Στέγη με υπόστεγο για σπίτι και γκαράζ - 2 επιλογές ρύθμισης "φτιάξ' το μόνος σου".

• Εάν η απόσταση μεταξύ των τοίχων στήριξης δεν υπερβαίνει τα 4,5 m, τότε τα τυπικά πόδια δοκών μπορούν να αντέξουν το βάρος οποιασδήποτε στέγης.
• Ένα άνοιγμα με πλάτος 4,5 έως 6 m θα πρέπει να ενισχυθεί με 1 σκέλος δοκού. Μια τέτοια τομή εγκαθίσταται σε ένα κρεβάτι, το οποίο, με τη σειρά του, τοποθετείται στα δοκάρια δαπέδου κατά μήκος του τοίχου της πρόσοψης.

• Κάθετα στα δοκάρια, γεμίζεται μια διαδρομή στην οποία εφάπτονται κάθετες σχάρες. Επιπλέον, τοποθετούνται κεκλιμένα στοπ και στις δύο πλευρές των ραφιών

• Σε συνεχές άνοιγμα πλάτους έως 9 m, τοποθετούνται πόδια δοκών και στις δύο πλευρές της κατασκευής.
• Με πλάτος ανοίγματος από 12 έως 15 m, πρέπει να χωριστεί σε 2 τομείς, 6 m και 9 m (+/-1 m) και, πάλι, θα πρέπει να εγκατασταθεί μια κατασκευή με πρόβολο.

• Σε ανοίγματα άνω των 15 m, θα πρέπει να εγκατασταθούν αρκετές κατασκευές πρόβολου-τσαγιού, καθώς και οι ενδιάμεσες κατασκευές θα πρέπει να στερεωθούν επιπλέον με συστολές.

Εάν στο έργο δεν προβλέπονται προβλήτες κεφαλαίου, τότε τοποθετούνται κατασκευές πρόβολου-τσαγιού, οι οποίες στην πραγματικότητα παίζουν το ρόλο των προβλήτων (υπάρχει μια φωτογραφία ενός τέτοιου σχεδίου στην περιγραφή της εγκατάστασης μιας κεκλιμένης στέγης ενός σπιτιού).

Κοιτώντας λίγο μπροστά, θα πω αμέσως:

• Σε μπλοκ σπίτια (τούβλο, αφρώδες σκυρόδεμα, κ.λπ.), τα δοκάρια είναι άκαμπτα προσαρτημένα στο Mauerlat.
• Σε ξύλινα σπίτια τοποθετείται σύστημα πλωτών δοκών.Τα πόδια της δοκού εδώ συνδέονται στο Mauerlat χρησιμοποιώντας κινητά στηρίγματα, όπως στο διάγραμμα. Αυτό προκαλείται από μεγάλη συρρίκνωση σε ξύλινες κατασκευές.

Έχουμε ένα κουτί τριώροφου σπιτιού από αεριωμένο σκυρόδεμα. Ως εκ τούτου, δεν υπάρχει κανένα επαγγελματικό έργο, επομένως πρέπει να αυτοσχεδιάσεις επί τόπου.

Δεν υπάρχει τεχνικός όροφος, δεν υπάρχει δηλαδή σοφίτα· κάτω από την οροφή θα υπάρχει σαλόνι με κεκλιμένη οροφή. Αντίστοιχα, τα σκέλη της δοκού θα παίξουν το ρόλο των δοκών δαπέδου.

Το επίπεδο του φορτίου ανέμου σε ένα τριώροφο σπίτι είναι ήδη αρκετά υψηλό και το σπίτι μας βρίσκεται επίσης σε λόφο, οπότε για να στερεώσουμε σταθερά την οροφή σε ελαφρούς τοίχους από αεριωμένο σκυρόδεμα, αποφασίσαμε να γεμίσουμε μια θωρακισμένη ζώνη 200 mm από πάνω, περιμετρικά των τοίχων.

