιο κάτω από την οροφή λειτουργεί ως ένα είδος ρυθμιστή για τις μάζες αέρα. Ταυτόχρονα, η σοφίτα θα παρέχει όχι μόνο θερμομόνωση, αλλά και την ομαλοποίηση του καθεστώτος υγρασίας - εάν, φυσικά, εξοπλίσουμε σωστά την πίτα στέγης.
2. Εξοικονόμηση χρημάτων. Κατά μέσο όρο, η τιμή των υλικών για μια συσκευή σοφίτας θα είναι 30-60% χαμηλότερη από ό, τι για την κατασκευή ενός πλήρους δεύτερου ορόφου. Ναι, η ωφέλιμη περιοχή θα είναι επίσης μικρότερη, αλλά εάν υπάρχει θέμα βελτιστοποίησης προϋπολογισμού, αυτή είναι μια αρκετά κατάλληλη επιλογή!

Για να είμαστε δίκαιοι, πρέπει να πούμε για τις ελλείψεις. Όλα αυτά σχετίζονται με την πολυπλοκότητα της συσκευής της σοφίτας: εάν εργάζεστε "με τρόπο ολισθηρό", τότε υπάρχει κίνδυνος να αποκτήσετε ένα κρύο δωμάτιο στο οποίο θα συλλέγεται συνεχώς συμπύκνωμα.

Τι απαιτείται για την εργασία;

Οικοδομικά υλικά στέγης

Ο σχεδιασμός της οροφής ενός σπιτιού με σοφίτα περιλαμβάνει ράβδους στήριξης-mauerlats σε φέροντες τοίχους, δοκούς που στηρίζονται σε ράφια, κιβώτιο με στέγη, καθώς και εσωτερικό φινίρισμα με θερμομονωτικό στρώμα. Για να συναρμολογήσουμε ολόκληρο αυτό το σύστημα, χρειαζόμαστε οικοδομικά υλικά.

Ο βασικός κατάλογος υλικών για τη στέγη της σοφίτας:

Απεικόνιση	Ομάδα υλικού
	Ξυλεία για το σύστημα ζευκτών: ξύλινη δοκός (συμπαγής ή κολλημένη). σανίδες για τόρνο και επένδυση. κόντρα πλακέ για συνεχή τόρνο. πηχάκια για το αντίθετο πλέγμα.
	Θερμομονωτικά υλικά: ψάθες ή πλάκες με βάση ορυκτό μαλλί (βασάλτης). σανίδες εξηλασμένης πολυστερίνης.
	Μεμβράνες οροφής: στεγανοποίηση? φράγμα υδρατμών.
	Υλικά στέγης: μεταλλικό πλακίδιο? σχιστόλιθος; κυματοειδές χαρτόνι; ondulin, κλπ. Εκτός από την κάλυψη των πλαγιών της οροφής, πρέπει επίσης να αγοράσετε πρόσθετα προϊόντα - λωρίδες ανέμου, γείσου και κορυφογραμμών, κοιλάδες, παρακείμενες λωρίδες κ.λπ.
	Υλικά για εσωτερική διακόσμηση: φόδρα; η γυψοσανίδα είναι ανθεκτική στην υγρασία.
	Σκεύη, εξαρτήματα: πλάκες και βραχίονες για την ενίσχυση των κόμβων του συστήματος ζευκτών. καρφιά με σπείρωμα για τοποθέτηση Mauerlat. αυτοεπιπεδούμενες βίδες και καρφιά για τη συναρμολόγηση δοκών. γαλβανισμένοι βραχίονες για μεμβράνες στερέωσης. ειδικοί συνδετήρες για υλικό στέγης (για παράδειγμα, βίδες με αυτοκόλλητες βίδες με θερμικές ροδέλες για κυματοειδές χαρτόνι).
	Υγρές συνθέσεις: στεγανωτικές μαστίχες με βάση την πίσσα. αντισηπτικός εμποτισμός για ξύλο. στεγανωτικά σιλικόνης για στεγανοποίηση κόμβων κ.λπ.

Πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι ο πίνακας παρέχει μια ενδεικτική λίστα των προϊόντων που χρησιμοποιούνται. Η τελική επιλογή των υλικών επηρεάζεται από το σχεδιασμό της οροφής, τον τύπο της στέγης, τα χαρακτηριστικά του θερμομονωτικού κέικ και το πιο σημαντικό, τις απαιτήσεις για την ίδια τη σοφίτα.

Εργαλεία, εξαρτήματα και εξοπλισμός του πλοιάρχου

Όταν κατασκευάζετε μια οροφή με τα χέρια σας, το κύριο εργαλείο μας είναι ένας έξυπνος βοηθός. Θα πρέπει να δουλέψετε με μακριά και βαριά μέρη, ακόμα και σε ύψος, επομένως θα είναι πολύ άβολο να εργάζεστε μόνοι σας. Οπότε ένα δεύτερο ζευγάρι χέρια σίγουρα δεν θα βλάψει.

Αλλά δεν μπορείτε να κάνετε χωρίς ένα υποχρεωτικό σύνολο εργαλείων. Θα χρειαστεί:

1. Πριόνια ξύλου (το ένα για εργασία με μεγάλα εξαρτήματα, το άλλο για τοποθέτηση στη θέση του).
2. Τρυπάνι με τρυπάνια διαφόρων διαμέτρων.
3. Κατσαβίδι (ένα ανά κύριο).
4. Επίπεδα (λέιζερ και νερό).
5. Ρουλέτες και βαρέλια.
6. Τσεκούρι ξυλουργού (είναι πολύ βολικό να κόβετε αυλακώσεις στο σημείο όπου τα πόδια της δοκού είναι προσαρτημένα στο Mauerlat και σε άλλες λεπτομέρειες).
7. Βούρτσες ή ψεκαστήρες για στεγανωτικές και αντισηπτικές εργασίες.

Απαιτούμενος εξοπλισμός:

1. Σκάλες για ανάβαση και κατάβαση.
2. Σκαλωσιές και σκαλωσιές για εργασίες κατά μήκος της μαρκίζας.
3. Τοποθετημένες σκάλες με στερέωση κορυφογραμμής για κίνηση κατά μήκος των πλαγιών της οροφής.
4. Συστήματα προστασίας από πτώση.
5. Ελαφριά σκάλες που θα χρησιμοποιήσουμε όταν δουλεύουμε στο εσωτερικό της σοφίτας.

Όσον αφορά τον εξοπλισμό των πλοιάρχων, το απαραίτητο ελάχιστο είναι άνετα παπούτσια, γάντια και ανθεκτικές φόρμες, καθώς και γυαλιά και αναπνευστήρας κατά την εκτέλεση «σκονισμένων» χειρισμών.

Ένα κράνος είναι πολύ επιθυμητό: ναι, είναι άβολο, ναι, είναι δύσκολο - αλλά δεν έχει φτάσει ακόμα με ένα σφυρί που πέταξε ένας συνάδελφος.

Τεχνολογία εργασίας

Βήμα 1. Επιλογή σχεδίου και επιλογή εξαρτημάτων

Η διάταξη στέγης Mansard μπορεί να είναι διαφορετική και καθορίζεται είτε από τις επιθυμίες μας είτε από τον τύπο στέγης που ορίζεται στο έργο.

Οι πιο συχνά χρησιμοποιούμενες επιλογές είναι:

1. Διπλή στέγη. Σε αυτή την περίπτωση, τα δοκάρια σε όλο το μήκος έχουν την ίδια κλίση και στερεώνονται μόνο στο πάνω μέρος στη δοκό κορυφογραμμής. Η επιλογή με κεντρική διαδρομή είναι επίσης κατάλληλη, αλλά σε αυτή την περίπτωση η σοφίτα θα χωριστεί από έναν κεντρικό τοίχο σε δύο ξεχωριστά δωμάτια.
2. Σπασμένη στέγη. Τα κάτω μέρη των δοκών πριν από το διάλειμμα έχουν μια κλίση, τα επάνω μέρη έχουν άλλη (συνήθως μικρότερη). Κάθε ζευκτό στηρίζεται σε ένα ζευγάρι ράφια που χρησιμεύουν ταυτόχρονα ως πλαίσιο τοίχου.Αυτή η δομή της δομής παρέχει περισσότερο εσωτερικό χώρο, αλλά ταυτόχρονα είναι πιο δύσκολο να σχεδιαστεί και να εγκατασταθεί μια κεκλιμένη στέγη.

