Στέγη με δίρριχτη στέγη: σχεδιασμός και κατασκευή

Επί του παρόντος, υπάρχει μεγάλος αριθμός στεγών. Το πιο συνηθισμένο είναι η οροφή αέτωμα mansard. Αυτός ο τύπος στέγης είναι ένας από τους πιο φθηνούς και εύκολους στην εγκατάσταση.

Μια τέτοια στέγη αποτελείται από 2 πλαγιές, ορθογώνιου σχήματος, οι οποίες τέμνονται στην κορυφογραμμή.

Κατ 'αρχήν, ο σχεδιασμός μιας τέτοιας οροφής μπορεί να είναι σχεδόν οποιοδήποτε, το οποίο θα συζητήσουμε περαιτέρω.

Πλεονεκτήματα των αετωμάτων στέγης:

• Τέτοιες στέγες εκτελούν προστατευτικές λειτουργίες καλύτερα από οποιαδήποτε άλλη. Σε μια τέτοια στέγη, το χιόνι δεν συλλέγεται, καθώς δεν έχει κοιλάδες, το νερό από τις βροχοπτώσεις μπορεί επίσης να ρέει ελεύθερα από αυτό.
• Θεωρείται δίρριχτη στέγη η κλασική επιλογή, η οποία, επιπλέον, είναι η πιο απλή. Μια τέτοια οροφή χρησιμοποιείται για τη δημιουργία ενός εξαίσιου αρχιτεκτονικού σχεδίου.
• Εάν δημιουργηθεί μια επαρκής κεκλιμένη γωνία, τότε η σοφίτα που έχει μια τέτοια οροφή έχει κανονικό ύψος. Μπορείτε επίσης να εγκαταστήσετε κουφώματα σε αυτό.
• Με μια τέτοια οροφή, μπορείτε να λειτουργήσετε με ασφάλεια με το μέγεθος των προεξοχών του γείσου και το σχήμα των αετωμάτων.
• Υλικά για την κατασκευή του είναι διαθέσιμα και έχουν σχετικά χαμηλό κόστος. Ένας απλός σχεδιασμός δεν απαιτεί υπερβολικές οικονομικές επενδύσεις, και είναι ακόμη δυνατό να κατασκευαστεί δίρριχτη μεταλλική οροφή.

Δομή στέγης

Φυσικά προκύπτει το ερώτημα: ποιος είναι ο σχεδιασμός μιας δίρριχτης οροφής και πώς να την κατασκευάσουμε;

Για αυτό θα μιλήσουμε παρακάτω και θα περιγράψουμε μια από τις πιο κοινές στέγες, που μπορεί να αντέξει το φορτίο που δημιουργείται από το χιόνι, την απορροή νερού και ταυτόχρονα διακρίνεται από αξιοπιστία και ευκολία.

Κατασκευή

• Είναι απαραίτητο να κατασκευαστεί μια τέτοια οροφή ξεκινώντας από τα κάτω δοκάρια των πλαισίων που βρίσκονται κάτω από τα δοκάρια. Συνήθως το μέγεθος αυτών των δοκών είναι 10 επί 10 εκ. Πρέπει να τοποθετηθούν σε ένα στρώμα από στεγανωτικά υλικά, όπως τσόχα στέγης ή τσόχα στέγης.
• Μετά από αυτό, πρέπει να στερεώσετε ράφια από ξύλο στα δοκάρια. Πρέπει να το κάνετε αυτό σε μια γραμμή υδραυλικών. Το μέγεθος μιας τέτοιας δοκού είναι επίσης 10 επί 10 εκ. Θα πρέπει να τοποθετηθούν στο ίδιο επίπεδο σε απόσταση που δεν υπερβαίνει τα 2 μέτρα. Στερεώνονται με συνδετήρες ή τοποθετούνται σε ακίδα. Στο μέλλον, θα χρησιμεύσουν ως πλαίσιο για την κατασκευή των τοίχων του δεύτερου ορόφου.
• Αφού τοποθετηθούν οι στύλοι, πρέπει να στερεωθούν με προσωρινά σιδεράκια για να διατηρηθεί η κατακόρυφη θέση. Μια ράβδος με διατομή 10 επί 10 τοποθετείται πάνω τους και στερεώνεται.
• Έξω, τα ράφια πρέπει να χτυπηθούν με μια πλάκα και στη μέση πρέπει να μονωθούν και να χτυπηθούν με κόντρα πλακέ.
• Εάν η δίρριχτη οροφή στεγάζεται σε ξύλινο πάτωμα, τότε η κάτω δοκός δεν χρειάζεται να τοποθετηθεί. Τα ράφια συνδέονται απευθείας στα δοκάρια από την οροφή.Μετά από αυτό, τοποθετείται το maurlat, το οποίο είναι η κάτω δοκός, η οποία στηρίζεται στο πόδι της δοκού.