• Αρχικά, τοποθετούμε έναν ξύλινο ξυλότυπο από μια πλανισμένη σανίδα και τοποθετούμε την επάνω τομή του αυστηρά κατά μήκος του ορίζοντα.
• Βάζουμε μέσα ενίσχυση με διατομή 10 mm.
• Με ένα βήμα όχι μεγαλύτερο από 1 m, εκθέτουμε κάθετες ράβδους από τον οπλισμό.
• Ρίχνουμε σκυρόδεμα και ευθυγραμμίζουμε το πάνω επίπεδο κατά μήκος του ορίζοντα με τον κανόνα.

Η φωτογραφία δείχνει μια θωρακισμένη ζώνη σε ένα κουτί από μπλοκ σκωρίας, αλλά η τεχνολογία διάταξης είναι η ίδια παντού.

Το σκυρόδεμα, σύμφωνα με τους κανόνες, ωριμάζει για 28 ημέρες, αλλά η εργασία μπορεί να ξεκινήσει σε μερικές εβδομάδες.

Τα πόδια δοκού είναι εγκατεστημένα στο Mauerlat. Σε αυτή την περίπτωση, χρησιμοποιήθηκε μια συμπαγής δοκός 150x150 mm, αλλά εάν δεν υπάρχει τέτοια δοκός, τότε μπορεί να κατασκευαστεί ένα Mauerlat από 2 ράβδους για πόδια δοκών με τομή 50x150 mm ή 50x200 mm.

• Η στεγανοποίηση τοποθετείται στην κορυφή της θωρακισμένης ζώνης, πήραμε το Hydroizol, αν και είναι δυνατό να τοποθετήσουμε ένα απλό υλικό στέγης σε 2 στρώσεις.
• Τώρα παίρνουμε το ξύλο μαζί, το εφαρμόζουμε στα καρφιά ενίσχυσης και το χτυπάμε από πάνω.
• Ακολουθώντας τα ίχνη των ράβδων οπλισμού, ανοίγουμε τρύπες με διατομή 10 mm.
• Βάζουμε το Mauerlat στα εξαρτήματα.

Η απόσταση μεταξύ των φέρων τοίχων του σπιτιού είναι 12 μέτρα και οι ιδιοκτήτες δεν θέλουν να εγκαταστήσουν τοίχο, οι άνθρωποι θέλουν ένα ευρύχωρο δωμάτιο στην κορυφή.

Ως εκ τούτου, για την ενδιάμεση στήριξη του συστήματος ζευκτών, εγκαταστάθηκε μια κατασκευή πρόβολου-τσαγιού, 2 κάθετες σχάρες από ξύλο 150x150, στις οποίες τοποθετήθηκε ένα «κρεβάτι» από την ίδια ξυλεία.

Αφού πειραματιστήκαμε με το πρόγραμμα ScratchUp, αποφασίσαμε να κάνουμε μια μεγάλη προέκταση οροφής 1,2 m, έτσι το mauerlat και το ενδιάμεσο κρεβάτι στρώθηκαν με την ίδια προεξοχή.

Αρχικά, υπήρχαν αμφιβολίες για μια τόσο μεγάλη μετατόπιση, επειδή το κάτω Mauerlat "βλέπει" στα 2,2 μέτρα, αλλά αποφασίσαμε ότι αν το μειώσουμε, τότε θα χαθεί το κέφι

.

Η τιμή των μονολιθικών ποδιών δοκών αυτού του μήκους θα είναι υψηλή, επομένως τα καταρρίψαμε από 2 ράβδους με τμήμα 50x200 mm.

Τα δοκάρια τοποθετήθηκαν σε βήματα των 580 mm, με επιτρεπόμενο μέγιστο τα 700 mm.

Οι ράβδοι συναρμολογήθηκαν σε μια σειρά, έτσι ώστε οι αρμοί μεταξύ των παρακείμενων στρωμάτων να βρίσκονται σε απόσταση τουλάχιστον 50-70 cm.