Αυτή η ενότητα παρέχει διαγράμματα και εικόνες που θα σας δώσουν μια ιδέα για τη διαμόρφωση και των δύο τύπων στεγών.

Τώρα - λίγα λόγια για τους υπολογισμούς. Τα δοκάρια οροφής Mansard, καθώς και άλλα στοιχεία στήριξης, αντιμετωπίζουν σοβαρά λειτουργικά φορτία, επομένως πρέπει να κατασκευαστούν με καλό περιθώριο ασφαλείας. Από την άλλη πλευρά, τα χοντρά μέρη είναι πιο ακριβά και επιβαρύνουν περισσότερο τις δομές στήριξης. Επομένως, πρέπει να αναζητήσετε τη «χρυσή τομή».

Τις περισσότερες φορές, ο υπολογισμός του συστήματος δοκών για την οροφή (οποιοδήποτε, όχι μόνο τη σοφίτα) πραγματοποιείται χρησιμοποιώντας προγράμματα αριθμομηχανής. Προτείνω να χρησιμοποιήσετε τα τυπικά σημάδια που δίνονται στον παρακάτω πίνακα:

Παράμετρος	Εννοια
Η γωνία των δοκών στο κάτω μέρος της κεκλιμένης οροφής	έως 60 μοίρες
Η γωνία των δοκών στην κορυφή της κεκλιμένης στέγης	έως 40 βαθμούς
Μήκος ποδιού δοκού για κεκλιμένη οροφή	έως 4 μ
Μήκος ποδιού δοκού για δίρριχτη οροφή	έως 6 μ
Όρθιο Ύψος	2,3–2,7 μ
Βέλτιστο βήμα δοκών	από 0,6 έως 1,2 m
Ελάχιστη διατομή δοκού (πεύκο)	50 x 150 mm
Βέλτιστη απόσταση μπαταριών	35 εκ

Αυτές οι τιμές είναι ενδεικτικές και υπολογίζονται για περιοχές με φορτίο χιονιού 180 kg/m2. Σε περιοχές με υψηλότερο φορτίο χιονιού ή υψηλότερη πίεση ανέμου, θα πρέπει να χρησιμοποιούνται παχύτερα δοκάρια.

Βήμα 2. Σύστημα ζευκτών οροφής

Όταν ολοκληρωθούν όλοι οι υπολογισμοί, μπορείτε να προχωρήσετε στην κατασκευή του πλαισίου οροφής, κάτω από το οποίο θα υπάρχει μια σοφίτα. Θα δώσω ένα παράδειγμα κατασκευής στέγης με δύο διαφορετικές κλίσεις:

Ξεκινάμε με την εγκατάσταση της δομής ζευκτού:

Απεικόνιση	Στάδιο εργασίας
	Εγκατάσταση Mauerlat. Κατά μήκος της περιμέτρου στους φέροντες τοίχους, τοποθετούμε μια δοκό στήριξης με τμήμα 150x150 mm - Mauerlat. Για τη στερέωση, χρησιμοποιούμε χαλύβδινα καρφιά με σπείρωμα ενσωματωμένα στην τοιχοποιία. Όταν βγάζετε τις άκρες της οροφής έξω από το κτίριο, μπορεί να στερεωθεί μια πρόσθετη δοκός στις άκρες των δοκών δαπέδου που προεξέχουν πέρα ​​από τους τοίχους.
	Εγκατάσταση rack. Κατά την κατασκευή στέγης με διαφορετικές κλίσεις, ένας από τους κάθετους τοίχους της σοφίτας θα εκτείνεται κατά μήκος της εξωτερικής άκρης του τοίχου. Για την ανέγερσή του στις γωνίες, τοποθετούμε ράφια, τα ευθυγραμμίζουμε και τα ενισχύουμε με αντηρίδες.
	Εκτέλεση εγκατάστασης. Συνδέουμε τις πάνω άκρες των γωνιακών στύλων με μια οριζόντια τεγίδα. Ενισχύουμε τη δομή με ενδιάμεσα κάθετα στηρίγματα. Επιλέγουμε το βήμα των στηρίξεων σύμφωνα με το επιλεγμένο βήμα των δοκών. Στερεώνουμε κάθε στήριγμα στο κάτω μέρος με γωνιακές πλάκες. Για να αυξηθεί η αξιοπιστία, η ίδια επένδυση μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί κατά την τοποθέτηση ραφιών στο τρέξιμο.
	Παραγωγή ζευκτών στέγης. Από ένα ξύλο επεξεργασμένο με αντισηπτικά, κόψαμε τα πόδια της δοκού του επιθυμητού μεγέθους. Κόβουμε τις άκρες των ποδιών ή κάνουμε κοψίματα για τοποθέτηση στο Mauerlat. Στο πάνω μέρος, συνδέουμε το ζευκτό με ένα μπουλόνι με φαρδιά ροδέλα. Στερεώνουμε τα πόδια με καρφιά ή βίδες με αυτοκόλλητη τομή για την επιλεγμένη γωνία κλίσης των πλαγιών, χρησιμοποιώντας ένα πρότυπο.
	Τοποθέτηση ζευκτών στέγης. Ανυψώνουμε κατασκευές στην οροφή και τις τοποθετούμε, συνδέοντάς τις με φέροντα στοιχεία. Στην περίπτωσή μας, η μία πλευρά του ζευκτού θα βασίζεται στο Mauerlat και η άλλη πλευρά θα βασίζεται στη διαδρομή, στερεωμένη σε κάθετους στύλους. Στερεώνουμε τα πόδια των δοκών με καρφιά, ενισχύοντας επιπλέον το σημείο στερέωσης με μεταλλικές γωνιακές πλάκες.
	Εγκατάσταση rack. Σε απόσταση που καθορίζεται από το έργο, τοποθετούμε κάθετους στύλους κάτω από κάθε δοκό στέγης. Δεν θα παράσχουν μόνο αύξηση της δομικής ακαμψίας, αλλά θα αποτελέσουν επίσης τη βάση για το σχηματισμό τοίχων της σοφίτας. Συνδέουμε κάθε ράφι στο κάτω μέρος σε μια δοκό δαπέδου ή Mauerlat και στο πάνω μέρος στο αντίστοιχο σκέλος της δοκού.
	Τοποθέτηση των κορυφαίων δεμάτων. Στο πάνω μέρος ενισχύουμε τα ζευκτά με εγκάρσιες τζούρες. Στερεώνουμε κάθε ρουφηξιά στα πόδια της δοκού με ένα ζευγάρι μπουλόνια, ενισχύοντας τη στερέωση με φαρδιές ροδέλες.
	Σφραγίδα αετωμάτων. Πραγματοποιούμε την τοποθέτηση των εξαρτημάτων του αετώματος: είναι δυνατή η ενίσχυση της δομής με ξύλινα καρφιά, ακολουθούμενη από επένδυση με σανίδα ή σανίδες με βάση ίνες ξύλου. είναι δυνατό (όπως στην προκειμένη περίπτωση) να στηθεί ένα κιονόκρανο από το ίδιο υλικό από το οποίο είναι κατασκευασμένοι οι τοίχοι. Επιτρέπεται επίσης η χρήση ελαφρύτερης τοιχοποιίας με χρήση πορωδών μπλοκ.
	Ολοκλήρωση εργασιών. Αφού ολοκληρώσουμε τις κύριες εργασίες στο σύστημα ζευκτών, επεξεργαζόμαστε εκ νέου όλα τα ξύλινα μέρη με αντισηπτικό. Επίσης σε αυτό το στάδιο, είναι δυνατή η ενίσχυση της δομής με εγκάρσια και διαγώνια στηρίγματα. Μετά από αυτό, αφαιρούμε τα προσωρινά σιδεράκια και τις εισπνοές που τοποθετήσαμε στο στάδιο της εγκατάστασης.

Θα πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι το στάδιο της ανέγερσης του πλαισίου ζευκτού είναι το πιο υπεύθυνο και το πιο δύσκολο.Για μια σπασμένη, ισχία και δίρριχτη οροφή, τα συστήματα ζευκτών θα είναι πολύ διαφορετικά, επομένως είναι πολύ σημαντικό για εμάς να επιλέξουμε την καλύτερη επιλογή και να την εφαρμόσουμε λαμβάνοντας υπόψη τις απαιτήσεις αντοχής.