Το Maeurlat έχει πολλές λειτουργίες:

• Αποτρέπει την ανατροπή της οροφής από τον άνεμο.
• Κατανέμει το φορτίο στους τοίχους.
• Χρησιμεύει ως άγκιστρο στα δοκάρια.

Συμβουλή! Πρέπει να τοποθετήσετε ένα υλικό στέγης κάτω από αυτό για να αποφύγετε να βραχείτε από τον τοίχο.

Μετά την τοποθέτηση του maeurlat προχωρήστε στην εγκατάσταση δοκών. Για αυτούς, πρέπει να επιλέξετε ευθείες σανίδες που δεν έχουν κόμπους, το πάχος των οποίων είναι από 40 έως 50 cm και το μήκος είναι 1,5 μέτρα.

Πρέπει να εγκατασταθούν σε απόσταση 100-120 mm. Πρώτα πρέπει να εγκαταστήσετε τα δοκάρια που βρίσκονται στα αετώματα και μόνο μετά τα υπόλοιπα.

Το τελικό στάδιο περιλαμβάνει το βίδωμα του maurlat και των δοκών στον τοίχο σε πολλά σημεία. Πραγματοποιούν επίσης την τοποθέτηση φλιτζανιών, η οποία δεν διαφέρει από την τοποθέτηση δοκών. Ένα στρίφωμα πρέπει να τρυπηθεί στο γέμισμα, το οποίο θα εμποδίσει το χιόνι να εισέλθει στη σοφίτα.

Υπάρχει επίσης μια οροφή αέτωμα τύπου mansard ειδικού τύπου - αυτή είναι μια οροφή με παράθυρο σε προεξοχή. Η μέθοδος κατασκευής μιας τέτοιας στέγης άρχισε να είναι δημοφιλής ήδη από τον 17ο αιώνα.

Είναι αλήθεια ότι στην εποχή μας δεν είναι πλέον δημοφιλές. Ένα χαρακτηριστικό μιας τέτοιας οροφής είναι ότι το πλάτος της προεξοχής μειώνεται λόγω των τοίχων, ενώ η προεξοχή, όπως ήταν, στρέφεται προς τα έξω.

Υπάρχει ένα μικρό σπάσιμο στις άκρες του παραθύρου του προεξοχής, το οποίο βελτιώνει τις αναλογίες της οροφής. Κατ 'αρχήν, μοιάζει με μια πτυχή που σχηματίζεται στα ρούχα.

Για να κάνετε μια τέτοια πτυχή, θα χρειαστείτε μια γωνιακή δοκό και δύο συμμετρικές κοιλάδες. Οι κοιλάδες συγκλίνουν στη δοκό της κορυφογραμμής με τα άκρα τους και με τα κάτω άκρα τους βρίσκουν έμφαση στη βάση των τελευταίων δοκών.

Το κενό μεταξύ των τελευταίων δοκών και του σκέλους της κοιλάδας γεμίζεται με ενδιάμεσα σκέλη δοκών. Ένα τέτοιο δοκάρι δεν είναι εγκατεστημένο σε ένα μόνο μέρος: μεταξύ της γωνίας και των δοκών της κοιλάδας λόγω του γεγονότος ότι βρίσκονται σε μικρή απόσταση το ένα από το άλλο. Υπάρχει αρκετό κλουβί σε αυτό το μέρος.