Αρχικά γκρεμίσαμε τις ράβδους με καρφιά 100 mm και στη συνέχεια τις στερεώσαμε επιπλέον με βίδες αυτοεπιπεδώματος 80 mm και τα καρφιά και οι βίδες με αυτοκόλλητη κίνηση οδηγήθηκαν και από τις δύο πλευρές.

Ως αποτέλεσμα, πήραμε σχετικά φθηνά δοκάρια με φέρουσα ικανότητα πολύ μεγαλύτερη από τα μονολιθικά.

Το σχέδιο για την τοποθέτηση δοκών στο Mauerlat είναι πολύ απλό:

• Από το κάτω μέρος του ποδιού της δοκού, κόβεται ένας τομέας με τη μορφή Mauerlat.
• Το πόδι δοκού τοποθετείται στη θέση του και στερεώνεται και στις δύο πλευρές με μια χαλύβδινη γωνία χρησιμοποιώντας βίδες με αυτοκόλλητη τομή.

Αποφασίσαμε να καλύψουμε την οροφή με σίδερο ραφής.

Η συνολική πίτα μοιάζει κάπως έτσι:

• Μια αντιανεμική μεμβράνη τεντώνεται πάνω από τα δοκάρια.
• Στη συνέχεια, η προστασία από τον αέρα στερεώνεται με ένα αντίθετο πλέγμα.
• Το κιβώτιο κάτω από την οροφή γεμίζεται κάθετα προς το αντίθετο πλέγμα.
• Το σίδηρο με ραφές είναι προσαρτημένο στο κιβώτιο στέγης.
• Από κάτω, μεταξύ των δοκών, τοποθετούμε μονωτικές πλάκες.
• Τα ράβουμε με μια μεμβράνη φραγμού ατμών.
• Η κάτω γρίλια ελέγχου είναι γεμισμένη στο φράγμα ατμών και η επένδυση είναι ραμμένη.

Η αντιανεμική μεμβράνη στερεώθηκε πρώτα στα κούτσουρα, πήραμε το Tyvek από την εταιρεία TechnoNIKOL.

Το ύφασμα βγαίνει σε ρολά. Παίρνουμε ένα ρολό, το τυλίγουμε κάθετα στα δοκάρια και αμέσως στερεώνουμε τον καμβά με συρραπτικό.

Η πρώτη ταινία τυλίγεται κατά μήκος του κάτω άκρου, η επόμενη ταινία υπερτίθεται στην προηγούμενη και ούτω καθεξής στην κορυφή.

Σύμφωνα με τις οδηγίες, οι ταινίες υποτίθεται ότι υπερτίθενται μεταξύ τους κατά περίπου 15-20 cm, αυτή η απόσταση σημειώνεται στο ίδιο το καλοκαίρι, καθώς και η άρθρωση είναι κολλημένη με ταινία διπλής όψης.

Πρέπει να υπάρχει ένα κενό εξαερισμού μεταξύ της προστασίας από τον αέρα και της στέγης· για να το εξασφαλίσουμε, γεμίζουμε τις ράβδους του αντίθετου πλέγματος 50x50 mm στους κορμούς (παράλληλα).

Το κιβώτιο κάτω από την οροφή γεμίζεται στο αντίθετο πλέγμα (κάθετα), για αυτό χρησιμοποιήσαμε μια πλανισμένη σανίδα 25x150 mm

Σύμφωνα με τους κανόνες, εάν επιλεγεί μια σανίδα 25x150 mm για την επίστρωση, τότε μπορεί να γεμιστεί σε βήματα των 150 mm, αλλά αυτό είναι κατάλληλο για στέγες με μεγάλη γωνία κλίσης και στέγες με μικρή επιφάνεια.

Σε μια μεγάλη κεκλιμένη στέγη με χαμηλή γωνία κλίσης, το δάπεδο πρέπει να είναι σχεδόν συνεχές, οπότε έπρεπε να ενισχύσουμε επιπλέον το δάπεδο.