Βήμα 3. Στεγανοποίηση, τόρνο και στέγη

Το επόμενο στάδιο κατασκευής είναι η συναρμολόγηση του «κέικ στέγης» με στρώση στεγάνωσης, η τοποθέτηση του κιβωτίου και η τοποθέτηση του ίδιου του υλικού στέγης.

Εκτελούμε εργασίες στέγης στην οροφή του αρχαίου σπιτιού ως εξής:

Απεικόνιση	Στάδιο εργασίας
	Τοποθέτηση στεγανοποιητικής ταινίας. Κολλήστε στεγανοποιητική ταινία κατά μήκος της κάτω άκρης της προεξοχής της οροφής και στα άκρα. Θα εξασφαλίσει μια άνετη εφαρμογή του στεγανωτικού υλικού στο σύστημα ζευκτών.
	Στεγανωτικό εξάρτημα. Ανοίγουμε τη μεμβράνη στεγάνωσης στέγης οριζόντια, ξεκινώντας από το κάτω μέρος της πλαγιάς. Στρώνουμε τα ρολά με επικάλυψη, έτσι ώστε το πάνω να επικαλύπτει το κάτω κατά 150–200 mm. Στερεώνουμε τη μεμβράνη στα δοκάρια με βραχίονες από γαλβανισμένο χάλυβα.
	Τοποθέτηση του αντίθετου πλέγματος. Για να αυξήσουμε την αξιοπιστία της στεγάνωσης και τον πιο αποτελεσματικό αερισμό του χώρου κάτω από την οροφή, κατασκευάζουμε ένα αντίθετο πλέγμα. Πήχια με διατομή 30x30 ή 40x40 mm γεμίζονται στα δοκάρια πάνω από το στρώμα στεγανοποίησης. Εάν είναι δυνατόν, το κάτω μέρος της στεγανωτικής ταινίας μπορεί να κολληθεί με στεγανοποιητική ταινία - έτσι θα προστατεύσουμε τη μεμβράνη από ζημιά όταν έρθει σε επαφή με το ξύλο.
	Εγκατάσταση τόρνου. Πάνω από το αντίθετο πλέγμα γεμίζουμε τις σανίδες που τρέχουν κατά μήκος των δοκών - το κλουβί. Το βήμα του τόρνου καθορίζεται από τον τύπο του υλικού στέγης που χρησιμοποιείται, αλλά συνήθως γίνεται εντός 300–400 mm. Οι άκρες των σανίδων που χρησιμοποιούνται για την κατασκευή του κιβωτίου ενώνονται μόνο στα δοκάρια. Ταυτόχρονα, στερεώνουμε κάθε άκρη της σανίδας με τουλάχιστον δύο καρφιά. Όταν τοποθετούμε μια μαλακή οροφή, τοποθετούμε το κιβώτιο από σανίδες κόντρα πλακέ.Το βέλτιστο κενό μεταξύ των στοιχείων είναι 8–10 mm, το οποίο θα αντισταθμίσει τις παραμορφώσεις του υλικού όταν αλλάζουν η θερμοκρασία και η υγρασία.
	Στεγανοποίηση κορυφογραμμών. Στρώνουμε ένα ολόκληρο ρολό στεγανωτικού υλικού πάνω από την κορυφογραμμή. Σε αυτή την περίπτωση, οι άκρες πρέπει να πηγαίνουν σε κλίσεις τουλάχιστον 400 mm σε κάθε πλευρά. Στερεώνουμε τη στεγανοποίηση στα δοκάρια και γεμίζουμε το ενισχυμένο αντιδικτυωτό πλέγμα από πάνω. Τοποθετούμε και το τελάρο με μικρότερο σκαλοπάτι.
	Ανυψωτικό υλικό στέγης. Ανεβάζουμε το υλικό στέγης στην οροφή. Για να γίνει αυτό, χρησιμοποιούμε σκάλες και ειδικές σκαλωσιές. Πρέπει να στερεωθούν στον τοίχο, να στερεωθούν και να χρησιμοποιηθούν ως στήριγμα για τη μετακίνηση φύλλων μεγάλου μεγέθους (σχιστόλιθος, μεταλλικά πλακάκια, κυματοειδές χαρτόνι).
	Στερέωση υλικού στέγης. Το υλικό στέγης τοποθετείται στην κορυφή του κιβωτίου και στερεώνεται σε αυτό χρησιμοποιώντας μηχανικούς συνδετήρες. Κατά κανόνα, η εγκατάσταση ξεκινά από το κάτω άκρο της οροφής - αυτό σας επιτρέπει να επικαλύπτετε και να αποφύγετε τη βροχόπτωση. Και κυματοειδές χαρτόνι, σχιστόλιθος και μεταλλικά πλακίδια τοποθετούνται με επικάλυψη πλευρικών κυμάτων. Απλώνουμε επίσης μαλακά υλικά στέγης στο τελάρο, αλλά το τοποθετούμε με διπλό τρόπο. Πρώτα, το στερεώνουμε στο λέι, και στη συνέχεια με τη βοήθεια μηχανικών συνδετήρων (συνδετήρες, καρφιά).