Στο τελικό στάδιο καρφώνεται το τελάρο, κλείνεται το αέτωμα και τοποθετείται η οροφή. Εξίσου σημαντική είναι η τοποθέτηση γείσων, τα οποία συνήθως τοποθετούνται στα άκρα των δοκών.

Επιπλέον, στα αετώματα τοποθετούνται επίσης ημικυκλικά διακοσμητικά παράθυρα και, με τη βοήθεια ανθεκτικού στην υγρασία κόντρα πλακέ, στρίφονται τα προεξέχοντα άκρα των δοκών.

Υπάρχει επίσης δίρριχτη οροφή από προφίλ φύλλου. Η τοποθέτηση τέτοιου υλικού δεν προκαλεί δυσκολίες. Το μόνο που απαιτείται είναι να ακολουθείτε τους κανόνες και να μην ξεχνάτε τα χαρακτηριστικά της εργασίας με αυτό το υλικό.

Προς την προσοχή σας!Κατά την τοποθέτηση μιας τέτοιας στέγης, το πιο σημαντικό πράγμα είναι να στρώσετε σωστά τα φύλλα. Η σωστή τοποθέτηση σχετίζεται άμεσα με τη γωνία κλίσης.

Σε περίπτωση που η κλίση της οροφής δεν είναι μεγαλύτερη από 14 μοίρες, τότε πρέπει να κάνετε μια οριζόντια επικάλυψη τουλάχιστον 2 μέτρων. Εάν η κλίση είναι μεγαλύτερη από 14 μοίρες, αλλά δεν υπερβαίνει τις 30 μοίρες, τότε 1,5-2 μέτρα είναι αρκετά για μια επικάλυψη. Με κλίση άνω των 30 μοιρών, η επικάλυψη γίνεται από ένα μέτρο έως το ενάμιση.

Μερικές φορές η κλίση μπορεί να είναι μικρότερη από 12 μοίρες, τότε είναι απαραίτητο να χρησιμοποιήσετε στεγανωτικό σιλικόνης κατά την εγκατάσταση στέγης από κυματοειδές χαρτόνι με τα χέρια σας χωρίς αποτυχία, το οποίο σφραγίζει οριζόντιες και κάθετες επικαλύψεις.

Εάν καταστεί απαραίτητο να καλύψετε τα φύλλα αμιαντοτσιμέντου με κυματοειδές χαρτόνι, τότε δεν χρειάζεται να επαναλάβετε το κιβώτιο. Δεν απαιτείται ενίσχυση για την υπάρχουσα κατασκευή, καθώς τα κυματοειδές φύλλα είναι ελαφριά σε βάρος και δεν αυξάνουν το φορτίο.

Το φύλλο στερεώνεται με βίδες με αυτοκόλλητες βίδες για την οροφή. Κατασκευάζονται σε καπέλο με επίθεμα νεοπρενίου και τρυπάνι στην είσοδο.

Συμβουλή! Αυτό το υλικό πρέπει να στερεωθεί με ακρίβεια στο κάτω μέρος του κύματος, σε αντίθεση με τον σχιστόλιθο. Αυτό απαιτεί βίδες αυτοεπιπεδώματος με διάμετρο 4,8 επί 35 mm. Για να στερεώσετε το πατίνι, χρειάζεστε βίδες με αυτοκόλλητη βίδα 50 cm.

Δεν πρέπει να ξεχνάμε τον εξαερισμό, η ανάγκη του οποίου εξαρτάται από τα ακόλουθα:

1. Τι πάχος θα έχουν οι στεγανωτικές και θερμομονωτικές στρώσεις.
2. Ποια θα είναι η διαφορά θερμοκρασίας μεταξύ της εξωτερικής και της εσωτερικής πλευράς της κατασκευής.
3. Σε ποιο βαθμό η οροφή παρέχει στεγανότητα στη βάση της οροφής.

Σε περίπτωση που εξακολουθεί να χρειάζεται εξαερισμός, τότε για να το εγκαταστήσετε, πρέπει να εγκαταστήσετε ειδικές ράγες. Θα πρέπει να τοποθετούνται σε στεγανοποίηση με τέτοιο τρόπο ώστε ο αέρας να εισέρχεται ανεμπόδιστα.

Σας βοήθησε το άρθρο;