Για αυτό, σανίδες 25x100 mm γεμίστηκαν μεταξύ των σανίδων 25x150 mm, με αποτέλεσμα να υπάρχουν κενά 25 mm το καθένα, ένα τέτοιο κενό είναι αρκετό για να αερίζεται το ξύλο.

Ένα κατακόρυφο αέτωμα παραγεμίστηκε κατά μήκος της περιμέτρου της στέγης. Στο κάτω μέρος αυτού του αετώματος, στερεώσαμε αμέσως τα άγκιστρα για τις υδρορροές του συστήματος υδρορροών.

Δεδομένου ότι το τετράγωνο της οροφής είναι μεγάλο, αποφασίστηκε να κατασκευαστούν δύο χοάνες αποστράγγισης κατά μήκος των άκρων, αντίστοιχα, οι υδρορροές τοποθετούνται με κλίση από το κέντρο προς την άκρη.

Η τεχνολογία για τη διευθέτηση μιας οροφής ραφής δεν είναι περίπλοκη, αλλά το πρόβλημα είναι ότι τα ίδια τα φύλλα δεν μπορούν να λυγιστούν και το μήκος του φύλλου είναι 12 m.

Ως εκ τούτου, έπρεπε να μαζέψουμε σκαλωσιές με μια γέφυρα και να φέρουμε προσεκτικά τα φύλλα στην οροφή.

Οι προεξοχές στρίφονται χρησιμοποιώντας την ίδια τεχνολογία με την οροφή.

Πρέπει να τοποθετήσουμε μια στέγη υπόστεγο σε ένα γκαράζ με λουτρό στο ίδιο κτίριο.

Το κουτί είναι επενδεδυμένο με μπλοκ από αφρώδες σκυρόδεμα, το φορτίο ανέμου εδώ δεν είναι τόσο δυνατό και ο προϋπολογισμός μας είναι επίσης μικρός, γι 'αυτό αποφασίστηκε να κάνουμε χωρίς θωρακισμένη ζώνη.

Mauerlat ή, πιο απλά, φτιάξαμε το λουράκι από μπάρα 50x150 χλστ. Η δοκός στήριξης, όπως φαίνεται στη φωτογραφία, έχει ενισχυθεί.

Ο πλευρικός ιμάντας δεν φέρει ιδιαίτερο φορτίο, έτσι τοποθετήθηκε μια δοκός σε 1 στρώση.

Ως στεγανοποίηση, τοποθετήθηκαν 2 στρώσεις υλικού στέγης.

Πρώτα, οδηγούμε ένα ειδικό κλιπ βίδας με διάμετρο 14 mm κάτω από μια ισχυρή βίδα και, στη συνέχεια, στερεώνουμε το Mauerlat με βίδες.

Είναι επιθυμητό να οδηγείτε τα κλιπ στην περιοχή των αρμών μεταξύ των μπλοκ, έτσι θα είναι πιο ισχυρά.

Μετά την τοποθέτηση της πλεξούδας, πρέπει να τοποθετήσουμε το μπροστινό πλαίσιο στήριξης, πρέπει να ενισχυθεί και στις δύο πλευρές με στοπ. Για στάσεις χρησιμοποιούμε σανίδα πάχους 40 mm.

Στην περίπτωση αυτή έχουμε να κάνουμε με ένα κλασικό πολυεπίπεδο σύστημα, οπότε μετά την τοποθέτηση του κουφώματος της πρόσοψης τοποθετούμε ένα ενδιάμεσο πλαίσιο στον τοίχο.

Η σειρά των εργασιών είναι περίπου η εξής:

• Αφού τακτοποιήσουμε το Mauerlat, τοποθετούμε το πλαίσιο της πρόσοψης.
• Και στις δύο πλευρές εκθέτουμε τα ακραία δοκάρια.
• Εστιάζοντας στα ακραία δοκάρια, συναρμολογούμε το ενδιάμεσο πλαίσιο.
• Το ενδιάμεσο πλαίσιο συναρμολογείται με τον ίδιο τρόπο όπως το μπροστινό, μόνο οι διαστάσεις είναι πιο μέτριες.