Σε γενικές γραμμές, μια οροφή mansard καλύπτεται με τον ίδιο τρόπο όπως οποιαδήποτε άλλη. Η μόνη διαφορά είναι οι αυξημένες απαιτήσεις για στεγανοποίηση: τελικά, κάτω από την οροφή δεν θα υπάρχει σοφίτα, αλλά ένας μονωμένος χώρος διαβίωσης.

Βήμα 4. Θερμομόνωση και εσωτερική διακόσμηση της σοφίτας

Για να είμαστε στο δωμάτιο της σοφίτας με μέγιστη άνεση, πρέπει να είναι μονωμένο. Τα κιονόκρανα και τα αετώματα είναι θερμομονωμένα με τον ίδιο τρόπο όπως και οι υπόλοιποι τοίχοι του κτιρίου.Αλλά με τις κλίσεις της οροφής και της οροφής (αν το κάνουμε ξεχωριστά) θα πρέπει να τσιμπήσουμε.

Η εσωτερική διακόσμηση του δωματίου της σοφίτας πραγματοποιείται σύμφωνα με τον ακόλουθο αλγόριθμο:

Απεικόνιση	Στάδιο εργασίας
	Προετοιμασία θερμομονωτικού υλικού. Ρολά από ορυκτοβάμβακα με πάχος 100 mm ή περισσότερο κόβονται σε θραύσματα, το πλάτος των οποίων είναι 2-3 cm περισσότερο από το βήμα μεταξύ των δοκών. Αυτό θα σας επιτρέψει να τοποθετήσετε το υλικό με ελάχιστη συμπίεση - η μόνωση θα κρατήσει, αλλά δεν θα χάσει την αποτελεσματικότητά της. Για να εξασφαλιστεί επαρκής θερμομόνωση των πλαγιών, είναι επιθυμητό να τοποθετηθούν τουλάχιστον δύο στρώματα ορυκτοβάμβακα, 100 mm το καθένα.
	Εγκατάσταση τόρνου. Από την κάτω πλευρά των δοκών, γεμίζουμε το εσωτερικό τελάρο σε βήματα περίπου 50 εκ. Εκτελεί δύο λειτουργίες: στερεώνει τη μόνωση και χρησιμεύει ως το κύριο για την επένδυση.
	Τοποθέτηση θερμομόνωσης μεταξύ των δοκών. Στα κενά μεταξύ των δοκών, στρώνουμε το θερμομονωτικό υλικό, τοποθετώντας το χωρίς κενά και κενά. Αν χρησιμοποιήθηκε ατμοδιαπερατή μεμβράνη για τη στεγανοποίηση της ταράτσας, βάζουμε τη μόνωση κοντά στην επιφάνειά της. Κατά τη στεγανοποίηση με μεμβράνη, αφήστε ένα κενό τουλάχιστον 30 mm για να διαφύγει το συμπύκνωμα.
	Στερέωση της μόνωσης με ένα νήμα. Η θερμομόνωση μπορεί να κρεμάσει υπό το βάρος της, ειδικά σε κεκλιμένα και οριζόντια τμήματα. Για να εξαλειφθεί η χαλάρωση τεντώνουμε τα νάιλον κορδόνια με τα οποία πιέζουμε το θερμομονωτικό υλικό.
	Τοποθέτηση της εσωτερικής στρώσης θερμομόνωσης. Για να αυξηθεί η απόδοση της μόνωσης, το εσωτερικό στρώμα της θερμομόνωσης μπορεί να κατασκευαστεί από υλικό που βασίζεται σε ακρυλικό συνδετικό. Τέτοιοι θερμαντήρες δεν περιέχουν φαινόλες, επομένως είναι επιθυμητό να χρησιμοποιηθούν για εσωτερική μόνωση. Τοποθετούμε τη θερμομονωτική στρώση ανάμεσα στις ράβδους του τελάρου και τη στερεώνουμε με μια κλωστή.
	Σφράγιση αρμού τοίχου. Αδιαβροχοποιούμε το σημείο όπου η οροφή εφάπτεται με τις κεφαλαιακές κατασκευές επεξεργαζόμενοι την τοιχοποιία με ένα διεισδυτικό αστάρι. Στο κενό μεταξύ του Mauerlat και του τοίχου, τοποθετούμε ένα στεγανωτικό από αφρώδες πολυαιθυλένιο, το οποίο θα προστατεύει το συγκρότημα από το φύσημα.
	Εγκατάσταση επικοινωνιών. Συνδέουμε καλωδίωση στα στοιχεία του πλαισίου της οροφής για να φωτίσουμε τη σοφίτα. Για την αποφυγή πυρκαγιάς, όλα τα καλώδια τοποθετούνται σε μη εύφλεκτα κανάλια καλωδίων και μονώνονται προσεκτικά.
	Τοποθέτηση φιλμ φραγμού ατμών. Πάνω από τη μόνωση, στερεώνουμε μια μεμβράνη φραγμού ατμών στις ράβδους και τα δοκάρια. Θα προστατεύσει τη θερμομόνωση από την υγρασία και τη συμπύκνωση. Στρώνουμε σφιχτά τη μπάρα στερεώνοντάς την σε ξύλινες ράβδους με στηρίγματα.
	Κόλληση των αρμών του φράγματος ατμών. Για την πιο αποτελεσματική προστασία έναντι της διαβροχής, οι ιστοί της μεμβράνης φραγμού ατμών επικαλύπτονται. Οι αρμοί πρέπει να κολληθούν με ενισχυμένη ταινία.
	Ταπετσαρία δωματίου. Πάνω από το φιλμ φραγμού ατμών, τοποθετούμε την επένδυση από γυψοσανίδες, OSB, μοριοσανίδες ή επένδυση. Στερεώνουμε το υλικό είτε στις ράβδους του κιβωτίου, είτε στο αντίθετο κιβώτιο, το οποίο μπορεί να τοποθετηθεί πάνω από το φράγμα ατμών.

Η δουλειά, φυσικά, δεν τελειώνει εκεί. Είναι απαραίτητο να τακτοποιήσετε το δωμάτιο με επένδυση, να ολοκληρώσετε την τοποθέτηση των επικοινωνιών, να εξοπλίσετε μια σκάλα στη σοφίτα και, ενδεχομένως, να συνδέσετε το δωμάτιο της σοφίτας με τη σοφίτα. Ωστόσο, το πιο δύσκολο στάδιο είναι ήδη πίσω μας και έχουμε στη διάθεσή μας ένα αρκετά ζεστό δωμάτιο κάτω από τις πλαγιές της οροφής.

συμπέρασμα

Η οροφή πρέπει να είναι ισχυρή και αξιόπιστη, αλλά εκτός από αυτό, κατά το σχεδιασμό και την κατασκευή της, είναι απαραίτητο να ληφθεί υπόψη η ανάγκη για μόνωση, υδροηλεκτρικό και φράγμα υδρατμών.Γενικά, η δουλειά που ακολουθεί είναι αρκετά επίπονη και το βίντεο σε αυτό το άρθρο, καθώς και οι συμβουλές των επαγγελματιών, θα σας βοηθήσουν να το αντιμετωπίσετε. Μπορείτε να τα αποκτήσετε κάνοντας μια ερώτηση στα σχόλια.

Σας βοήθησε το άρθρο;