Η πρόσοψη του πλαισίου στήριξης πρέπει να ραφτεί αμέσως με μια σανίδα.

Δεν χρειάζονται ισχυρά δοκάρια οροφής για αυτή τη δομή, επειδή η σοφίτα είναι μινιατούρα και δεν θα υπάρχει τίποτα βαρύ εκεί, επομένως αρκεί μια σανίδα 40x150 mm.

Για ένα πολυεπίπεδο σύστημα, δεν χρειάζονται ζεύγη, ισχυρά δοκάρια, αυτό είναι ένα από τα πλεονεκτήματα ενός τέτοιου συστήματος.

Σε αυτή την περίπτωση, πήραμε 2 δοκάρια 50x150 mm και τα γκρεμίσαμε έτσι ώστε η άρθρωση να ακουμπά στο ενδιάμεσο πλαίσιο.

Δεν αγόρασαν χαλύβδινες γωνίες για να εγκαταστήσουν τα δοκάρια (εξοικονόμησαν χρήματα), αντίθετα έφτιαξαν την ξυλεία με σιδερένια στηρίγματα, δεν θα πω ότι αυτό είναι κακό, πριν τα πάντα στερεωθούν με τέτοια στηρίγματα και τα σπίτια στέκονται ακόμα σήμερα.

Στο αέτωμα δεν πρέπει να υπάρχουν σκαλοπάτια και περβάζια, γιατί πρέπει να το καλύψουμε με μια σανίδα αργότερα.

Πριν τοποθετήσουμε το περίβλημα οροφής, πρέπει να ράψουμε τα πλευρικά αετώματα με μια σανίδα.

Όλα είναι απλά εδώ: χωρίς να μετρήσετε τίποτα, γεμίστε την πλανισμένη σανίδα πάνω από την περιοχή και, στη συνέχεια, πάρτε ένα αλυσοπρίονο και κόψτε την περίσσεια κατά μήκος της άκρης του ακραίου κορμού.

Ένα γκαράζ δεν είναι σπίτι και ένα τόσο ισχυρό υπόστρωμα δεν χρειάζεται εδώ, χρησιμοποιήσαμε μια τυπική πλανισμένη σανίδα 25x150 mm, την τοποθετήσαμε σε βήματα των 150 mm.

Το μήκος μιας σανίδας δεν ήταν αρκετό για ολόκληρη την οροφή, έτσι συνδέαμε μακρούς και μικρούς τομείς, ενώ οι αρμοί πρέπει να κλιμακώνονται.

Δεν μετρήσαμε τους μπροστινούς και πίσω προεξοχές κατά την εγκατάσταση. Μετά την ολοκλήρωση της εγκατάστασης, απλά τραβήξτε το κορδόνι κατά μήκος του επιπέδου και κόψτε τα δοκάρια με ένα αλυσοπρίονο.

Στη συνέχεια, στρίφουμε τα μπροστινά και τα πίσω αετώματα με μια σανίδα 25x150 mm, γεμίζουμε την ίδια σανίδα στα πλάγια, ώστε να είναι πιο εύκολο να ευθυγραμμιστεί το περίβλημα της οροφής.

Αποφασίστηκε να καλυφθεί η οροφή με γαλβανισμένο προφίλ φύλλου, χρησιμοποιήθηκαν λίγο περισσότερα από 20 φύλλα για ολόκληρη την οροφή.

Το προφίλ φύλλου στερεώθηκε στο κιβώτιο της οροφής με ειδικές βίδες με αυτοκόλλητη ροδέλα με πρέσα. Οι προεξοχές κόπηκαν με μύλο σε μορφή τελάρου.

Τώρα πρέπει απλώς να καλύψουμε την πρόσοψη με επένδυση και να τελειώσουμε τα δωμάτια μέσα.